Ik ben 27 weken zwanger en werk nog steeds 40 uur (kantoor functie) Ik verneem dat het mij steeds meer moeite kost om die 40 uur te maken. Bij thuiskomst heb ik uiteraard ook nog mijn huishouden wat gewoon door draait. Mijn man doet heel erg veel in het huishouden, maar vrouw eigen, je wil zelf alles spik en span hebben dus ik ben nog geregeld 's avonds aan het poetsen. Nu het warmer weer word verneem ik dat mijn lichaam sneller protesteert. Gisteren was ik een dag vrij en die dag heeft mij zoveel goed gedaan... lekker niksen.. de baby die super actief was...ik was die vrije dag echt even nodig door de weeks. Bij mij op het werk roept de directie "zwanger zijn is geen ziekte.... doorzetten" ze vonden het ook vreemd dat ik ipv met 36 weken al met 35 weken wou stoppen... Ik zit dus een beetje in twee strijd... Hoe zouden jullie dit aanpakken? gewoon door gaan? Of toch een gesprek aan gaan? Stel ik me aan?
Luister alsjeblieft naar je lichaam en laat niemand je wijsmaken dat je je aanstelt! Kaart het aan bij je vk en vraag desnoods een gesprek met de Arbo arts.
Ik ben vestigingsmanager en ben in eerste instantie ook lekker door blijven hobbelen: 40-45 uur per week werken, 10 uur reistijd, in de weekenden nog het huishouden en je sociale leven.... Ging best goed, totdat mijn lichaam me een halt toe riep. Ik vond het héél moeilijk te accepteren, maar ik had geen keus. Gelukkig is mijn werkgever super en dwong me zelfs minder te gaan werken en om de dag thuis te werken. Toen ik me erbij had neergelegd heb ik wel rust gevonden en ben me stukken beter gaan voelen! Ik ben echt geen aansteller en vind mijn werk erg belangrijk en ga er helemaal voor, maar het ging even niet meer.
Laat je alsjeblieft niet onder druk zetten door je directie: je hebt recht op 6 wkn van te voren verlof! Stel je moet minder werken ten gevolge van je zwangerschap, dan krijgt je werkgever dit vergoed door het UWV en MOET je met 34 wkn met verlof.
Kies in deze voor jezelf en dus ook voor je kind, veel belangrijker dan je werk!
Ik denk niet dat je je aanstelt iedereen ervaart dit soort dingen anders. Ik persoonlijk, heb niet echt moeite gehad met 40 uur werken tijdens mn zwangerschap, en kon vanwege drukte niet echt vakantiedagen versnipperen op het laatst (anders had ik dat wel gedaan). Ik werk nu 32 uur, en heb een energievretend peutertje rondlopen. Ik vermoed dat ik deze zwangerschap minder last heb van loom en moeheid omdat ik simpelweg niet zo heel makkelijk echt kan uitrusten. Dus zet m op nog effies, maar ga ook weer niet over je grenzen heen natuurlijk. Jij voelt zelf prima wat je wel en niet meer kunt, je leidinggevende niet.
Ik zou met 35 wk stoppen en tot die tijd wekelijks een (mid-)dag vrij nemen of vanuit huis werken. En s avonds niet meer poetsen. Je werkgever zet je onder druk, maar hij zal er aan moeten wennen dat je straks eerst 16 wk verlof hebt en daarna mss minder wilt werken. Ik zou nu vast op m'n strepen gaan staan, dan zijn de kaarten vast geschud voor na je verlof.
Lijkt me trouwens jouw zaak of je met 34, 35 of 36 weken met verlof wil! Maar als je je in principe gewoon goed voelt (op kleine kwaaltjes na) zou ik inderdaad wel vol proberen te houden. Waarschijnlijk wordt het nog wel warmer en zwaarder in de zomer - hoort er ook een beetje bij. Als het echt niet gaat, is het iets anders natuurlijk, dan zou ik het gesprek aangaan en aangeven wat er waarom niet meer kan.
Ik heb enorm geluk gehad op dat vlak: bij alle drie mijn zwangerschappen voelde ik me in principe top voelde (op extreme hypo's na - ik heb diabetes type 1) en bij alle drie heb ik tot 36 weken kunnen werken. Bij mijn eerste meer dan full time (werkte 2,5 dag als jurist op een groot kantoor, stond 2 dagen voor de klas op stage op een basisschool en ging 1 middag en de zaterdag naar de pabo) - dat was best pittig, maar toen had ik nog geen kinderen, wat wel echt scheelt. Bij mijn tweede en derde stond ik 3 dagen voor de klas en had ik 1 resp. 2 kinderen thuis rondrennen op mijn vrije dagen .
