Wanneer is het geoorloofd om je kind met secondelijm achter het behang te plakken? Omruilen bij de winkel mag zeker niet na bijna 9 jaar?
Mijn oudste houdt me al de halve nacht wakker. Ging halverwege de nacht met veel kabaal naar de badkamer. Bleef eerst 10 minuten rommelen om toen pas naar de wc te gaan en vervolgens schaapachtig te komen zeggen: “Ik heb in mijn broek geplast, ik was te laat met naar de wc gaan, kan gebeuren hè?” Hij wilde naar beneden om een schone onderbroek uit de wasmand te halen. Mocht niet van mij. “Was jezelf even en slaap maar in je blote kont.” Hij heeft het afgelopen half jaar elke nacht in zijn blootje geslapen, zou dus geen probleem moeten zijn. Was het wel. Huilen, blèren, paniek, discussie.
Ik: “Vorige week zat je te huilen omdat je van mij een onderbroek aan moest. Nu mag je weer bloot en ga je ook huilen?!”
Hij trok alle dramaregisters open en ik ben helaas een strenge, consequente moeder die daar niet in trapt en dus mijn poot stijf hield. Nee is nee, niet zeuren, hop naar bed en slapen. Dat heb ik geweten, want mijn zoon houdt ook al de hele nacht zijn poot stijf: Door niet te slapen, steeds mijn kamer in te komen met meer argumenten, door langdurig te janken als hij daarom uiteindelijk straf krijgt, etc. Had ik maar ja gezegd tegen die droge onderbroek, dan had ik nu geslapen!
Eindelijk werd het even stil, ik was net onder zeil, roept hij klagelijk: “Mam, ik heb het koud buiten de dekens! Ja, want ik zit op het voeteneinde van het bed omdat ik geen onderbroek aan mag!”
Grr!
Mogen kinderen ook door de gehaktmolen? Soep van trekken? Met een kussen op zijn kop rammen als hij nou nog een keer komt, mag zeker niet? Of wacht, een rubber hamer, nog beter. Ik mag hem zeker ook geen levenslang computerverbod geven?
Toch jammer. Grrr! Ik heb vanaf 3 uur vannacht geen oog dicht gedaan, het is nu kwart over zeven en hij loopt nog te donderjagen. Jongste wordt zo ook wakker. Dat wordt een leuk dagje vandaag. Ik denk dat ik hem met ducktape aan zijn bed vast plak. Wacht, ik heb geen ducktape. Kan ik van iemand ducktape lenen? Behang mag ook.
(Sorry, deze gefrustreerde moeder moest even haar grieven kwijt. Ik hou echt zielsveel van mijn kinderen, maar soms... )
hopelijk is de rust weer wedergekeerd. Zou het kunnen zijn dat hij zijn eerste natte dromen krijgt? Dan kan hij er verder ook niet zo veel aan doen dat het wel eens nat wordt!
Geen idee. Hij is 8, wordt over een paar maanden 9. Is dat niet erg vroeg? Hij heeft verder ook nog geen secundaire geslachtskenmerken die zich ontwikkelen. Ik dacht dat een natte droom een zaadlozing tijdens de slaap was? Ik was zijn beddengoed en ondergoed bijna iedere dag, maar zie er geen sperma in. 🤔 Then again, ik kom uit een meidengezin, heb geen broers en alleen maar nichtjes en ik ben alleenstaande ouder. Ik zal de mannen in mijn omgeving eens vragen.
ik denk dat je gelijk hebt dat het wat vroeg is. Maar ik weet het zelf ook niet! Ik zou het alleen zielig vinden voor hem als hij denkt dat het haam hem ligt en dat het allemaal gewoon hartstikke normaal is.
Heel herkenbaar.. Nja op dat stukje strijd midden in de nacht na.. Mijn nachtrust is me heilig.. Dus kind al ga je de onderbroeken staan wassen, je doet maar, zolang je mij maar laat slapen... XD Overdag ben ik wel strict en houd ik me ook vast aan de regels omdat er anders een loopje genomen wordt.
