Zijn blote billen en blote piemels bij jullie ook zo grappig? Volgens mijn zoontjes (bijna 5 en 7) in ieder geval wel. Ze gieren het uit en komen bijna niet meer uit hun woorden van het lachen. Was het eerst nog wel schattig en dacht ik dat het een normale onschuldige fase in de prille seksuele ontwikkeling was, onderhand wordt het echt irritant en vervelend.
De hele dag die stomme blote billen en blote piemel grappen. ‘s Ochtends bij het opstaan begint het al en staan ze elkaar op te jutten (“Hé moet je horen: PIEMEL!!!!”) Aan tafel roepen ze om de haverklap: “Blote kont!!” En zodra ze uit school komen gaat het verder, beginnend als ze samen achterop de fiets zitten. Thuis rennen ze gillend en krijsend door het huis: “Piemel, piemel! Blote billen!! Wahahaha!” Ze zijn hierdoor zo druk en baldadig dat ze nauwelijks nog luisteren (ze horen me niet eens) en in hun wilde gedrag allerlei grensoverschrijdende en soms zelfs gevaarlijke streken uithalen.
Ik snap niet helemaal waar het vandaan komt, want we hebben thuis juist altijd heel normaal en open gedaan over billen en geslachtsdelen. Tot een week of 6 geleden was er niets aan de hand.
Uiteraard heb ik meermaals geprobeerd om enigszins te begrenzen wanneer er billen en piemelgrappen gemaakt mogen worden. Ook heb ik geprobeerd om gesprekjes te voeren over dat iedereen billen heeft, en de helft van alle mensen een piemel, dus dat er niets geks aan is. Dat iedereen in z’n blote kont op de wc zit of onder de douche staat. Heel normaal dus. Nou... leuk geprobeerd, maar ze hoorden me niet eens. Zodra het eerste woord ‘billen’ viel, schaterden ze het uit en begon het baldadige geschreeuw en gegil van voren af aan. *zucht*
Uiteindelijk heb ik (kribbig) geroepen dat als ze niet een beetje zouden dimmen, ik ze naast elkaar zou zetten om 10 minuten lang niets anders te zeggen dan ‘blote billen, blote billen, blote billen.’ Ze rolden over de grond van het lachen bij het idee alleen al.
Bleef het gisteren nog bij een waarschuwing, vandaag heb ik ‘m echt ingezet. Na het avondeten hebben ze samen 10 minuten lang ‘blote billen, blote billen’ moeten herhalen. De eerste 5 minuten waren ze door het dolle en vreselijk aan het klieren, maar ik startte dan telkens de tijd opnieuw en toen was de lol er snel vanaf. Na in totaal een minuut of 18 waren ze klaar. Ik kon zowaar normaal met ze praten! Pffff. Nog even aan ze gevraagd of we ook nog 10 minuten ‘blote piemel’ moesten doen, maar dat was niet nodig, verzekerden ze me snel. ‘t Was ze toch niet zo goed bevallen.
Hoe doen jullie dat? Zijn jullie kinderen ook door zo’n fase gegaan? En hoe ging je daarmee om? Stelde je er paal en perk aan of liet je ze volledig vrij? Hoe verwoordde je naar je kinderen dat ‘het wel een beetje minder kan’? Ik wil mijn kinderen de ruimte geven voor hun ontluikende seksualiteit, maar dit ging toch wel ver. Ik hoor heel graag jullie tips en ervaringen!
Ik vind je oplossing geniaal! Hopelijk werkt het... Ik denk dat je zoons elkaar versterken: als er maar één kind was geweest of het leeftijdsverschil was groter, was het waarschijnlijk lang niet zo extreem geweest. Mijn 4-jarige vindt poep erg grappig en mag nu aan tafel één grap vertellen over poep. Dan lachen we allemaal als een boer met kiespijn en is het voor hem weer goed. Hij heeft een grote zus die deze fase nooit zo sterk gehad heeft, dus hij krijgt weinig terug als hij poep grappen maakt. Dan is de lol er voor hem ook snel af. Overigens is ons buurjongetje ook erg dol op piemels. Als die bij ons speelt, geef ik aan dat hij het woord piemel 10 keer mag zeggen en dan wil ik het bij ons in huis niet meer horen. Ik laat ze dus niet bepaald vrij om hun eigen seksualiteit te ontdekken
Sinds de basisschool is het scheet hier scheet daar. Poepen, scheten, piemel etc. Lang leve de basisschool. We zeggen er zeker wat van want ik ben er niet van gediend als hij dit te pas en te onpas roept. Maar het is een fase en ik probeer er niet al te grote druk op te leggen want het gaat ook weer voorbij denk ik dan.
