Wij hadden vanochtend onze vitaliteitsecho, volgens de berekeningen zijn we ruim 7 weken zwanger. Op de echo was helemaal niks te zien in mijn baarmoeder en omdat ik wel klachten/symptomen en een hoop positieve testen heb dachten ze aan een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Gelijk door naar het ziekenhuis waar bloed is geprikt en weer een echo. Hcg waarde is 650 en in mijn linker eileider was wat afwijkends te zien. Maar ze durfden niet te zeggen of dit het embryo is of niet. Nu moet ik zondag terugkomen voor een nieuwe echo en bloedafname. Ik vind het heel eng en ben heel bang voor een evt operatie en wat dit betekent voor volgende zwangerschappen. Heeft iemand ooit zoiets meegemaakt? Ik hoor het heel graag
De operatie is gelukt, er is een eileider met embryo weg gehaald. Ik heb nog veel pijn en het valt me best tegen. Hoe ging jouw herstel? Kon je gelijk al weer lopen en een beetje bewegen?
Had al weken klachten, zwangerschap test knalde eruit. Direct naar zh gestuurd om termijn vast te stellen niets te zien. Moest ik 2w later terug op echo. Daar was wel ineens een vrucht te zien... In de tussentijd moest ik rustig aan doen. Bij koorts, pijn, extreme klachten direct zh bellen. Vanwege de kans dat niet goed was.. omdat ze nergens iets in de buik zagen.
Uiteindelijk was er dus niets aan de hand.
Mijn vermoeden was toen 8w zwanger. Bleek bij de 2e echo 7w zwanger te zijn.
Die 2 weken waren slopend. Ben best ziek geweest ook van de stress. Uiteindelijk bleek de zwangerschap korter en binnen de baarmoeder. En na grondig onderzoek overgedragen aan reguliere verloskundige.
Dit is heel herkenbaar. Vorig jaar tijdens de vitaliteitsecho konden ze bij mij ook niks zien in de baarmoeder, wel mega positieve testen. Ik heb uiteindelijk meerdere dagen bloed moeten prikken en echo's laten maken, maar ze konden elke keer niet definitief zeggen of het nu een bbz, een miskraam of een nog niet zo vergevorderde zwangerschap was. Uiteindelijk hebben ze besloten om een kijkoperatie uit te voeren om duidelijkheid te kunnen creëren. Tijdens de operatie bleek het te gaan om een niet gezonde zwangerschap in de baarmoeder en hebben ze meteen gecurreteerd. Ik ben bijna direct na de curretage weer zwanger geworden(wel een goede zwangerschap dit keer), heb geen menstruatie meer gehad tussen de operatie en de nieuwe zwangerschap.
Heel veel sterkte de komende dagen en hopelijk valt het allemaal mee!
Dank je wel voor het reageren Jongensmama. Wij hebben niemand in onze omgeving die dit heeft meegemaakt dus ik vind het heel fijn om te praten met vrouwen die hetzelfde of iets soortgelijks hebben meegemaakt. Ik vind de onzekerheid heel zwaar. Ze zeiden in het ziekenhuis dat er misschien nog een kans is dat mijn lichaam het zelf nog gaat opruimen, maar ik heb nog helemaal geen bloedingen gehad. Konden ze bij jou op de echo’s ook helemaal niks zien in je baarmoeder terwijl er dus wel wat in zat? Wat ontzettend fijn dat je snel na de curretage weer zwanger was en dat het wel goed zat. Bedankt voor je lieve woorden
Ja die onzekerheid is ook echt killing, dat vond ik ook verschrikkelijk. Bij mij verschilde het per echo wat ze zagen. De eerste echo zagen ze dus niks, daarna zagen ze wel weer iets in de baarmoeder en de echo daarna weer niet. Hierdoor konden ze dus geen zekerheid geven, behalve dat ze na een 3x bloedprikken wel de zekerheid konden geven dat het sowieso geen gezonde zwangerschap was. Bij de operatie bleek het dus uiteindelijk wel in de baarmoeder te zitten. Ze hebben het weefsel opgestuurd naar de patholoog en het was wel zwangerschapsweefsel, maar er was geen embryo (meer) zichtbaar.
Wat vervelend dat er toch een operatie nodig was! Ik moet eerlijk zeggen dat ik mij van te voren flink vergist had in het herstel. Ik dacht na een paar dagen wel weer te kunnen werken, totdat ik in het ziekenhuis hoorde dat ik sowieso 1 week rust moest houden en daarna nog een week rustig aandoen. De eerste week na mijn operatie kon ik inderdaad ook eigenlijk niks. Veel pijn aan mijn buik en ontzettend moe ban de narcose. Mijn vriend heeft die hele week ook vrij genomen om voor onze oudste te zorgen. De 2e week merkte ik al wel veel verschil en was ik alweer een stuk mobieler.
Neem echt je tijd om te herstellen, daar heb je uiteindelijk het meeste profijt van. Heel veel sterkte met het herstel, zowel lichamelijk als mentaal!
