Ik zit momenteel in de ziektewet en ben dus thuis. Door hoe ik me voel kom ik niet veel de deur uit en mijn zoontje (9 maanden) komt ook niet veel onder de mensen. Vandaag was ik op visite en speelde hij met een ander kindje. Ik zag dat hij het echt leuk vond. Zou het goed zijn voor hem om een paar uurtjes per week naar het kdv te gaan? Zodat hij lekker sociaal kan doen en lekker kan spelen met andere kindjes? Of is dat raar om hem daar heen te brengen terwijl ik gewoon thuis ben?
Ik vind het wel een heel moeilijk idee om hem daar heen te brengen. Het gevoel dat ik hem achterlaat en dat ik hem verlaat. Het breekt m’n hart. Ik ben 24/7 (behalve als hij slaapt natuurlijk alleen snachts wel) bij hem. Dus ik vind de zorg overdragen ook erg lastig.
Oh en ik heb trouwens geen werkgever meer. Ben ziek uit dienst gegaan. Hoe zit het dan met kinderopvangtoeslag?
Belastingtechnisch heb ik er geen verstand van. Maar ik zou je kindje gewoon aanmelden bij het Kdv. Goed voor de ontwikkeling en goed voor jouw herstel! Trek je niks aan van die domme opmerkingen dat Kdv alleen voor werkende ouders is! Toen onze kids naar de opvang gingen werkte ik eigenlijk voor piet snot vanwege de kosten, maar ik had die afwisseling echt nodig! Toen ze ietsje ouder werden werd ik zelf langdurig ziek en hebben we ze toch naar Kdv en later bso laten gaan. Zij hadden het daar naar hun zin en ik kon aan mezelf werken. Ik vrees alleen voor je dat je momenteel heel lang zult moeten wachten op een plekje. Beterschap!
Sommige opmerkingen hieronder zijn echt raar. Ik zit ook in de ziektewet met een postnatale depressie en heb een dochter van 3 en mijn zoontje is ook 9 maanden.
Vanaf oktober gaat hij ook naar de kinderopvang. Niet om tijd voor mezelf te hebben.. Neen! Hij is echt niet lastig, maar voor zijn ontwikkelling. Zowel op sociaal als op motorisch vlak. Ja naarmate het dichterbij komt naarmate ik er moeite mee heb om hem te brengen en te verlaten, maar believe me , mijn dochter is niet geweest en heeft zware angststoornissen en speelt niet graag met kindjes samen. Ze plakt de hele dag aan mij vast en heeft ook een achterstand in taal, terwijl haar klasgenootjes (die overigens wél naar de kdv geweest waren) perfect kunnen praten en niet lopen te krijsen als de juf ff weg moet. Ze is ook geboren in de corona periode (2020) dus dat maakt het er niet gemakkelijker op.
Ik heb dus besloten dat hij zeker wel gaat. Wel ben ik strikt van mening dat kindjes onder de 11 maanden niks te zoeken hebben op een kdv. Die hebben er nog niks aan en hebben vooral de verzorging van mama nodig.
Vanaf 11/12 maanden beginnen ze op ontdekking te gaan (kruipen en trekken zich meestal al op) en leren ze heel graag bij. Nou das het ideale moment in mijn ogen.
Maakt trouwens de overgang naar school gemakkelijker. In België is dat al op 2,5 jaar..
Strikt van mening dat die daar niks te zoeken hebben😆 sorry, die vind ik dan wel weer zwart/wit klinken. Omdat ze dan gaan kruipen? En wat nou als kinderen vlotter zijn in de ontwikkeling, zijn ze dan wel eerder ‘welkom’? Mijn dochters liepen namelijk toen al…
Ik bedoel zolang ze plat liggen hebben ze daar niks te zoeken. Van zodra ze kruipen/ rechtstaan of lopen = op ontdekking gaan.. dan is het eigenlijk het ideale moment. Ik zei daarom ook “meestal” dat ze rond die leeftijd kruipen of rechtstaan. Mijn zus liep op 8 maanden.. dus uitzonderingen genoeg.