Lijkt me heerlijk als dat hier ook zo zou werken. Die apen van mij hebben precies door wanneer mama minder streng is (bijvoorbeeld ook als ik aan de telefoon zit) en buiten dat genadeloos uit. Monsters zijn het! Ik zou ook echt de voorkeur geven aan jouw methode.
Ik weet niet of secondelijm toegestaan is, maar volgens mijn handleiding mag elke andere lijm wel. Liefst met een onderboek over z'n hoofd.
Je zal wel een zware dag gehad hebben. Sterkte!
(overigens als je geen ducttape hebt, werkt dikke plakband ook prima om zo'n kind aan zn bed te plakken, alleen tip... doe dat dan om 2uur 's nachts, als hij zo aan het spoken is, dan slaap jij ook nog een beetje)
Ik zou echt zeggen "pick your battles".. als hij het zo fijn vind om met onderbroek te slapen moet je dan per se je poot stijf houden en halve nacht wakker blijven?
Mijn mening verandert ook wel eens, vroeger vond ik fruit echt smerig en nu eet ik het wel
Excuses, lees nu verder dan mn neus lang is maar wilde wel een complment geven op jouw visie "ik ben blij met kritiek"! Dat hebben niet veel mensen
Dank je wel voor de tip en je lieve compliment. Enneh...dat je nog niet verder had gelezen, dat is je vergeven hoor. Dat doe ik zelf ook niet als er meer dan 100 reacties zijn.
Ik snap niet dat je hem dan niet toch maar gewoon een onderbroek gaf. Zo'n rigide opvoeding leid niet altijd tot veel goeds (al word dat soms wel gedacht), eerder het tegenovergestelde. Ik snap het nut daar dan ook echt niet van. Net zoals het geval dat mijn zoontje vorige week met een vriendinnetje had afgesproken en die moeder de avond ervoor mij appt dat het niet door kon gaan want het meisje had "straf" en mocht daarom niet meer afspreken. Wie heb je daar nou mee? O.a. dus mijn zoontje die er niks mee te maken had en bovendien is de straf zoveel tijd later dat het kind er ook niks van leert. Mensen, wees eens wat meer relaxt in opvoeden want dit zorgt alleen maar voor frustratie en goed voor het kind is het in geen geval.
Momiji, wat lief dat je wilt meedenken en dat je een alternatieve kijk en aanpak biedt. Ik ben altijd blij met kritiek, ook (juist!) als mensen het niet met me eens zijn, want dat dwingt me om over mezelf na te denken.
In dit geval heb ik een zoon met autisme (Asperger), op zich een lichte vorm van autisme. Maar als dwars gedrag 1 x werkt en hem succes of een beloning oplevert, dan blijft hij er tot in den treure mee aan de gang. Maanden- tot letterlijk jarenlang. Vannacht gaf hij vanaf de eerste ‘nee’ meteen een hele grote mond, ging keihard nephuilen om zijn zin door te drijven (“Als je nu toegeeft ben ik stil en anders gil ik mijn broertje wakker.”) en dreigde met stout gedrag als vergelding als ik hem geen onderbroek gaf. (“Nou, dan doe ik morgen (...) en dan heb jij mooi pech!”) Zulks gedrag kan en wil ik bij hem niet belonen door hem zijn zin te geven. Dat wil ik bij zijn ‘normale’ broertje al niet, maar bij mijn oudste met zijn Asperger al helemaal niet. Daarmee creëer ik bij hem een gedragspatroon dat heel moeilijk weer af te leren is.
Mijn beweegredenen achter mijn keuze heb ik hieronder aan de eerste reageerders uitvoeriger uitgelegd. Maar er is zoveel op dit topic gereageerd dat ik snap dat je die niet allemaal gelezen hebt. Er zat meer redenatie achter dan alleen maar rigide willen zijn.