Hier is het ook een poosje heel grappig geweest, maar gelukkig niet zo als bij jullie. Mijn zoon is nu bijna 9 en heeft al best wel een poos dat hij juist wat preuts begint te worden!
Jaaaa dat is echt een fase die er bij hoort! die oplossing hier ook geprobeerd, werkte maar even.. ze krijgen zakgeld en op den duur gezegd elke keer als je zoiets zegt lever je 5 cent in. . alleen het vragen: "ooh wil je 5 cent inleveren?" of "wat hadden we afgesproken? " is genoeg nu om het te stoppen en ik heb het nu al poosje niet meer gehoord. overigens mogen ze nog steeds af en toe even los gaan want dat is gewoon nodig ofzo.
Bij mijn kids is dit niet zo maar heel veel kinderen van de familie wel hoor! Die zijn dan ook 5-7 jaar. Lachen ook met borsten, billen,... Maar ja. Je kunt ze zoveel vertellen en uitleggen. Het is gewoon sterker dan hun zelf. Gaat vanzelf over gaan.
Hier een dochter van 3 die in de poep- en piesfase zit. De woorden poepgaatje en pissen zijn toch wel het meest populair. We lachen erom, doen soms even mee, stellen grenzen en schenken er verder niet teveel aandacht aan. Die fases horen erbij!
Goed nieuws! Als ze 8 zijn komt er een dag dat Ze zelf zeggen. Mam die vieze woorden ben ik nu wel klaar mee... is echt niet grappig meer hoor kan er niet om lachen...
Uitspraak van mijn dochter die eindelijk na 3 volle jaren uit haar piemel/kont/plasser fase is...
Zoontje vind het wel nog grappig die is 6... nog maar 2 jaar te gaan.....
Ow het liedje “oma maakt vieze soep” heeft geloof ik ook wel geholpen bij dochter lief...
En die 10 minuten herhaling werkt ook wel hoor. Uiteindelijk dan
Mijn zoontje ontdekt ook zn prieeltje. Wij hebben eens zó gelachen om hem.. hij kwam de badkamer in en mijn man had zich gedoucht en stond in zn onderbroek zich te scheren. Mijn zoon zou gaan douchen en hoor ik hem ineens zeggen ' hallo papa piemel hoe gaat het met jou? Ik ben Levi piemel en met mij gaat het goed..' ik lag onderaan de trap op de grond van het lachen en mijn man kwam boven ook niet meer bij.. hier loopt hij er overigens niet de hele dag mee maar af en toe komt het even boven. Mijn moeder zou het precies zo hebben aan gepakt als jij hebt gedaan en ik vind het ook een goede aanpak en zou het ook zo doen.
Lachen over geslachtsdelen hebben we nog niet gehad maar mijn stiefdochter moest toen ze 3/4 was altijd verschrikkelijk lachen om de woorden ‘poep scheet’ en ‘snotje’. Echt de hele dag liep ze daar om te gieren. Ging vanzelf weer over. Ik vind je oplossing trouwens echt heel goed verzonnen en ga deze zeker onthouden voor als wij in zo’n fase als deze terecht komen 😉
deze fase ken ik onder mijn (gast)kindjes nog niet wel de poep en plasfase met net zoveel gelach en de meest gekke grapjes op de meest bespottelijke momenten...
Hahaha haha! Ja, die fase hebben ze hier ook volop gehad. Ze zijn nu 10 en 11 en de oudste (meisje) begint zich nu juist te schamen. We zijn er in de poep- en-piesfase volop ingedoken om mee te doen met de grapjes, behalve wanneer dat echt niet gepast was. Maar dan gaven we dat ook duidelijk aan. Het is een duidelijk gevalletje van de "het-is-maar-een-fase-mantra" En ik vind je oplossing geniaal 😂
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (16) Verversen