Even een stukje wat betreft de belastingdienst/toeslagen
Ik ben ziek, zwanger of werk om een andere reden een tijdje niet Zolang u in dienst blijft bij uw werkgever kunt u gewoon kinderopvangtoeslag krijgen. Dus ook tijdens ziekte. Of bijvoorbeeld tijdens zwangerschapsverlof of ander lang verlof.
Bent u langer dan 2 jaar ziek? Dan komt u meestal in de ziektewet en stopt uw arbeidscontract. Daarna hebt u nog minimaal 3 maanden recht op kinderopvangtoeslag. (https://www.belastingdienst.nl/wps/wcm/connect/bldcontentnl/belastingdienst/prive/toeslagen/kinderopvangtoeslag/kan-ik-kinderopvangtoeslag-krijgen-als-ik-niet-werk/#:~:text=Zolang%20u%20in%20dienst%20blijft,zwangerschapsverlof%20of%20ander%20lang%20verlof.)
Verder is het misschien een idee om te kijken naast activeiten voor kleintjes buiten kdv om, je hebt mamagroepen etc. een KDV is zeker geen slechte al zou ik het dan niet voor 1 dag maar voor 2 dagen.
Je herstel is zowel voor jou als de kleine belangrijk
Edit: beetje mosterd zie ik die mamagroepjes (sorry, zou het zelf ook niet aankunnen).
Ik vond dit altijd een dingetje... Maar heel eerlijk, ik bracht mijn kind naar een speelzaal terwijl ik thuis was. Ze vonden het niet eens leuk, dus ik deed het puur voor mezelf. Mijn jongste heeft er overigens wel veel aan gehad. De oudste zat vooral zijn tijd uit. Als jij denkt dat het jouw kindje goed doet, dan geef je hem alleen maar een kans. Alleen nu zijn op veel plekken wel wachtlijsten.
Ik denk dat je vooral naar jezelf moet kijken, heb jij het nodig als je even je handen vrij hebt? Je kindje van 9 maanden heeft het nu nog niet perse nodig, maar als jij ziet dat hij contact met andere kinderen wel heel leuk vindt, dan is het ook leuk voor hem om hem misschien na een jaar een 2 ochtenden heen te brengen. Gastouder zou eventueel ook een optie zijn, ben ik ook ; ) hier waar ik woon zijn er ontzettend veel opvang gelegenheden en komt er weer een nieuwe bij en ook veel gastouders, het is wel drukker dan enkele jaren geleden, maar als je hier opvang zoekt, dan hoef je niet perse op een wachtlijst, maar hangt van de regio/plaats af. Ik vind overigens niet dat je plekjes bezet houden voor anderen als je niet werkt, als jij vindt dat je opvang voor je kind nodig hebt omdat je zelf herstellende bent, dan kun je opvang krijgen. Ze vragen je ook niet bij een intake gesprek of je wel werkt. Soms krijgen ouders een burnout en loopt de opvang toch ook gewoon door? Moeten ouders dan ook stoppen met opvang? Wat mij betreft niet..
Heel slim om dit te gaan doen. Je bent ziek dus hebt tijd nodig voor je zelf om te herstellen dan wel actief te werken aan herstel. Zonder werkgever heb je geen recht op toeslag. Maar als het om een ochtend gaat of 2 lukt het misschien om dit zelf op te brengen? Gastouder is goedkoper.
Tip: kijk of je in aanmerking komt voor een smi. Indicatie. Vraag dit bij de gemeente aan. Let op: je moet veel aanleveren, dus het gaat je wel even veel tijd en energie kosten.
Een andere tip kan zijn om een buurtgezin te vinden met kinderen in dezelfde leeftijd. Vraag dit aan bij het cb.
Gezien de enorme wachtlijsten zou ik voor een gastouder gaan, maar jezelf dan toch dwingen die dag ook de deur uit te gaan om aan jezelf te werken. Misschien is 2 ochtenden ook een optie, dan heb je de rustmomenten een beetje verspreid over de week. Wellicht heb je daar iets meer aan dan 1 hele dag in de week.
