Sommigen onder jullie zullen me misschien al wat hebben gevolgd... ik kreeg mijn zoontje na 2 jaar proberen (inclusief vruchtbaarheidsbehandeling die niet aansloeg) uiteindelijk via IVF (eerste poging meteen raak). Volgens dokters en artsen was de kans echt nihil dat ik ooit op natuurlijke manier zwanger zou worden. We hadden gelukkig nog een icsi cryo... in april dit jaar besloten we voor een tweede kindje te gaan, niet per se 'heel actief', maar geen anticonceptie en onder het motto 'we zien wel, als het dan toch lukt, dan is het omdat het zo moest zijn'. Tot onze enorme verbazing vorige maand een positieve zwangerschapstest... helaas is dit op een biochemische zwangerschap uitgedraaid. We namen er na het logische verdriet toch vrede mee en 'het was misschien beter zo', want ons zoontje sliep niet zo goed en heeft laat ons zeggen ook wel een sterk karaktertje, dus het is op zich al best pittig.
We zijn 1 maand verder en ik voelde me 'anders'. Ik heb een zwangerschapstest gedaan en ik denk dat deze opnieuw positief is...? Heel bizar, want deze maand hebben we niet eens echt 'moeite gedaan'. We hebben 2x gevreeën, waaronder 1x zonder en 1x mét condoom (want misschien toch wel beter zeker zijn en nog even wachten?). Die ene onveilige keer was 'op zn vroegst' 3 dagen voor eisprong of zelfs nog langer daarvoor. De kans was dus nóg kleiner. Er gaat nu heel wat door me heen. Mijn emoties gaan alle kanten op. De eerste (na man) die ik het heb verteld was m'n mama deze morgen. En zij reageerde ... niet grof ofzo, maar niet echt hoe ik het me had voorgesteld... eerder ongerust en in de zin van 'hoe kan dat nu? Ben je wel zeker? En 'niet slim he'... en ze bedoelt het heel goed want ze maakt zich terecht zorgen om mij omdat het al moeilijk is met ons zoontje en ik momenteel niet aan het werk ben (gestopt bij huidige job om terug in het onderwijs te stappen en voorlopig nog geen vacatures), maar ik merk dat ik er best wel moeite mee heb...
Ik ga stoppen met typen, haha.. maar ik denk dat ik nood heb aan wat peptalk... Alvast thx dames...
Gefeliciteerd. Ik hoop voor jouw een mooie zwangerschap!
Ik ben zwanger geworden van de tweede terwijl we al in erasmus liepen, vanwege secundaire onvruchtbaarheid. Dus écht soms is het gewoon niet te geloven maar gebeurd het toch!
Kan hoor, maar ik ben eigenlijk best zeker dat het niet van de miskraam komt, niet alleen door (meerdere) negatieve testen, maar ook omdat mijn hcg sowieso bij die zwangerschap ook heeeeel laag was ... lijkt me dan sterk
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Testresultaten
reacties (9) Verversen