Ik vind het lief en moedig dat je je zorgen om mijn kind uitspreekt en kritiek durft te leveren en dat je het opneemt voor mijn zoon. Ik denk (hoop) dat je zorgen ongegrond zijn, maar ik neem je ideeën sowieso mee. ❤️
Wauw ik lees hier toch heel wat oordeel in zonder dat je de complete situatie kent..... 😶
Weet jij veel hoe dit jongetje in elkaar steekt. Misschien is het een jochie die als je hem een vinger geeft je schouder uit de kom trekt of wat dan nog meer z’n grenzen opzoekt ondanks dat hij deze kent. Misschien is het een mannetje wat heel snel dingen in z’n structuur opneemt waardoor je als ouder met je rug tegen de muur staat. Misschien is het een kind wat juist gebaad is bij duidelijkheid en structuur en regels en wat bij eerst nee en dan ja zich niet meer veilig voelt.
Dit is een moeder die van slaap gebrek even dr gefrustreerde ei kwijt moet zonder dat zij meteen een oordeel over zich heen krijgt van een andere moeder met een andere aanpak die haar eigen aanpak beter vind.
En misschien is jou antwoord niet zo bedoelt maar als ik het lees komt het wel aanvallend met een oordeel over en het is niet eens mijn topic.....
Hoi MaaikeT2, Dank voor je antwoord, dat waardeer ik heel erg :-) En bij deze ook mijn excuses, het is inderdaad zo dat ik geen idee heb hoe volhardend sommige kinderen kunnen zijn (al krijg ik af en toe wel een glimp mee van 'situaties' bij kennissen en vriendjes van mijn zoontje). Voor mij is het daarom ook moeilijk voor te stellen (ook ASS) want bij mijn eigen zoontje kan ik heel flexibel zijn en een 'nee' is vaak een 'misschien toch wel' na een paar minuten en dat zorgt verder niet voor moeilijke situaties. Maar het is zoals je zegt wel zo dat er kinderen zijn waarbij dat wel zo is. Hopelijk heb je de nacht erna wel goed geslapen (en je zoontje ook).
Zo omschrijf ik zelf 2 van m’n 4 kids 🤪 ik las later pas verder en las dat je zoontje ASS heeft. Misschien deed het me zoveel omdat 2 van mijn kids ook een diagnose hebben waardoor je regelmatig consequent en strikt moet zijn en kort en bondig communiceert ten behoeve van m’n eigen kids.... ik kan begrijpen als andere dat zien of horen daar hetzelfde oordeel over hebben.... en dat doet zeer omdat je het uit liefde doet voor duidelijkheid en veiligheid.... al met al je bent een top moeder en die frustratie moet er soms gewoon even uit! 😘😘😘
Zo'n situatie hebben we allemaal wel eens.. Alleen is het bij een ander altijd makkelijker om te zeggen wat hij/zij had moeten doen of juist niet had moeten doen..
Ik zou denk ik wel een afspraak maken dat als hij 's nachts weer zoiets heeft, hij dan rustig is en niet zoveel kabaal maakt. Schone onderbroek pakken en dan weer rustig naar bed en gaan slapen.
Hoop voor je dat het vandaag niet zo'n strijd wordt steeds omdat iedereen slecht heeft geslapen..!
Had je oudste niet toevallig ass ? Dan begrijp ik hem nl volledig dat hij gaat flippen. De nieuwe huisregel was nl onderbroek aan omdat je af en toe lekt . Dat heb je hem uitgelegd en als nieuwe regel aangemaakt . Nu wijk je van die regel af terwijl het super belangrijk voor jou is dat hij een onderbroek aandoet Want je had er laatst zelfs een nieuwe regel van gemaakt. Hij flipt omdat hij misschien weer gaat lekken en dat dan het bed nat wordt en dat heb je laatst bij introduceren van de nieuwe regel juist gezegd dat je dat niet wilt .
Neemt niet weg dat dit soort geflip niet echt aantrekkelijk is midden in de nacht ;-)
Klopt, hij heeft ASS (Asperger). Hij is best flexibel voor een autist, maar soms neemt de ASS ineens de overhand en is hij juist heel rigide.
