Gisteren was ik in een indoor speeltuin met de kinderen en zat ik alleen aan een tafeltje terwijl de kids speelden. Er waren weinig tot geen tafeltjes meer over, dus dat een andere moeder bij mij aan tafel kwam zitten wiens kind vroeger bij mijn zoon in de klas zat, vond ik niet vreemd. Uiteraard praat je dan.
Van het ene onderwerp kwam het andere ter sprake en vroeg ze mij of ik ook in het paranormale geloof. En ik kan hier niet ja en niet nee op antwoorden. Eigenlijk wil ik zeggen dat ik er niet in geloof. Ik geloof namelijk in God (maar ben daar niet echt actief mee en ben ook niet kerks). Maar aan de andere kant heb ik een paar dingen meegemaakt die ik niet kan verklaren. Zo wist ik toen ik 11 was dat ik met mijn man zou trouwen. Hij zat een klas hoger en na de basisschool zag ik hem pas weer na 10 jaar en toen hebben we wat met elkaar gekregen. Maar waarom wist ik dat?
Ook hoorde ik een keer mijn moeder aan de telefoon. Ik hoorde 1 kant van het gesprek en kon op die 4 meter afstand absoluut niet het andere deel opvangen. Eigenlijk was het enige wat mijn moeder zei: "Oh? Nee! Wat erg!" En toen ze ophing flapte ik er uit: "Het is (naam oud klasgenoot) hé? Ze is dood." Hoe ik dat ineens wist is mij een raadsel. Ik had al 5 jaar geen contact met haar en ze was inderdaad dood. Vermoord.
Dit vertelde ik dus ook aan die moeder. Zij zei dat ik dan helderwetend ben en zij zei dat je dat verder ook kon ontwikkelen. Maar ik heb ook tegen haar gezegd dat ik dat nou juist niet wil. Ik vind het eng. Ik heb er ook nooit wat mee gedaan, omdat ik eigenlijk er ook niet in wil geloven. Toch kan ik er dus ook niet echt omheen. Daarnaast vraag ik me af of je zowel christelijk kunt zijn als dat je in het paranormale gelooft. Hoe denk jij er over?
Die andere moeder zei trouwens ook nog dat ze niet voor niets bij mij aan tafel kwam. Mijn energie (?) trok haar mijn kant op. Geloof jij in zoiets? Zelf weet ik niet goed wat ik ermee moet.

Reageer op dit topic

Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in off topic


reacties (20)    Verversen


  • Lispeltuut

    Een heel sterke intuïtie hebben, is iets anders dan paranormaal zijn. Zo kan je als kind aangevoeld hebben dat je een heel sterke, onzichtbare band had met je man.

    Daarnaast pikken je hersenen heel veel informatie op, het meeste gaat naar je onderbewuste. Je kan bijvoorbeeld onbewust hebben opgepikt dat iemand ernstig ziek is, zonder dat dit direct tot je is doorgedrongen. Door het telefoontje zend je onbewuste jou een prikkel dat het om die persoon gaat.

    Ik geloof overigens wel in krachten om ons heen.Ik ben ook christelijk en geloof dat Satan ook heel machtig is en heel veel naar zich toe probeert te trekken. Ik heb wel wat kennis (niet veel) van de satanskerk (via via ken ik een psycholoog die een meisje behandeld die daarin is geweest. Er gebeuren gekke dingen.

    Ik heb niet zo'n hoge pet op van ons zintuigen. De hoge tonen die wij niet horen, horen honden wel. Er zijn gigantisch veel nuances in een kleur als rood bijvoorbeeld, wij kunnen daarvan slecht enkele zien. Dus waarom zouden er geen geesten, entiteiten ed. om ons heen zijn die wij niet zien? Ik vind het altijd nogal arrogant wanneer mensen denken 'ik zie het niet, dus het is er niet'. Zware overschatting van het menselijk zicht.
    Daarnaast ben ik van mening dat mensen ook veel te snel roepen dat dingen paranormaal zijn, terwijl die vaak gewoon simpel te verklaren zijn.

    Ik weet niet hoe goed je de bijbel kent maar 1 samuel 28 gaat over Saul die de geest van Samuel oproept. Samuel is dan al overleden.

    Overigens 'voelde' ik ook ergens een slechte 'energie', bleek dat die persoon zich veel bezighoudt met occulte zaken. Valt me vaker op dat er dan echt een energie hangt die ik vervelend ervaar.

