de kleine is maar druk daar binnen. en dan realiseer ik me op eens dat de tijd afloopt. die moet er ook weer uit! kriebels krijg ik er van. zenuwachtig angstig (maar door laatste ervaring wel iets relaxter ) maarja het blijft wel heftig hoor! het fijne is dat ik de bevalling nu na mijn 2e echt pas begrijp. wat gebeurd er nou eigenlijk... maar dat is het nou juist. het is heftig dat er een kindje word geboren ik kan het niet anders zien. na een tijd van dragen komt er een pijnlijk moment van baren. okey mijn vraag aan elke moeder die helemaal niet opkijkt tegen de bevalling is dan ook. hoe kan dat! wat is jullie ervaring dan? hoge pijngrens of kan een bevalling ook gewoon vrijwel pijnloos gebeuren zonder pijnstilling?
Mijn 1 ste bevalling was heel vervelend. Ziekenhuis noemde het een traumatische bevalling. Details zal ik je besparen. De persoon die er het meeste last van heeft gehad is mijn vriend. Haha. Heel gek maar ik zie helemaal niet op tegen de bevalling. Nu moet ik ook nog een eindje natuurlijk misschien praat ik dalijk wel anders. Als voorbeeld ik ben bv doodsbang voor de tandarts. Als ik moet kiezen kies ik liever een bevalling.. ja ik ben niet goed Ben wel benieuwd naar de reacties op je topic
Haha hier precies zo. Bevallen zie ik niet tegen op, al weet ik dat als ik er midden in zit het echt even vreselijk is, maar dat moment dat je baby wordt geboren vind ik echt geweldig😍
Verschilt echt per bevalling. Mijn 1e was wel pittig en is geeindigd in een keizersnede. De 2e heb ik vrijwel vanaf de 1e wee een epiduraal gehad. De 3e ben ik thuis bevallen zonder medicatie omdat ik me te laat realiseerde dat ik moest bevallen. Ik voelde namelijk geen pijn. Ik dacht dat ik gewoon wat last van buikgriep kreeg tot ik pers drang herkende. Mijn 4e was mijn meest ergste bevalling. Die was in Nederland in het ziekenhuis en ik kreeg mijn hoofd en lijf niet in baringsmodus door dat micro- managen dat men hier doet. Het maakt in mijn geval echt uit hoe en waar je een bevalling in gaat.
Bij geen van beiden angst gehad maar denk dat het ermee te maken had dat ik best een realist ben, wat er in komt moet er ook uit dus kan me wel druk maken maar helpt niets.
Plus dat ik sowieso in zkh bevallen moest, dus zoiets had van: gebeurt er wat, genoeg specialisten in de buurt.
Ben nu 20 weken zwanger, maak me ook iet druk over de bevalling alleen of het natuurlijk mag of keizersnee word ivm vocht in de darmen van me meisje, maar dat hoor ik pas einde vd zwangerschap.
ik heb 3 kindjes, de 3e is nu 9 weken en vooral op die laatste bevalling kijk ik heel positief terug. Ik vond het eigenlijk niet eens echt zeer doen. Ja pijnlijk wel maar echt intens vooral niet. het waren maar 2 weeen die echt heeel erg zeer deden en daarna kreeg ik persdrang. Naja dat persen vind ik ook verschrikkelijk en deed ook enorm zeer. Maar ik had nu voor de tijd tig keer tegen mezelf gezegd gewoon vanaf het begin goed persen dan ben je er sneller vanaf. Bij mijn 2e lukte het me pas na 15 minuten om echt goed te persen. Bij de 3e kon ik me er gelijk goed toe zetten met als resultaat dat hij er ook in 2 weeën was. Tijdens de zwangerschap van de 2e veel gelezen over hypnobirting en dat gaf me veel kracht. Ook bij de 3e had dat nog wel effect.
Mijn eerste bevalling was heel pijnlijk en lang, waardoor ik voor m'n tweede graag de ruggenprik wilde. Hierdoor was ik heel ontspannen en zag er niet tegen op. Daarbij duurt het maar 1 dag. Ik kon juist niet wachten tot ik mijn dochter in m'n armen zou hebben. De tweede bevalling begon heel rustig, maar ging wel heel snel. Hierdoor kon ik niet naar het ziekenhuis. Met 3 keer persen was ze er al. Super makkelijke bevalling! Misschien juist omdat ik zo ontspannen was. Ik was meer bezig met de ontmoeting met mijn dochter dan de bevalling zelf (bij de eerste kon ik mij echt geen voorstelling maken bij mijn zoon, en kon ook nog niet geloven echt moeder te worden. Hierdoor was ik heel erg met de bevalling zelf bezig).
Weet dat je het gewoon kan! De tweede bevalling is altijd makkelijker. Kijk uit naar de ontmoeting ipv tegen de bevalling op zien.