Ik heb er met hem over gepraat. Hij vertelde dat hij bang was dat zijn net verschoonde bed vies zou worden als hij er in zijn blootje in zou gaan liggen. Hij dacht namelijk dat hij zichzelf van onderen niet helemaal goed had afgeveegd. Hij had gezien dat ik het laatste hoeslaken in de wasmachine had gedaan en hij dacht dat er dus geen schone/droge hoeslakens meer waren. Zijn verwachting was dat hij dan de volgende nacht op een matras zonder hoeslaken zou moeten slapen, op de tijk. Dat leek hem vreselijk en dáárom was hij geflipt.
Zo ver als hij linksom doordacht over mogelijke gevolgen, lukte het hem rechtsom niet om oplossingen te bedenken. (Jezelf nog even extra goed afvegen of wassen bijvoorbeeld.) Dat past in ieder geval bij autisme, of het bij de leeftijd past weet ik niet, want ik heb geen niet-autistische bijna negenjarige. We hebben rustig samen een heleboel oplossingen bedacht voor zijn hoeslakenprobleem, daar ontspande hij meteen van en werd weer vrolijk. Ik kreeg een dikke knuffel en hij zei: “Dat wist ik niet, dan sorry dat ik zo lelijk tegen je deed vannacht.” Toen ik hem vervolgens ook nog uitlegde waarom hij van mij geen onderbroek had mogen halen, fleurde hij helemaal weer op en was de strijd uit de lucht.
Mijn zoon zit ook op het spectrum en ik kan vertellen; 99 van de 100 keer komt het ergens vandaan en niet altijd van de vader. Je geeft aan hem rigide te vinden, maar zoals ik je verhaal lees, heeft hij dat niet van een vreemde
Mooi uitgesproken . Zat dus toch nog net iets anders . En in de nacht zijn sommige problemen dan net wat groter maar het waarom ze flippen kunnen ze dan niet goed verwoorden . Hier ook een heel flexibele asperger over het algemeen maar dit van jouw nacht had bij ons ook kunnen gebeuren . Vooral als ie moe is wordt ie starrer . Meestal geef ik zelf dan maar toe omdat hij in ons geval niet dwars doet om het dwars doen maar de ass de overhand neemt en hij over het algemeen flexibel meebeweegt met veranderingen en afspraken
Volgende keer gewoon meteen schone onderbroek geven.. scheelt een hoop frustratie,
Ik begrijp jou punt wel dat je niet wil toegeven.. zou ik ook niet doen.. maar langs de andere kant heb jij er net een punt van gemaakt dat hij met onderbroek moet slapen. Dan lijkt het mij logisch dat hij een onderbroek wil.
Mss over nagedacht dat hij al in zijn broek had geplast voor hij in de badkamer was? en dan zelf op zoek was gegaan naar nieuw ondergoed? En dat daar die 10 min gestommel vandaan kwamen? Maar doordat er geen schoon ondergoed was, kon hij het niet zelf oplossen. Als jij dan nog boos gaat doen, begrijp ik wel waarom hij dan dwars gaat doen. Begrip moet van twee kanten komen.
Je zegt dat hij regelmatig in zijn broek plast? Is dit al eens nagekeken? Want dit lijkt me met 9 jaar niet heel normaal.
Dat hij mogelijk had lopen stommelen op zoek naar een onderbroek omdat hij al nat was, daar had ik inderdaad nog niet bij stilgestaan. Ik was er blind vanuit gegaan dat hij zo afgeleid was geweest door wat hij ook liep te bestuderen in de badkamer, dat hij daardoor in zijn broek had geplast. Daar heb ik hem niet op aangesproken of voor bestraft, maar het droeg wel bij aan mijn nachtelijke frustratie. Dank je voor dit andere perspectief.
Hij plast overdag soms in zijn broek omdat hij zo opgaat in waar hij mee bezig is, dat hij geen zin heeft om te gaan plassen en opzettelijk tot het allerlaatste moment wacht. (Dat zegt hij zelf.) Tja dan is hij dus ook wel eens net te laat.