  • seonsyain

    Bedankt voor jullie reacties. Die paar keer dat ik een heldere ingeving kreeg, was zomaar vanuit het niets. En dan vraag ik me eigenlijk af of dit dus onder het paranormale valt, of dat je ook kunt zeggen dat de Heilig Geest je deze informatie gegeven heeft? Valt het dan dus onder paranormaal? Of valt het onder je geloof?
    Ik ben niet van plan het op te zoeken of te gaan ontwikkelen. Ik geloof niet dat ik een gave heb. Ik was er ook best van overtuigd dat we een meisje zouden krijgen, maar onze zoon is toch echt een jongen. Nu was dat meer een ingecalculeerde berekening vanwege tijd van conceptie en ovulatie, en niet datzelfde gevoel van plots ineens iets weten met 99,9% zekerheid. Dus ik geloof echt niet dat ik voorspelbare gaven heb. En nogmaals... dat zou ik ook niet willen. 'ignorance is bliss' toch? Het lijkt mij eng om zoiets namelijk op te zoeken. Maar als het zomaar ineens in je op komt, dat kun je niet stoppen. Alleen kiezen wat je ermee doet.
    Ik snap dat jullie de vraag van dat ik er niet goed wist wat ik ermee moest, dachten dat ik doelde op om dit wel of niet verder te ontwikkelen. Dat bedoelde ik echter niet. Ik vroeg me meer af wat ik moet met iemand die zegt dat ik een bepaalde energie heb die aantrekkingskracht heeft.

  • Nog-even!

    Het lijkt erop dat die moeder jou een beetje in haar zaken wilde meenemen... Dat van die energie/aantrekingskracht klinkt mij een beetje manipulatief in de oren...

  • Kez

    Beiden zijn ontstaan vanuit de menselijke behoefte te willen weten wat er met ons gebeurt na de dood en wat ons doel op aarde is/zingeving. Beiden kunnen veel goeds brengen en veel kwaad doen, afhankelijk van wat de mens ermee doet.

  • jana001

    Iets intuïtief aanvoelen is anders als helderziend zijn. Wel geloof ik dat als je dit verder gaat opzoeken, je misschien wel een "gave" gaat kunnen ontwikkelen, maar dan iets wat niet van de God van de Bijbel is. Want Hij wil dat we ons ver van waarzeggerij houden.
    Ik denk dat je nu een kans krijgt te kiezen wie of wat je dienen wil.. misschien een mogelijkheid om je voet stevig neer te zetten op wat je gelooft en waarom. Ik zou dus deze kans gebruiken als een uitdaging om dat uit te zoeken. Ga eens terug in de Bijbel lezen misschien? Ik wil gerust met je meedenken als je vragen hebt.

  • Liselott

    Een sluit het ander niet uit.. Geloof dat beiden bestaan ook,
    of je er wat meer moet is vers 2..

    Ik ben zelf wel christelijk opgevoed, ga niet naar de kerk, maar geloof wel dat er een god bestaat. Daarnaast geloof ik ook nog steeds dat er geesten bestaan en dat het mogelijk is contact te leggen en dat mensen intuïtief 'beter' zijn en dingen beter aanvoelen/zien..
    Ik ben zelf altijd wel huiverig om dat zelf 'op te zoeken', geloof dat je heel goed moet weten waar je mee bezig bent en dat er veel risico's aan kunnen zitten. Ik ervaar zelf volgdoende rust om alles lekker op afstand te houden, maar ook dat is ieder voor zich natuurlijk..

  • Anna-76

    Precies mijn gedachte

  • Ting55

    Je bent wie je bent meid! En als het werkt dan werkt het! Dus zoek het voor jezelf uit. Wie weet verras je jezelf 😁

  • china-dad

    Als je een speciale gave hebt en je doet er niks mee, is dat verspilling. Gebruik je geloof om er iets goeds mee te doen, zou ik zeggen.