Heb je ook familie/vrienden die hem sporadisch een half dagje kunnen opvangen?
Wat zou je met de tijd willen doen dat hij weg is? Sporten helpt bijvoorbeeld ook om je hoofd leeg te maken. Een moment voor jezelf en je werkt ook aan je mentale en fysieke gezondheid.
Las ook al iets over babyzwemmen. Dit doe ik ook met de jongste en heb ik met beide kinderen vanaf het begin gedaan. Ondanks dat het in de groep is, sluit ik mij vaak af van de rest en is het echt even een momentje van mijn kind en mij alleen.
Naast alle tips en opmerkingen die hieronder al staan.. in sommige gemeentes heb je speelgroepen voor kleine kindjes. Juist zodat kindjes leren dat er andere kindjes bestaan. Ik ging altijd heen, vermeed sociaal contact met andere ouders want daar had ik geen behoefte aan, ging puur voor mijn kind.
En anders eens kijken of buurtgezinnen actief is in jouw regio. Mogelijk is er een fijn steun gezin met andere kindjes waar hij zo went aan andere kindjes en die regelmatig met hem op stap kunnen, dan heb jij ook even tijd voor jezelf of andere afspraken.
Ik zeg: Ja, doen. Voor jezelf en je kindje. Je zit niet voor niets in de ziektewet, je moet herstellen. Dus dan is een paar uurtjes voor jezelf ook heel fijn. En je kindje is met andere kinderen, ook goed voor de ontwikkeling. Ik heb geen idee hoe het met kinderopvangtoeslag zit als je in de ziektewet zit. Daar kan ik je helaas niet bij helpen.
Gewoon doen. Als een moeder werkt vinden we het kdv heel normaal en niks zieligs aan, en dan zou het dat nu wel ineens zijn? Bovendien zit jij niet 'gewoon' thuis, maar heb je in je herstel een heleboel werk te verzetten en draagt een rustig moment in de week daar aan bij. Het is dus ook niet 'zomaar'. Trek je niets aan van mensen die zeggen dat je een plek bezet houdt van werkende ouders. Kinderopvang bestaat niet voor werkende ouders, maar voor betalende ouders. Werkende ouders krijgen korting in de vorm van toeslag.
Als je beiden niet werkt, is er geen toeslag. Je zou de gemeente kunnen benaderen, misschien even via je huisarts navragen, om te zien of er een potje bestaat waar je gebruik van kunt maken gezien je situatie. Maar ga er vanuit dat het niet vergoed wordt.
Houd ook rekening met wachtlijsten, op veel plaatsen is het erg druk, zowel op de opvang en bij gastouders.
En als het met de wachttijden en/of zonder toeslag niet lukt, dan alternatieven bedenken. Kan je partner wel regelmatig met hem op pad naar iets sociaals? Of kan het door meerdere mensen gedaan worden, kan hij met enige regelmaat met je ouders op stap? Jij bent niet perse de gene die hem de sociale contacten hoeft te bieden. En je kind hoeft ook niet wekelijks, hij is nog geen jaar oud. Leg jezelf niet teveel druk op.
Ik weet natuurlijk niet wat er speelt. Maar ik weet wel dat de deur uit gaan wel heel belangrijk is. Een uurtje per dag een blok wandelen (met of zonder kind) is heel gezond voor je algemene gemoedstoestand. Ook voor je kindje is frisse lucht wel belangrijk. Maar dat was je vraag niet. Mijn kindjes hebben het heerlijk op het kdv, en echt naar hun zin. Ik denk als je je nu inschrijft dat je kindje ruim 1 is als je terecht kunt en dat is voor kindjes een leuke leeftijd om met leeftijdsgenoten te zijn. Ik zou het dus zeker doen!
