Ik vind het heerlijk voor de kinderen in de buurt dat ze met dit weer lekker lang buiten kunnen spelen. Maar op het moment erger ik me een beetje aan de jongens die twee huizen verderop wonen en met een toeter keihard aan het toeteren zijn, en tegen de meiden die vanaf hen weer twee huizen verderop wonen, lopen te schreeuwen. Het is inmiddels 20:50 uur. Ze hebben de jongste van 20 maanden al wakker gemaakt, en de oudste van 6 jaar kan er niet door slapen.
Als het nou gewoon spelen was; maar dit is echt SCHREEUWEN en loeihard toeteren. Ben ik nou zo raar dat ik vind dat als de kinderen zelf niet begrijpen dat ze rustiger moeten doen zo laat op de avond, de ouders er wat van horen te zeggen?
Ik heb nog niet eens kinderen, maar kan me ook enorm ergeren aan de kinderen van 2 huizen verderop. De buurtkindjes van naast ons hoor ik niet, maar die van 2 verderop maken me toch een lawaai! Als ik hun ouders zie zeg ik er wel eens wat van. Gelukkig zegt mijn buurvrouw er ook vaak wat van ;) spelen betekent niet dat je zo hard hoeft te gillen en te toeteren.
Ik vind dat wel een lastig punt. Ik heb een buurjongen die nogal eens muziek draait en veel vrienden te logeren hebben en 's nachts laat thuis komen vallen. Maar weet ook dat op andere tijden mijn kids weer een hoop herrie aan het maken zijn. We kunnen er goed over praten met de buren, maar het is een over en weer tolerantie. We weten van elkaar dat als het echt te erg word dat we er wel wat van kunnen zeggen. Maar ik weet ook dat mijn kinderen die leeftijd een keer gaan bereiken. En zelf ben ik ook ooit jong geweest. Ik leer mijn kinderen wel dat ze 's avonds niet moeten schreeuwen op straat. Het moet niet te gek worden en goed contact met buren hierover zou prettig zijn, maar het gaat ook om een stukje tolloreren denk ik. Met carnaval is het hier bij de buren een groot logeerfeest, dan heb ik daar echt wel overlast van, maar een dag na de carnaval staan ze altijd met een bloemetje aan de deur. Ik hoop dat mijn kids later net zo'n plezier mogen beleven.
Ja een lastige ! Ik vind zeker dat je er wat van kan en zou moeten zeggen.. Hier vorig jaar gedaan ( dit betreft ook nog is familie ) helaas werd me dit niet in dank afgenomen en hebben we nu al sinds september geen contact... helaas pindakaas ...maar ik vond dat wij volledig in ons recht stonden om te zeggen dat wij dagelijks van de ochtend tot de avond overlast hadden.
Ik zou er op een vriendelijke manier wat van zeggen, vanuit je dochtertje. Hier waren ze belletje lel aan het spelen, kom op, we zijn allemaal jong geweest.. Alleen deden ze het zovaak en zolang dat mn dochtertje (4/5 maanden) er telkens wakker van werd en helemaal uit haar doen was. Toen hebben we netjes gezegd dat wij een baby hebben die wakker wordt door het vele aanbellen. Ze boden hun excuus aan en hebben het niet meer bij ons gedaan. Wel bij de buren haha. Kinderen hebben er vaak wel begrip voor. Succes!
Ik heb het ook weleens gehad, gelukkig niet vaak. Dan renden ze de hele tijd voor ons huis langs al schreeuwend... Toen heb ik bij onze voordeur gewoon heel vriendelijk uitgelegd dat er daar boven achter dat raam een klein jongetje in bed ligt.... En dat snapten ze goed hoor en ze reageerden ook heel begripvol en lief.... Ik was ook helemaal niet boos, maar ik vertelde het gewoon. Dus ik vroeg of ze er op wilden letten en toen was er 1 kind die meteen tegen de anderen zei, kom dan gaan we daarachter spelen.... Ik zou er zeker wat van zeggen, maar op een leuke vriendelijke manier, vanuit jouw kindje wat boven wil slapen moet je het uitleggen. Niet uit je eigen frustratie als ouders. De meeste kinderen, hoop ik toch, snappen dit prima en gaan dan echt niet op een toeter staan blazen. Is mijn ervaring.
Aardig vragen en uitleggen. Kinderen snappen dat echt wel en de meeste zijn gewoon voor reden vatbaar. Hebben ze zelf niet in de gaten dat ze zoveel lawaai maken.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Polls
reacties (10) Verversen