‘s Nachts heb ik er geen verklaring voor, hij is al vanaf zijn tweede gewoon zindelijk en droog. Wel hebben we besproken dat hij momenteel ‘s avonds heel veel drinkt. Hij klokt de ene beker water na de andere weg, waardoor hij vaker moet plassen en iedere keer als hij naar de wc gaat drinkt hij weer een volle beker water. Ik denk eerder dat het daarin zit dan aan een lichamelijk probleem.
Ik snap je heel goed hoor. Dat je niet toch alsnog wilt 'toegeven', omdat hij zijn zin niet krijgt. Als je zoon gewoon had gezegd 'maar mama, ik wil liever niet bloot slapen. Ik wil een onderbroek aan', dan had hij waarschijnlijk gelijk een onderbroek mogen pakken van je. Maar nu begint hij gelijk te tieren. Ik zou dan ook niet meer zeggen 'oh nee, tuurlijk schat. Pak maar..' Maar goed, dat is als het overdag gebeurt haha. Midden in de nacht weet ik niet hoe ik zou reageren, ik heb ook nog geen beginnende pubers ;) En ik merk uit de reacties ook dat je het de volgende keer anders doet. Zo leren we allemaal toch? Maar je zoon moet inderdaad ook leren dat hij met onacceptabel gedrag niet krijgt wat hij wil. Misschien was dit alleen niet het juiste moment om die leerschool te openen
Ik wil je een compliment geven over hoe je zo netjes blijft bij de reacties. Je legt het nog eventjes uit, haalt zelfs de tips eruit en voelt je (naar mijn idee) niet aangevallen. Kunnen een hoop mensen nog wat van leren
Zeg 'sorry' en geef elkaar een dikke knuffel. Morgen wordt het vast een betere dag met een betere nacht daaraan voorafgaand! Nieuwe ronde, nieuwe kansen...
Ik heb (nog) geen ervaring met pre-pubers van 9, maar lijkt me goed om naast de straf die hij na school krijgt ook even een gesprek aan te gaan samen. Hoe hij het ervaren heeft en waar zijn gedrag vandaan kwam en dat je ook rustig uit kunt leggen waarom je dacht dat het beter was nu niet naar beneden te gaan voor een onderbroek (i.v.m. lawaai en omdat je dacht dat hij het juist niet erg zou vinden om naakt te slapen). En dat je zal zorgen dat er voortaan altijd droge onderbroek voor hem op zijn kamer liggen. Bij mijn dochter van bijna 4 merk ik echt dat het helpt om dingen nog even uit te praten en uit te leggen en naar elkaar te luisteren en ook je eigen verkeerde handelingen toe te geven. Maar goed, altijd moeilijk om advies te geven wanneer je zelf niet in de situatie zit en deze niet geheel kent 😊.
Ja vind dit een goede tip, napraten! Mijn dochters zijn 11 en 9 en als er wel eens een keer een vervelende situatie is voorgevallen, dan kom ik er standaard op terug (komt overal wel eens voor namelijk, hier ook hoor ). Ik geef dan aan welk gedrag ik precies niet leuk vond van mijn dochter en ik geef ook aan als ik vond dat ik zelf iets te onredelijk of boos was en waardoor dat kwam (vermoeidheid oid) Ik laat ze (soms) ook meedenken over een vervolg oplossing, want dat kunnen ze gewoon goed op die leeftijd en vinden ze ook fijn. Dan voelen ze zich gehoord.
Dankjewel voor de tips en het meedenken. Aan de hand van jullie adviezen heb ik het vanmiddag uitgepraat met mijn oudste, dat gaf al veel verduidelijking. Jullie tips werkten goed! 🙏
Geen dank, succes ermee! 😊 En verder heeft iedereen het wel eens nodig om eens lekker van zich af te schrijven hoor! Iedereen kent de frustraties als ouderzijnde haha.
Haha, precies dit heb ik van de week echt gedaan. Maar toen voor de grap, maar vaak genoeg kan ik het echt. Bijvoorbeeld toen hij mijn rolmaat kapot trok terwijl ik die nodig had om het behang te meten🙉🤪 sterkte vandaag!