Je bent niet gewoon thuis, je bent ziek. Ziek zijn en herstellen is hard werken. Dus zo gek is het niet als je zoontje dan een paar uur per week elders onder de pannen is hoor. En zeker als hij er ook veel aan kan hebben. Loslaten gaat hoe dan ook een keer moeten en is altijd moeilijk de eerste keren, hoe lang je daar ook mee wacht. Maar ook dat is voor jullie allebei gezond. Wat vindt je partner er van? Praktisch weet ik niet hoe het zit met toeslag, zou je aan t uwv kunnen vragen. En bedenk hoe t met wachttijden zit. Waar ik woon kan je met geluk soms op korte termijn bij een gastouder terecht, maar regulier kdv kan rustig een jaar of langer duren voor er plek is.
Je kan een sociaal medische indicatie aanvragen voor de toeslag als je dusdanig ziek bent dat je niet voor je kind kan zorgen. Volgens mij loopt dat via de gemeente. Goed dat je hulp zoekt!
Maakt het uit wat wij of de wereld vinden, gaat er toch om wat jij wilt en wat werkt voor jou? Overigens geen aanval maar snap niet zo goed waarom mensen de mening in dit soort kwesties belangrijk vind. Je noemt redenen op waarom jij het wel wil doen en belangrijk vind, dat is toch het belangrijkste. Daarnaast heb je geen recht op toeslagen als één vd ouders geen werk heeft.
Mijn dochter gaat 2 halve middagen en kost ons 454.20,- ik werk ook niet dus bekostigen het zelf en kunnen dit ook met gemak. Mijn situatie is wel anders ik volg therapie op die middagen dat ze naar het kdv gaat, we hadden geen oppas. Ze is 2 jaar mee gegaan, maar gezien haar leeftijd toen vonden we dat het het tijd was in combi van moeten (geen keuze) dat ze naar het kdv ging. Heb haar dus zelf nooit eerder naar de opvang gedaan ondanks onze situatie. Nu heb ik al even die therapie niet meer, ze is inmiddels bijna 3,5 en ga haar er niet vanaf halen. Maar ik dus in jouw geval heb dus gewacht tot ze twee was minimaal!
Ik ben juist met mijn kind(eren) op stap gegaan toen ze jong waren, tot 10 maanden veel wandelen, naar de stad, groot rondje, park, enz en vanaf 10 a 11 maanden in de fietskar, en dan lekker lange stukken fietsen, nieuwe plekken en adresjes ontdekken. Ergens samen met je kindje kopje lekkers drinken.
Zo bleef ik tenminste geprikkeld en kunnen de kids lekker slapen. Hoeft ook allemaal niet lang te zijn, uurtje, anderhalf misschien 2 uren voor je het weet ben je weer thuis.
Dat hielp hier iig goed en soms naar het mama café (2 uurtjes in de week, voor kind en mama)
Ik heb ervoor gekozen om mijn zoontje naar een gastouder te brengen. Dit omdat ik en mijn man in principe gewoon allebei thuis zijn en hem er prima bij kunnen hebben, ook als we werken. Maar ik vind het ook fijn als hij met kinderen van zijn leeftijd kan spelen. En bij deze gastouder kan hij ook alleen de ochtend heen. En we merken dat het ook beter bij mijn zoontje past. Kleinschaliger, meer oog voor hem en gewoon een fijne huiselijke omgeving waar minder prikkels zijn dan op het KDV.
Wij betalen voor 3 ochtenden per week zo'n 350 euro dus dat vind ik echt nog te overzien.
Verder zou je bij je gemeente eens kunnen informeren wat zij aan potjes hebben. Als jij het bv. nodig hebt voor je herstel kan het zijn dat je een financiële ondersteuning kan krijgen.
Als jij niet werkt, ontvang je geen toeslag. Daar buiten is kdv wel echt bedoelt om ouders de gelegenheid te geven om te werken. Het is niet voor de leuk. Daar zijn de wachtlijsten ook te lang voor.
Wat je zou kunnen doen zijn activiteiten als babyzwemmen, muziek voor baby's, op bezoek gaan bij mensen met kinderen etc. Ik weet niet de exacte reden waarom jij weinig weggaat, maar ook denk dat het in de meeste gevallen ook voor jou helpend is om onder de mensen te komen.