Ik heb in oktober een bbz gehad en moest midden in de nacht met spoed naar het ziekenhuis vanwege de hevige pijn. Ik was ongeveer 6,5 week zwanger en ben meteen de volgende ochtend geopereerd. Eileider met embryo weggehaald en dat maakte mij ook bang voor verminderde vruchtbaarheid. Gelukkig heeft de gynaecoloog mij gerust gesteld, zoals hieronder al staat, de andere eileider neemt een heel groot deel van de functie van de verwijderde eileider over. Ongeveer 80% van de eitjes die aan de 'verkeerde' kant springen worden alsnog opgevangen, omdat een eileider een soort stofzuiger is en een beetje kan bewegen van links naar rechts. Ik moest na de operatie 2 maanden herstellen voordat we het weer mochten proberen en daarna was ik gelijk weer zwanger! ☺️ Ik was heel bang die eerste weken dat het weer niet goed zou zitten, maar juist omdat de foute eileider eruit was, was de kans volgens de gyn niet toegenomen op weer een bbz. De andere eileider hadden ze bij de operatie ook meteen bekeken en die zag er helemaal goed uit. Op 6 weken kreeg ik een vroege echo en gelukkig dit keer netjes in de baarmoeder. Ik ben nu 22 weken zwanger en alles gaat helemaal goed. Hopelijk helpt mijn verhaal je een beetje, maar zoals anderen al zeiden: meteen bellen bij meer pijn, ook als het midden in de nacht is. Luister goed naar je lichaam.
Heel veel sterkte! Mocht je nog vragen hebben of willen praten mag je me altijd een berichtje sturen.
Bedankt voor je berichtje, heel fijn dat je reageert! Ook al zo heftig wat je hebt meegemaakt. Dat lijkt me zo eng, midden in de nacht met spoed naar het ziekenhuis. Wel heel fijn om te lezen dat we met de andere eileider wel nog kans hebben op een volgende zwangerschap. Het lijkt me wel heel eng om weer zwanger te zijn inderdaad, wat nou als het weer mis is.. Mijn andere eileider zag er wel normaal en goed uit zeiden ze. Super fijn dat je nu 22 weken zwanger bent en dat het helemaal goed gaat. Dat geeft hoop Ik vind het wel spannend om nu maar gewoon te gaan slapen, hopelijk gebeurt er niks geks.
Ik werd echt wel wakker van de pijn die nacht, dus dat het 'zomaar' fout gaat, hoef je volgens mij niet zo bang voor te zijn. Hopelijk valt het mee! Met spoed naar het ziekenhuis betekende hier overigens: zelf op de (elektrische) fiets gestapt 😂 samen met mijn vriend. Ziekenhuis is echt vlakbij en we hebben geen auto. Dit leek ons de snelste manier. Maar in het ziekenhuis werd ik wel een beetje raar aangekeken 😅 want eileider was al gescheurd en had dus al vrij bloed in mijn buik. Oftewel, zelfs als het echt wel ernstig is, kan je lijf nog best veel aan ☺️
Nou dat bewijst inderdaad dat je lijf heel veel aan kan! Ik heb vannacht gelukkig kunnen slapen maar vanmorgen werd ik wakker en duurde het even voordat ik me besefte dat ik waarschijnlijk geen kindje ga krijgen 😞
Ik heb helaas ook een bbz gehad. Ik kreeg ineens erge pijn in mijn buik en schouderbladen, viel bijna flauw. Ik ben toen met spoed geopereerd want mijn eileider was open geklapt. Helaas mijn linker eileider weggehaald onder narcose, veel bloed verloren en een bikinisnede gehad. Ik was bang dat ik daarna niet meer zwanger zou kunnen worden (of weer een bbz te krijgen) maar schijnbaar neemt je overgebleven eileider de functie over van de andere eileider. De kans is dus heel groot dat je weer zwanger wordt. Ik was toen ook onder controle in het ziekenhuis en mijn hcg was ook erg hoog, ze dachten toen in eerste instantie aan een mk. Maar ze vertelden me wel als ik erge pijn kreeg dat ik gelijk naar het ziekenhuis moest komen. Dus dat wil ik je graag meegeven als tip. Zelf heb ik daarna 2 gezonde kindjes gekregen en ben nu in verwachting van ons derde kindje. Heel veel sterkte… ik hoop dat alles goedkomt voor je!
Wat heftig Maris26, het klinkt als een nachtmerrie. Ik heb nu ook een telefoonnummer gekregen waarop ik elk moment kan bellen mocht ik erge pijn krijgen. Ik ben wel heel blij met je berichtje en vind het heel fijn om te horen dat je twee gezonde kindjes hebt en zwanger bent van de derde. Ik wens je een hele fijne zwangerschap
Hi! Ik had het in oktober/november. Ik had alleen al lang veel pijn maar ze zeiden dat het niks was. Helaas was het wel mis. Gewoon voet bij stuk houden als je veel pijn krijgt. Ik heb uiteindelijk mtx gehad en een operatie. Het is helemaal klote maar het komt ook weer goed 🧡 sterkte!