Als je man heel veel in huis doet (die mazzel heb ik gelukkig ook!), zou ik het een beetje los proberen te laten - zonde als jullie werk dubbel doen, toch! En wen er idd maar aan: hier is het met 3 kinderen nooit langer dan een half uur spik en span, haha
dat klinkt niet lekker dame...misschien toch eens overwegen of je een dag vanuit huis kan werken, dat kan ook zoveel rust geven. En je huishouden...dat wordt met een kind ook minder...je hebt er simpelweg de tijd niet meer voor strakjes....echt...kun je er nu een beetje aan wennen vast hihi (dit is een grapje he!?)....maar een prioriteitenlijstje maken lijkt me wijs, wat is belangrijker, een schoon huis of tijd om bij te komen van een dag werken? aan jou de keuze...
Stop ten eerste met 's avonds nog te poetsen. Nergens voor nodig! Daarnaast, als het werken je (lichaam) te veel wordt, kan je in overleg met je werkgever aangepaste uren afspreken. Bijvoorbeeld dagelijks korter of een dag in de week helemaal niet werken. Gevolg is wel dat je (deels) in de ziektewet belandt en dat je verlof verplicht met 34 weken in gaat. Wil je werkgever niet meewerken hieraan en het wordt echt te zwaar, meld je dan gerust ziek. Dan zal je werkgever wel moeten meewerken. Jij en vooral je kindje gaan echt voor hoor! Tenslotte, je werkgever mag het vreemd vinden, maar als jij met 35 weken wilt stoppen, dan stop je met 35 weken! Dat is jouw recht (en dat behoort jouw werkgever te weten). Zelf heb ik nooit problemen gehad met mijn werk. Toen ik noodgedwongen halve dagen moest werken, zodat ik in de middag kon slapen, dan was dat maar zo. Naar mij toe is nooit een verwijt gemaakt.
Niemand kan je vertellen hoe je je moet voelen, de ene kan tot de laatste week aan gaan alsof het niks is, de andere heeft het bij week 25 echt zwaar.
Bij mn eerste was ik tot de laatste dag heel actief maar dat deed ik fluitend., maar mijn tweede... Ik vond dat ik dat ook gewoon moest... Bekken instabiel, peuter van twee, eigen bedrijf, 3 huisdieren waarvan eentje 3x daags een wandeling moet, man die merendeel van ons bedrijf runt van maandag tot zaterdag (ik dan van maandag tot donderdag ivm de peuter), het huishouden en ook nog een rijbewijs toen behaald die tijd. Ik deed het allemaal maar, ik had deze ronde ook niet zoveel keus... Maar omg wat was die tweede zwangerschap zwaar!
Ik had het week 18 al wel gezien... En maar door ploeteren...
controle loslaten mbt huishouden zal al heel veel doen. Als dat niet helpt, kun je altijd nog het gesprek op het werk aangaan. Zwanger zijn is geen ziek zijn inderdaad, maar er komen wel degelijk lichamelijke ongemakken bij kijken. Daarbij is iedere zwangerschap anders, de een loopt 40weken als een kievit en de ander is met 25weken al gebroken van vermoeidheid. Dus hou jezelf in de gaten, laat de controle thuis los en pak je rust waar nodig.
Ik werk ook gewoon 40 uur en heb een staand beroep. Ik geef namelijk zwem- en gymlessen. Ik heb er totaal geen moeite mee! Ik stop wel bij 1 v/d 2 werkgevers met 34 weken, maar bij de ander gewoon met 36, omdat het de laatste 3 weekjes daar toch alleen nog wat vergaderen en op m'n kont zitten is. Of jij je aanstelt kan jij alleen zelf bepalen. Ik voel me prima, maar dat hoeft niet voor jou hetzelfde te zijn! Maar besef goed, dat minder werken zodat je thuis het huishouden naar je eigen zin kunt doen, geen goede reden is! Dan maar tevreden met alles wat je man doet en loslaten, hoe moeilijk ook..
Een kantoor baan houdt niet in dat je van 09.00 tot 17.00 op je kont zit! Ik moet eerst 45 minuten reizen... vervolgens vlieg ik de hele dag van kantoor naar kantoor omdat ik afdelings manager ben en soms op 10 plekken tegelijk moet zijn. Lichamelijk mag je denken dat het niet zwaar is... maar geestelijk is dat het zeker wel. Ik wil niet minder werken om dan vervolgens thuis te kunnen poetsen.. ik probeer er alleen mee te zeggen dat als ik thuis ben van mijn werk er altijd in t huis nog wel iets is wat ik wil doen. Een dagje minder werken zou mij zoveel meer rust en ontspanning geven... ik ben 's weekends echt aan het bijtanken om weer aan het werk te gaan.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (14) Verversen