Precies, niet zodat moeders wat me time heeft 😅 er zijn al enorme tekorten.. en alsof je een kind van 9 maanden een plezier doet met kdv? Gewoon zelf erop uit gaan met je kind.
Reageer eens normaal op mensen. ‘Zodat moeder wat me-time heeft.’ Wat een inlevingsvermogen weer. Deze mama kan niet werken omdat ze ziek is. Denk dat ze graag haar baan behouden had. Als ze voor der kind had kunnen zorgen had ze ook die ziektewet niet in gehoeven. Dus ik snap heel goed dat ze naar hulptroepen zoekt. En als ik het verhaal lees komt ze op mij over als iemand die al niet snel om hulp vraagt. Een beetje empathie kan geen kwaad. Man man wat een ‘ikke’ generatie ontstaat er toch …
On topic: je hebt mogelijk wel recht op toeslag als je een medische indicatie hebt. Wij kennen de reden van ziekte niet maar als dit om langdurige ziekte gaat en zij wil de rust tijd gebruiken om te herstellen en weer naar werk te zoeken bestaan daar aparte routes voor.
En daarbij: kinderopvang bestaat niet voor werkende ouders. Het bestaat voor betalende ouders. Het is gewoon een organisatie met klanten, wie betaalt, heeft recht op een plek. Of je werkt of niet, geeft je niet meer of minder recht op een plek. Overheid wil ouders stimuleren om te werken en maakt het daarom voor werkende ouders makkelijker / aantrekkelijker om gebruik van kinderopvang maken in de vorm van toeslag, maar dat maakt kinderopvang niet uitsluitend bedoeld voor werkende ouders.
Als het om een baby gaat en je wilt echt opvang, kijk dan voor iets kleinschaligs, zoals een gastouder. Wel spelen met kinderen, maar dus minder druk. Of wacht even tot de kleine wat ouder is, want noodzakelijk is het nog niet op deze leeftijd. Maar dat vind ik.
Ik weet niet of je het al gelezen hebt in AD of gezien bij hart van nederland vanmorgen, maar er zijn grote problemen bij vele opvanglocaties. Personeelstekorten, te koude ruimtes, slechte hygiëne, babies die men laat huilen, twee kinderen die recent overleden zijn op de opvang, waarvan eentje verdronk. 1 op de 12 scoort code rood, in flevoland is dat zelfs 1 op 3. In totaal zijn er 7000 leidsters tekort, bizar veel. Als je dus toch voor een opvang gaat, doe dan goed onderzoek. Ik wil niemand op de kast jagen, maar dit soort nieuws grijpt mij gewoon aan.
Ook professionals zijn mensen. Net sls ouders. Overal kunnen ongelukken gebeuren. Zowel op het kdv als bij de gastouder als op school en juist ook thuis. Thuis gebeuren de meeste ongelukken. Dus nu stemming lopen maken hoe gevaarlijk kinderdagverblijven zijn, vind ik erg kinderachtig. Juist wanneer je je kind thuis achter gesloten gordijnen hebt, loopt je kind de grootste risico's.
Als het op het nieuws is, zal het wel niet kinderachtig zijn. Het is toch logisch dat je dan beter onderzoek doet, zodat je de juiste opvang kiest? En niet voor eentje die slecht scoort op het moment?
Ook heel erg inderdaad en ook dat gebeurt. maar stel dat je in zee gaat met professionals, ervan uitgaat dat je kind veilig is en vervolgens een telefoontje krijgt of politie op het werk met slecht nieuws. Dat zou niet moeten mogen, daarbij is ieder kind er één teveel.
KOT krijg je niet (want jij werkt niet) en beschikbare plaats voor een paar uurtjes zal lastig te vinden zijn. KDV's hanteren vaak minimale afname en je houdt een plek bezet zodat ouders die echt omhoog zitten, geen opvang hebben. Ik zou zelf wachten totdat hij twee jaar is. Dan kan hij naar de peuterspeelzaal.