Ik heb nog wel een reserverolletje behang liggen op zolder. Kunnen we vast wel delen... Ik snap je helemaal hoor! Zelf ook al steeds in en uit slaap vanaf 4 uur. Mijn oudste zoon van 10 jaar kwam bij mij met de mededeling dat er een mug op zijn kamer zat. Ik had geen zin om op muggenjacht te gaan om 4 uur 's nachts dus ik zei dat hij wel bij ons mocht liggen. Maar mijn zoon wil niet in het midden, maar aan de rand. Hartstikke leuk en aardig, maar doordat hij daar sliep en ik half op mijn kant van het bed en een klein stukje in het midden lag kan ik niet op mijn zij slapen. Komt doordat in het midden een 'bult' zit vanwege dat de boxspring in het midden steviger is. Gevolg is dat ik dus op mijn rug lig en zogenaamd 'fietsbanden oppomp' . Niet echt snurken, maar een 'ssssss-geluid' maak... En elke keer als ik dat deed maakte mijn zoon mij weer wakker.... Was ik toch maar op muggenjacht gegaan...... Dan waren die wallen onder mijn ogen vast een stuk minder geweest. Niet dat ik nu boos op hem was. Meer dat ik mezelf vandaag wel voor de kop kon slaan om hem bij ons in bed te laten slapen. Doe ik niet weer. Maar ik heb regelmatig dat ik hem ook achter het behang wil plakken vanwege de brutaliteit. Het uitdagende gedrag. Kijken hoe ver hij kan gaan en vervolgens straf krijgen van mij en daar dan vervolgens ontzettend overstuur over kan zijn. Op zo'n moment lijken wij wel in een neerwaartse spiraal te zitten en weet ik ook even niet hoe ik daar uit moet komen. Ik wil niet dat hij een loopje met mij gaat nemen, dus ik hou mijn poot dan ook stijf. Maar hij kan dan niet goed met zijn emoties omgaan en dan gaat het van kwaad naar erger. Sterkte om de dag vandaag met slaapgebrek door te komen.
Oh man, ik zie het helemaal voor me. Ik had in jouw plaats waarschijnlijk ook gedacht: “Was ik maar op muggenjacht gegaan!” Die neerwaartse spiraal herken ik wel. Vind het wel eens lastig om daar uit te blijven. Maar wil inderdaad ook niet dat hij een loopje met mij gaat nemen.
Ik zoubgewoon een setje ondergoed op zijn kamer houden, scheelt een hoop gedoe, mijn zoon van 8 wilt ook echt meteen een droge onderbroek aan zodra er maar 1 druppel in zit, logisch ook want voelt niet fijn anders, snachts kies ik eigenlijk altijd wel voor de makkelijkste weg, dan ga ik niet de strijd aan.
Mijn oudste zoon is ook 9 en heeft ook regelmatig dat er wat urine in zijn onderbroek zit. Zoals je zegt, makkelijker een onderbroek verschonen dan het hele bed. Ik begrijp je reactie ook, want als hij naar beneden zou gaan had er waarschijnlijk nog meer lawaai geweest. Mijn zoon wacht soms ook tot het uiterste om daarna te laat te arriveren aan het toilet.. staat ook nog overal te rommelen waardoor ik wakker word. Dus ik begrijp je frustratie heel goed. Van mij krijgt hij ook geen straf omdat hij een ongelukje had, maar inderdaad wel om zijn gedrag als hij opstaat 's nachts en mij wakker maakt voor niks.
Dankjewel voor je bijval! ❤️ Stiekem fijn om begrepen te worden nadat ik er hier ‘flink van langs krijg’ van sommigen. Ah, valt wel mee, dat zal het slaapgebrek wel zijn.
Ja waarschijnlijk hihi. Zo heb ik eens uit boosheid gezegd (nadat hij voor de 10x uit bed kwam om zogezegd te gaan plassen) dat hij er niet meer uit mocht en dan maar in zijn bed moest plassen had hij toch wel expres in zijn bed geplast om daarna vol verwondering te zeggen dat ik het hem toch zo had gezegd?
