Baby van 10 weken slaapt steeds slechter
- Boebelie
-
32 23860 07/03/2019
Hi allemaal,
Ik ben op zoek naar tips/ervaringen/hart onder de riem.
Mijn zoontje van inmiddels 10 weken sliep de eerste 2 weken van zijn leven overdag vrijwel non stop. Beetje bij beetje is dat echter minder geworden. De slaapjes werden korter en minder frequent, Ondanks dat ik mijn best deed om alert te zijn op slaapsignalen en zo veel mogelijk rust, ritme en regelmaat aan te houden. Het lukte meestal wel om hem tussen de voedingen door te laten slapen. Soms in zijn wieg, soms op schoot, in de wagen etc.
Gelukkig sliep hij 's nachts tussen de voedingen door wel goed, hoewel de intervallen ook dan vrij kort waren (eerste slaapje van de nacht ongeveer 4 uur, daarna meestal 2-2,5 uur).
Langzaam maar zeker gaat het in slaap vallen overdag echter steeds moeilijker en worden de slaapjes korter. Meestal is hij stipt na 30 minuten wakker, ongeacht waar hij slaapt. Ook de nachten gaan steeds slechter. Hierdoor is hij naar mijn idee een beetje chronisch oververmoeid aan het raken en dit resulteert in momenten dat hij compleet overstuur raakt. Hij wil dan helemaal niks meer, zelfs niet knuffelen of bij mij drinken. Het enige wat helpt is hem lopend te wiegen tot hij in slaap valt. Dit duurt soms 20 min.
Voorheen had ik de optie om hem op schoot te laten slapen altijd nog achter de hand. Hij vond het fijn om op zijn buik op mijn borst/buik te liggen, sabbelend op mijn pink. Helaas wil hij ook dat vrijwel niet meer. Pink wil hij dan niet en ook die houding gaat hij tegen in verzet.
In zijn wieg slapen werkt alleen als hij slaperig is als ik hem neerleg, maar die momenten zijn schaars. Meestal moet ik eerst met hem op de arm wiegend rondlopen en hem dan bijna in slaap/slapend in de wieg leggen.
Ook het slapen in de wandelwagen wordt steeds lastiger. Vaak ligt hij eerst zeker 15 minuten met grote ogen de kap/buitenwereld te bekijken voor hij uiteindelijk in slaap valt. En als de wagen stil staat wordt hij meestal binnen een paar minuten wakker.
Het is van nature een enorm vrolijk, bezig bijtje en dat is ook deel van het probleem. Hij kan zich heel moeilijk afsluiten voor prikkels. En de meest simpele dingen zijn al een prikkel voor hem, zoals bijvoorbeeld een streep licht wat door de gordijnen valt, of de camera van de babyfoon bij zijn bed.
Wat verder niet meehelpt is dat hij vaak de hik heeft, vaak onrustig wordt als hij moet poepen (zeker als hij een paar uur niet gepoept heeft) en het zo leuk vindt op de commode dat hij daar ook druk van wordt.
Ook tijdens het drinken aan de borst is hij soms onrustig, meestal gaat hij daarna poepen.
Ik denk niet dat hij last heeft van reflux, hoewel hij soms wel wat zuur kan ruiken en soms wat spuugt.
Ook darmkrampjes zijn het denk ik niet, die heeft hij wel gehad, maar dat gaf een ander soort onrust.
Vandaag heeft hij voor het eerst in de Puckababy mini geslapen. De eerste keer sliep hij zowaar 80 min, maar daarna 35 min en net maar 10 min. Hij lijkt het met name frustrerend te vinden dat hij door die slaapzak beperkt wordt in zijn beweging.
Zo langzamerhand ben ik doodop. Ik ben voor mijn gevoel er non stop mee bezig en het wordt alleen maar slechter in plaats van beter. Ik ben bang dat hij beetje bij beetje een huilbaby aan het worden is en maak me zorgen over hoe dat moet als hij over een paar weken naar het Kdv moet omdat ik weer ga werken. Mijn vriend helpt waar hij kan mee, maar heeft ook een drukke baan en ben dus ook veel alleen met mijn zoontje.
Wie heeft er tips? Of een advies waar ik heen kan voor hulp?
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (32) Verversen