Wat erg… gaat het nu weer helemaal goed met je? Heb je je eileiders wel nog? En moest je onder narcose voor de operatie? ik vind het ook zo raar en eng dat ik gewoon naar huis mag en maar moet afwachten. Bijna niet te doen
Ja dat gevoel snap ik! Ik heb op 5 oktober al naar verloskundige gebeld en ik ben op 8 november geopereerd. Ik ben helaas mijn eileider kwijt en ik moest inderdaad onder algehele narcose maar zo ver is het nog niet. Het gaat nu goed met me!
Ik hoop het ook voor je. Om eerlijk te zijn ks hcg van 640 ook laag voor 7 weken zwangerschap maar het zegt niet zoveel bij mij hebben ze te laat ingegrepen omdat mijn HCG te laag was in hun ogen en mijn lichaam het vast al aan het oplossen zou zijn. Ze opereerde doorgaans pas bi minimale HCG van 1500/2000. Ik had 170 op 7.5week en toen ik werd geopereerd maar 389. Het gaat er vooral dat je HCG niet stijgt maar daalt! Volgens de grafieken ligt je hcg bij 7 weken tussen de 7000 en 229000. Laat je vooral niet afschepen als je veel pijn krijgt of je echt niet goed voelt. Veel sterkte met het verlies 🧡
Dank je wel ik ga nu maar proberen te slapen want ik maak me veel te druk. En hopelijk horen we zondag dat de HCG is gedaald. Bedankt voor je lieve berichtje
Ik was dag 5 ongesteld.. dat klopte niet het is altijd 3 dagen. Dus toen getest en positief. Na 9 mnd even blij maar al snel voelde ik dat het niet klopte. 3x de vk gebeld 1x de huisarts. Nee oud bloed is goed! Nou dan maar wachten. Het was mijn 1e zwangerschap je weet niet hoe he je moet voelen dus het zal wel. Tot ik behoorlijke kramp kreeg. Ik mocht voor de echo. Uhm er is niets te zien mw. Naar het zkh bloedprikken echo en thuis afwachten zou de volgende dag gebeld worden. Ik heb hun gebeld ik had zo'n pijn. Ja je moet nu komen. Het werd spoed mijn eileider was geknapt. Linker eileider weg. Ik was 8.4 weken. Dat ik het "verloren" ben tja ik ben vrij nuchter, mijn glijbaantje was gewoon stuk. Maar dat je niet gehoord wordt dat vond ik het ergste. Dat ze (huisarts en vk) bij mij thuis kwamen ja sorry we hebben verkeerd gehandeld leuk maar daar had ik nou echt ff geen zak aan! (Sorry voor mijn woorden) ik werd na de operatie wakker door een huilende baby ze hadden weinig plek en mij ook nog eens tegenover de couveuse afdeling gelegd. En ik werd wakker met een katheter wat ik niet wist dat dat zou gebeuren. Ik voelde mij aangerand zeg maar. Afijn 3 mnd geen seks gehad en toen was ik er weer klaar voor en dat was in 1x raak! Dus dat was sneller dan de bbz zwangerschap. En nu de mooiste, liefste, grappige, slimme dame!🥰 Het heeft zo moeten zijn, anders had ik haar nooit ontmoet. Want wat je niet hebt kan je ook niet missen. Het is ff heftig het bbz proces maar het maakt je ook sterk! Je kan wordt dus niet verkleind.
Wow wat ontzettend heftig, ook dat je huisarts en vk zo’n fouten hebben gemaakt. Ik vind het ook zo confronterend dat alle mooie zwangere vrouwen in dezelfde wachtkamer en op dezelfde afdeling liggen als vrouwen waarbij er dus iets helemaal mis is, en die geen kindje kunnen vasthouden na 9 maanden. Wat fijn dat het de eerste keer meteen raak was, dat is je na zoiets zo gegund. Fijn om te lezen dat je nu een mooie dochter hebt❤️
Ik ben vanochtend even ingestort, het is ook onze eerste zwangerschap na 2 jaar proberen. Het was zo welkom.. ik hoop stiekem nog ergens dat ze het allemaal verkeerd hebben gezien en dat ik misschien nog veel korter zwanger ben.
De huisarts zei spotting, de vk heeft mijn telefoontjes niet genoteerd. (1e x geruststellen 2e x langskomen) hadden ze moeten doen vertelde ze mij. Ik voelde vanaf moment 1 dat het niet klopte. Maar goed eerste x zwanger je weet het gewoon niet. Dat is lang wachten 2 jaar! Maar hou moed! Ik help het je hopen dat er stiekem iets verstopt zit maar wel op de goede plek! En verdriet mag er zijn, maar niet te lang in blijven hoor. Het is zo zonde om over iets waar je 0 vat op hebt te blijven hangen 💪
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (34) Verversen