Dat heeft de mijne jaren geleden ook een keer gedaan, maar dan niet expres. Opeens een hoog gejammer: “Mam!! Ik mocht van jou niet meer uit bed want dan kreeg ik straf. Maar ik kon het niet houden en nu heb ik per ongeluk in bed geplast!”
Mijn dochter van net 3 gaat snachts ook zelfstandig naar het toilet, een pakt zelf een schone onderbroek als die nat is geworden.... Ik zie niet echt een probleem hier 🧐
Probleem was dat de onderbroeken beneden in de wasmand lagen en de broekjes in zijn kast op waren. Hij had me niet wakker hoeven maken, normaal lost hij het ook zelf op.
Had die jongen lekker een onderbroek laten halen beneden, dan je een hoop slaap gebrek gescheeld.
Ik snap hem wel; eerst wil je in je blote kont slapen, dan moet(!) je een onderbroek aan, krijg je er een ongeluk mee en wil je een schone en dan moet je opeens in je blote kont slapen.... Wat wil je nou dat hij doet dan?!
Oei, met een uitroepteken achter ‘moet’. Vind je dat zo erg? De reden erachter is dat hij soms in zijn slaap een druppeltje urine verliest en ik dan steeds ‘s nachts zijn bed sta te verschonen. Een onderbroek verschonen gaat toch makkelijker.
Alleen waren nu boven in zijn kast de onderbroeken op. Die lagen beneden in de mand met schone was. Ik had hem naar beneden kunnen laten gaan (altijd met veel lawaai), dan had hij alle lampen aangedaan en was vervolgens klaarwakker geweest. Dus zei ik voor het gemak: “Ga maar lekker weer een keer in je blote kont.” Zowel omdat ik wilde dat we allemaal snel weer gingen slapen, maar ook omdat ik dacht hem er een plezier mee te doen. Eh... ... niet dus.
Juist met dit soort kinderen, blijft de laatste opdracht vaak hangen als "zo moet het dus"... Je had hem net geleerd dat hij mét onderbroek moet slapen, dus als je dan ineens een tegengestelde opdracht geeft, kan dat kortsluiting veroorzaken... Het schakelen vind hij al zo moeilijk, toch? Misschien handig om de volgende keer wel rekening mee te houden. Regels en duidelijkheid zijn goed. Maar daarbij mogen wij ons iets flexibeler opstellen als we zien dat we iets onmogelijks van het kind vragen...
Die 'moet(!)' schreef ik vooral omdat het uit je verhaal bleek dat het aan moeten hebben van een onderbroek eerder zorgde voor huilen, discussie e.d. Dan wil hij netjes na een ongelukje een schone aantrekken en dan mag het niet.. ik snap zijn verwarring (als dat het al was) wel ;)
Ach, iedereen leert er van ;) Succes vandaag; morgen wordt vast beter!
Dankjewel voor je uitleg, inderdaad, we hebben er allemaal van geleerd. Ik ook. Volgende keer ga ik hoogstpersoonlijk een droge onderbroek voor hem halen als er geen meer boven ligt.
Haha daar dacht ik net aan ;) Was je misschien alles bij elkaar 15min wakker geweest.. haha Ik ga dit nog tegenkomen.. die van mij is bijna 5maand oud.. :)
Klopt, maar dan had hij het gedrag nog vele malen herhaald. Dwz: telkens als hij zijn zin niet krijgt keihard nephuilen, schreeuwen, een grote mond geven en dreigen met stout gedrag als vergelding. Dat soort gedrag beloon ik liever niet door hem ná dat gedrag zijn zin te geven. Dan had ik beter de eerste keer meteen ja kunnen zeggen, toen hij zich nog niet zo schofterig had gedragen.
Ik zou dat hebben gerechtvaardigd met: mama had zich vergist omdat ze net wakker is, hier heb je je onderbroek. Nu wel gaan slapen.