Eerste ingeleid ( ivm licht gebroken vliezen .. druppelgewijs) was 39.4 Tweede spontaan op 40.2 en had geen tijd meer voor pijnstilling ook al smeekte ik ernaar ! Had al 7cm bij binnen gaan en al een paar uren rug en buikweeen! Na een kwartier was ze al geboren , vroeg erna nog pijnstilling hahahaha had echt zo'n pijn 😖 ondertussn bijna 8 jaar geleden en weet nog goed dat ik toen zei , NOOOOIT meer 😂. Helse korte pijn , maar nu twijfel ik al terug of ik wel pijnstilling wil ! 🤷🏻♀️ Zolang het vlot gaat zal ik toch proberen zonder ! 🍀
Heb 3 inleidingen gehad waarvan 2 met weeënstorm en allemaal zonder pijnstilling, bij 7 cm had ik door dat ik weeën kreeg en ging toen in zen modus gefocust op me partner en samen de wee wegpuffen. Moet wel zeggen dat ik niet echt pijn ervaarde waren voor mijn gevoel gewoon irritante buikkrampen zonder tussenpauze pas bij 9cm had ik het gevoel dat ik aan het bevallen was omdat ik toen persdrang kreeg die ik niet kon wegpuffen en niet lang daarna lagen ze op me borst. Gedachte nu is dus als ik de weeën wel herken als het begint thuis dus hoop dat me vliezen eerst breken net als bij hun zodat ik gelijk kan bellen dat het gaat beginnen 😂
Hier kijk ik er altijd onwijs naar uit (nummer 3). Dat het pijn gaat doen is de enige zekerheid die je hebt bij een bevalling zeg ik altijd maar 🤣 en als het qua pijn niet meer te doen is is er altijd pijnbestrijding.. maar voor mij is het ontmoeten van mijn kindje altijd echt het mooiste momemt (en als de andere kinderen elkaar ontmoeten ook🥰). Ik mag in januari weer en kijk er weer ontzettend naar uit
Wat mij door mijn vorige bevalling hielp was de gedachte dat ook dit gevoel tijdelijk was. Iedere wee was er één en morgen, of anders volgende week, zou alles weer anders zijn.
Nu heb ik makkelijk praten, want mijn bevalling ging iets te gemakkelijk 😅 maar ik geloof wel dat mindset heel kan helpen! De pijn die ik had, was echt goed te doen.
Ik denk dat het vooral veel uitmaakt hoe je de pijn ervaart... Na een weeenstorm was ik psychisch echt helemaal onderuitgehaald. Dat was te heftig. Maar de eerste en derde bevalling kon ik prima aan doordat er tijd tussen de weeën zat. Natuurlijk is er vlak voor je mag persen dat moment van " ik wil niet meer", maar dan weet je dat het bijna gedaan is met de pijn... Persweeen vond ik minder pijnlijk dan de laatste weeën ervoor. Pijnloos is het nooit, maar op zich beval ik liever dan de 9 maanden ellende daarvoor Bij mij voelen weeën als erge darmkramp.... En die overleef ik ook, ook al vind ik dat niet prettig voelen. Maar ik ben niet bang voor zulke pijn...
nou dat ja! en ja dat heb ik eigenlijk ook. maar bevallen is dan wel spastische darm op een heel nieuw level. ik ben ook nog niet direct bang voor de eerste weeën maar dat je op den duur in een soort van oermens moment lijkt te zitten wel heftig
Kheb hetzelfde als jou hoor. Nu 37. 3 zwanger en sommige dagen angstig. En andere dagen blij dat we eindelijk ons 3e kindje bijna gaan ontmoeten. Ik ben zo nieuwsgierig naar haar. Ik weer dat bevallen pijn doet. Maar zoals hieronder ook staat, overgeven aan de pijn. En elke pijnlijke wee brengt ons dichter bij onze kindjes. 😘
Probeer een houding te vinden die je fijn vindt. Ik heb rondjes door de woonkamer gelopen en bij een wee geleund op bank/tafel/aanrecht en dan wiegen met de heupen. En ademen met de buik heeft me ook goed geholpen. Maar vooral, rustig blijven en je niet verzetten. Als jij je druk maakt, maak je adrenaline aan, en dit gaat de weeën tegen. Dit merk je bijvoorbeeld als de verloskundige binnen komt, dan krijg je vaak een dip in de weeën omdat je je daar even mee bezig houdt.
Dit is mijn 3e. En we hebben er bewust voor gekozen om het geslacht niet te weten. Dat maakt het extra spannend en daardoor kijk ik ook wel een beetje uit naar het moment dat ik hem of haar eindelijk zie. Daarbij ga ik niet onnodig pijn hebben en vraag ik gewoon om pijnstilling zodra het niet meer gaat. Mits het niet te snel gaat en en en. Maar dit idee vind ik ook al een geruststelling
Ik heb altijd gezegd wil geen pijn medicatie en vooral geen ruggenprik!! Nou bij me laatste toch gekozen voor ruggenprik heerlijk was dat zeg je kon alles, geen pijn. Succes met je keuze
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (31) Verversen