Hmm. Ze werkt niet, maar heeft volgens mij niet het label 'werkeloos', maar zit in de 'ziektewet', zoals ze beschrijft (overigens bestaat de ziektewet volgens mij niet meer, maar we begrijpen wat ze bedoelt).
Yup ziektewet bestaat nog wel degelijk. Als je ziek uit dienst gaat of vanuit ww situatie ziek wordt .. dan is het nog ziektewet. Vanuit loondienst ziek is wet verbetering poortwachter :) (iets met werken in de arbo wereld)
Ziektewet an sich krijg je geen kot tenzij je sociaal medische indicatie hebt via gemeente of als je binnen 3 maanden weer opleiding doet, terug naar werk traject etc .. kortom doe je iets om terug te keren naar werk of ben je te ziek om te werken dan zijn er escapes om toch opvangtoeslag te krijgen
Persoonlijk zal ik lekker wachten tot hij 1,5 is. Snap je keuze wel, mijn kinderen nooit naar kdv gebracht (oma's paste op, daar hadden ze nichtjes en neefjes), maar als je door wat voor reden ook de beleefwereld van je kind beperkt door je ziekte, met andere kinderen spelen e.d., snap ik je wel eigenlijk dat je hem op een gegeven moment wegbreng. Dus persoonlijk zal ik wachten tot hij 1,5/2 is, maar he, doe waar je je goed bij voel
Op zich niet erg hoor om je kind naar kdv brengen doe ik ook wellis als een dagje samen met mij man wellis wat wil doen. Alleen ik zou in jou geval dan echt pas vanaf 2 jaar doen. En kdv ook niet heel goedkoop je moet trouwens wel werken om kdv kunnen afnemen anders moet je het zelf betalen en krijg je niks trug van belastingdienst.
Dat wordt erg duur, als je geen baan hebt. Daarnaast is het voor een baby zeker nog niet noodzakelijk om contact met andere kinderen te hebben. Je kunt natuurlijk ook zo nu en dan met iemand afspreken die ook een kind heeft, naar een speeltuintje gaan, naar de bibliotheek of een buurthuis... Het is maar net waar je voor kiest. Voor kleine kinderen is het best pittig als ze maar 1 dag in de week naar een kdv gaan: dan zit er zoveel tijd tussen, dat ze nooit echt wennen of een band opbouwen met de leidster... Maar als jij het kunt betalen, kan het natuurlijk... Dan is de keuze helemaal aan jou... Ik kan me voorstellen dat het voor jou heel fijn en gezond kan zijn om even tijd voor jezelf te hebben en een beetje te leren loslaten...
Voor kleine kinderen kán het pittig zijn, 1 dag per week. Mijn beide dames zijn altijd maar 1 dag gegaan en hebben daar echt nooit moeite mee gehad.. en hoezo niet wennen en geen band opbouwen? Sorry hoor, wel erg kort door de bocht. Zoals met alles in het leven geldt niet alles voor iedereen.
Oh meis als het kan, doen! Het word ook weer tijd om weer lekker in je vel te gaan zitten. Js cijfert jezelf compleet weg he. Kies nu voor jezelf en laat je zoontje heerlijk spelen en naar kdv gaan. Als jij goed voor jezelf zorgt en oplaad op die momenten kun je straks weer meer gaan doen en energie hebben
Als je niet werkt, zou ik dat niet doen. Er zijn lange wachtlijsten en je neemt dan een plekje af van een ouder die het echt nodig heeft. Al je natuurlijk van plan bent om terug aan het werk te gaan (binnen een paar maand) zou ik wel al op een wachtlijst gaan. Voor het sociale zou ik gewoon blijven afspreken met andere mama’s en als hij nog wat groter is, kan hij spelen met andere kindjes in de speeltuin.