Ik snap dat je zijn gedrag niet wilt belonen, maar ik kan me ook voorstellen dat het iets wat verwarrend is als hij eerst een broek aanmoet, hij vervolgens deze natplast hij een nieuwe aan wilt (want dat moest hij toen hij net ging slapen ook) om die vervolgens niet te krijgen. Ondanks dat hij dat andere keren misschien wel zo had gewilt dat bloot slapen, wilde hij dat nu niet. Dat werd ook van hem gevraagd ivm druppels in bed. Los van dit hoeft hij niet zo tegen je te doen. Maar ik persoonlijk zie ik de logica van je keus om hem de onderbroek niet te laten halen niet zo goed. De volgende keer idd vanuit de wasmand een schoon setje mee, zodat hij deze zelf uit de kast kan nemen 3n niet naar beneden hoeft.
Ik zou mijn moeder door de gehaktmolen willen halen als ik geen onderbroek aan zou mogen trekken. Wat is dat voor rare straf? Met 9 jaar hoef je niet meer in je broek te plassen, maar om dan maar in je blote kont te moeten slapen...
Dat was geen straf! Hij slaapt eigenlijk altijd in z’n blootje. Omdat hij de laatste tijd af en toe een druppeltje urine verloor voor hij wakker werd om naar de wc te gaan, moest hij van mij in een onderbroek slapen. Het is een stuk makkelijker om een onderbroek te verschonen dan dat ik ‘s nachts zijn bed sta te verschonen. Ik zei vannacht voor het gemak, “Ga maar even weer bloot slapen.” Ik wilde vooral dat we snel allemaal weer zouden doorslapen. Hij slaapt normaal het liefst bloot, ik weet ook niet waarom hij er nu ineens zo’n heisa van maakte. Ik wilde vooral dat hij stopte met zeuren en ging slapen. De straf was voor het om de haverklap mijn kamer in komen om de discussie voort te zetten, en die kreeg hij pas na enkele waarschuwingen. Hij heeft vanmiddag na school computerverbod tot 17 uur. Maar bloot slapen is voor hem echt geen straf hoor. En ik straf mijn kinderen ook niet voor ongelukjes.
Het zal wel aan mij liggen, maar ik snap het niet 🙈 Waarom mocht hij nou geen schone onderbroek aan en waarom heeft hij geen schoon ondergoed op zijn kamer?
De was was gisteren gedaan, de wasmand stond beneden en de onderbroeken in zijn kast waren op, doordat hij overdag ook vaak te laat naar de wc gaat.
Zie hieronder bij Mamaatje. Het ging niet om de onderbroek maar om het gedrag waarmee hij zijn zin wilde doordrukken. Midden in de nacht een grote mond, keihard nephuilen etc, dat gedrag beloon ik niet. En als hij vervolgens de machtsstrijd aangaat en uitprobeert met welk kliergedrag hij zijn zin kan doordrukken (“Als ik dat van jou niet mag, dan doe ik lekker dit!”) dan reken maar dat hij niet zijn zin krijgt op dat moment, of het nou om een onderbroek of een slagroomtaart gaat.
De eerste ‘nee ga maar in je blote komt’ was puur om het gemak, om te voorkomen dat hij met een hoop kabaal de trap af zou stommelen en alle lichten aan zou doen. Hij is dan zelf ook klaarwakker als hij dat doet en gaat niet meer slapen. Bovendien dacht ik hem een plezier te doen door te zeggen “Ga maar in je blote kont.” Ik dacht hij springt snel zijn bed weer in en slaapt door. Dat viel ff tegen.
Het gaat hier om een machtsspelletje. Moeder zegt nee, dus is het nee.
Snap best dat ze denkt van..vorige week wilde hij zelf nog in zn blote kont, kan dat nu ook. Maar wat n gezeik om n onderbroek. Als hij die nu wel aan wilt. Laat lekker gaan. Begrijp dit echt niet.
Het ging niet om die onderbroek. Het ging om het gedrag dat hij vanaf de eerste seconde inzette om zijn zin te krijgen. (Grote mond, midden in de nacht keihard nephuilen en schreeuwen, aanstellen, doordrammen.) Dat ga ik niet belonen. Dan doet hij dat de volgende keer weer.
)
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (96) Verversen