  • Tissie

    Hier in huis gaat het prima😃 Of het voor jou werkt dat kan alleen jij beantwoorden.
    Mijn man is gelovig opgevoed, ik niet, ik heb inderdaad ook dit soort ervaringen. En zo gebeurde het dus dat voor mijn zoontje gaat slapen we een gebed zingen. Maar als hij erg onrustig is dan zet ik hem ook nog in een wit licht en vraag zijn beschermengelen om voor hem te zorgen en dat helpt hem vaak super goed. In het begin vond mijn man het heel erg dat ik dat deed. Want het paranormale was slecht en mensen deden er slechte dingen mee. Tot ik hem uit de bijbel voorlas over de moorden die er gepleegd zijn uit naam van. Iets wat vandaag de dag nog steeds gebeurd.
    Het geloof is net zo slecht als het paranormale, of het paranormale is net zo goed als het geloof. Het is maar net wat je er zelf mee doet. Ik heb ervaringen gehad als kind en ik weet dat mijn zoontje het nu ook meemaakt en dat overkomt je. En zo overkomt het jou ook. En dat is oké, als je er niets mee wilt zou je kunnen leren om je er voor af te sluiten, maar als je er geen last van hebt is het ook prima toch.
    Mijn man is inmiddels wel gewend aan onze hocus pocus zoals hij het zelf noemt en heeft genoeg gezien om ons te geloven. En zolang we er niemand kwaad mee doen vind hij het ook prima, mijn zoontje verteld hem alleen wanneer je een paraplu mee moet nemen (best handig) en ach, ik waarschuw hem vaak voor dingen en roep achteraf, ik zei het toch😂
    Overigens is de dominee ook niet hard weggerend toen ik hem vertelde over wat ik geloof en mijn ervaringen, en bid hij nog steeds voor ons gezin als we dat nodig hebben☺️

  • Nog-even!

    Ik geloof dat er geesten zijn- daar kun je je beter verre van houden. Ze brengen niks goeds, ook al lijkt het soms mooi wat ze beloven. Uiteindelijk is de leugen hun bron. De Heilige Geest- de Geest van God- is Degene die je wél kan vertrouwen. Hij kan je leiden, onderscheid geven in wat goed en slecht is. Hij is bovennatuurlijk. Dat wil zeggen: we zien Hem niet, maar Hij werkt wél. Vraag aan Hem wat je hiermee moet!
    Ik weet van mijn moeder dat ze, voor ze christen werd, bij een magnetiseur kwam en via hem (zonder dat ze hierom vroeg) voorspellende gedachten kreeg. Die man moedigde haar aan om er vooral meer mee te doen. Ook was zij in haar jeugd in aanraking geweest met mensen die zich bezig hielden met helderziendheid. Zulke dingen daar kun je onbewust mee "besmet" worden. Het heeft haar behoorlijk dwars gezeten. Toen ze Jezus leerde kennen heeft Hij haar bevrijdt van al die "besmettingen". Ze leeft nu met de Heilige Geest. Die brengt waarheid en vrijheid. Nog steeds is ze iets gevoeliger dan gemiddeld voor geestelijke zaken, maar door de Heilige Geest herkent ze nu waar iets vandaan komt: van God, de mens of het kwade.... Als je christen bent, kun je vragen aan God/Jezus/Heilige Geest of Hij je hier duidelijkheid over wil geven. En of Hij je onderscheid wil geven over waar gedachten vandaan komen...

  • Lillyx

    helemaal mee eens! mooi gezegd

  • Momtini

    Ja! Vraag om onderscheid, lees het Woord , daar vind je Waarheid: Hij heeft immers zelf gezegd ' Ik ben De Weg, De Waarheid en Het Leven.' Er is geen ander, als je gelooft in Jezus Christus. Satan doet ons geloven en wilt dat heel graag dat het naast elkaar kan bestaan, maar dat kan het niet . Dat er nu sprake is van verwarring bij je, is het teken dat je een keuze moet maken . Het is (De) Een of de ander ....

  • Lehaison

    Mooi gezegd!💕

  • jana001

    Helemaal eens

  • Barbamammie79

    eens met Nog even

  • mamavan4zonenen1dochter

    En wat je ermee moet? Leg het bij de Here neer. 😘

  • 2kids1217

    Amen!

  • mamavan4zonenen1dochter

    Ik ben ook christen en geloof dat er zeker een geestenwereld is. Maar dat die niet van de Here is.
    Maar ik geloof niet dat die geestenwereld werkt als een allesweter.
    Ook geloof ik niet in toeval. .
    Aan mijn antwoord heb je dus geen knal. 😅

  • jana001

    . Klopt.. alleen God is de alwetende. Maar de duivel doet zich voor als een engel des lichts.. hij is een meester in bedriegen en het goede kopiëren. In de Bijbel lees je hoe je het goede van het kwade kan onderscheiden

Populaire topics
Populaire blogs

Babynamen zoeken

Jongensnamen | Meisjesnamen | Babynamen top 50