Paperdoll : vind ik echt een vreemde opmerking. Als je ziek bent heb je juist ontzettend hard tijd nodig voor jezelf. Wie bepaalt dat dit minder belangrijk is dan werk oid? En dan houd je maar een plekje bezet: moet je dan eerst met de hele wereld rekening houden?gelukkig ben je alleen verantwoordelijk voor je eigen gezind
Hoezo zal de ene ouder het harder nodig hebben dan een andere? Voordat je een kind krijg weet je toch dat ze geld en tijd kosten? De vraagsteller zegt dat ze de energie niet heeft om leuke dingen te doen, maar haar kind wel uitstapjes gunt en andere kinderen om zich heen heeft. Ik als kinderdagverblijf hater (ouders moeten het zelf weten, maar het zal mijn keus niet zijn om ze jong weg te brengen) vind dit juist een goede reden, hoewel nu nog te jong. Overigens.. in onze regio is er prima plek op de kdv / psz. Ligt er wel een beetje aan waar je woont.
Het echt nodig heeft als in moet gaan werken om rond te komen en geen grootouders om op te vangen. Als je zelf thuis bent, heb je geen regelmatige opvang nodig. En een kindje zo jong heeft echt nog niet veel nodig van uitstapjes ed. Ik speelde zelf ook niet constant met m’n kinderen. Ze konden prima alleen spelen.
Met het laatste ben ik het wel met je eens, kan ook vanaf 2 jaar.
Met dat eerste ben ik het ook eens, maar denk dat dat een vrij kleine groep is. Of tenminste, ik vind dat je als thuisblijfmoeder net zo veel recht heb als ouders die 4 a 5 dagen willen werken beide, omdat ze carrière willen maken. 4a5 dagen werken omdat het financieel nodig is, is uiteraard anders.
Ik bedoel zoals je gisteren deed op visite. Dan speelde hij toch ook met een ander kindje? Hij is nu ook nog heel klein en spelen met anderen is dan nog niet echt. Pas als hij een jaar of 2 is, is het wel goed dat hij leert spelen met anderen.
Weet niet waarom je in de ziektewet zit, maar het kan ook juist goed zijn voor herstel om ergens een moment van rust voor jezelf te hebben. Ik zou het niet raar vinden je kindje naar een kdv te brengen. Maar ik vind hem nog wel jong voor ‘het sociale aspect’. Puur alleen daarvoor zou ik hem met 2 jaar naar de pzs doen. Of af en toe een andere activiteit met ouders/kinderen doen (zwemmen, gym, speeltuin) Verder heb je aan mij niks, want ik heb nooit met enige moeite mijn kinderen weggebracht naar het kdv of wat dan ook. Dus die gevoelens herken ik totaal niet.
Echt niet? Pff als ik ze allemaal in een rugzakje kon doen zou ik ze overal en altijd met me meeslepen 😂. Het eerste jaar wijk ik bijna niet van hun zijde, daarna geef ik ze natuurlijk wel steeds meer ruimte om zich te ontwikkelen , fouten te maken en een eigen persoontje te worden. Maar ik ben wel echt een moederkloek hoor 🥹
Nope. Ik ben daar te nuchter voor ofzo? Maar ik deel die kant ook met liefde op forum zoals hier. Want ik heb me echt een ontaarde moeder gevoeld toen ik de oudste naar kdv bracht en gewoon dacht: tot straks! Want íedereen zegt: ooo dat is zo moeilijk. Ooooo je gaat huilen. Nou nee. Gewoon niet. En dat is ook oké haha. Zelfde als eerste keer uit logeren. Tot morgen! Of eerste schooldag. Gewoon, geen emotioneel type hierzo 😂
Ik heb daar ook nooit moeite mee gehad.🤭 Het voelde alle eerste keren misschien wat vreemd, maar huilen of bang zijn dat het niet goed zou gaan? Nooit! Ik vind het stiekem zelfs heerlijk als ze even 1/2 nachtjes logeren zijn en ik even mijn handen vrij heb.🙈 Ben uiteraard ook wel weer blij als ze weer thuis zijn, maar ik mis ze na 1/2 nachten nog niet, omdat ik weet dat ze het leuk hebben bij een ander en daar vaak leuke dingen gaan doen.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (65) Verversen