Aangezien alle hormonen door het lijf gieren en ik me van alles af kan zetten behalve 1 ding is het toch af en toe dit.
Komt ie dan he!
Mijn broer heeft al 2 jaar een relatie, sinds die een relatie heeft is die daadwerkelijk de hele wereld vergeten en is zijn karakter om van te walgen.
We waren echt de beste maatjes vroeger en elkaars steun en toeverlaat.
Ik gun hem alle geluk en liefde van de wereld, alleen sinds hij met der gaat hebben we constant ruzies gehad dingen die daadwerkelijk nergens op sloeg??
Ik was een pispaaltje en ze moest me ook echt hebben, ik kreeg van alles de schuld.
Ze beschuldigde me ineens zomaar, dat ik der niet mocht en problemen hebt met haar geloofsovertuiging. Ik heb haar altijd met respect behandelt en altijd maar keer op keer moeten buigen. Vorige jaar sloeg echt nergens op na een ruzie was ik het zat en heb ik contact verbroken.
Alleen ze heeft psyche problemen merkte we, ze maniplueert steeds en is ernstig jaloers als er iemand al naar mijn broer kijkt, al is het een nicht, zusje, haar eigen zusje dan dreigt ze over steken?? Ja steken dat is toch absurd.
Nouw sinds dien dacht ik mazzel!
Alleen had een hele goeie vriendin een gezamenlijke vriendin van mij en mn broer een ongeluk gehad, en waren we na 1 jaar in dezelfde ruimte en hebben we met elkaar gepraat. Hij toonde berouw voor zijn uitspraken, hij had me vorige jaar bedreigd.
Het laat hem nog steeds koud, hij kijkt niet om naar mij, of onze zieke moeder waarvan mijn man zo aardig was haar vaak heen en weer te brengen nr het ziekenhuis. Mijn broer liet iedereen in de steek.
Ze wist zodanig iedere keer te stoken, dat hij mij bedreigd heeft meerdere malen, via de app dat hij mijn leven zou kapot maken en dat terwijl ik hoogzwanger ben.
Mijn man is dit gedrag meer als spuugzat en vind dat ik maar contact moet verbeken.
Want we merken dat mijn broer en zijn vriendenkring em vriendin alcohol problemen hebben en zodra zs dronken zijn ze zwaar de pik op ons hebben.
Nu ik zo alles typ, denk ik waar is mijn verstand 🙄
Ik wou hem graag helpen, maar hij zit zo vol haat tegen mij en mijn man, het is zelfs gelukt dat zijn vriendin iedereen die ze niet mag tegen ze opzet, zelfs heeft hij mijn moeder zusje voor grof en vuil uitgemaakt toen die dronken was, zijn vriendin die hits alles op en dan doet hij alles wat ze hem opdraagt.
Hij is 29 en zei is 22, dus het is zo geen excuus dat ze jong of wat dan ook zijn.
Ik heb hem geprobeerd te redden, maar ik zie dat hij contact zoekt en heb het vermoeden omdat hij in geld nood zit. (aangezien ik dit hoorde van mn paps)
Ik ben hoogzwanger en denk eraan om hem gewoon op alles keihard te blokkeren en te verwijderen en door het leven te gaan zonder hem. Want ja hij is nog steeds met zijn vriendin en hij gaat steeds de afgrond in, ik hoorde dat hij ernstige schulden heeft.
Ik appte hem af en toe terug, hij had me ook van de week gebeld, alleen hoe pak ik zoiets aan? Gewoon blokkeren?
Ik heb het gevoel dat ik hem gewoon niet vertrouw, en zijn vriendin die vertrouw ik ook niet. Ik geloog niet dat iemand die me 1 maand geleden bedreigt heeft, ineens nu normaal kan doen.
Dames ben ik onredelijk? Ik weet het gewoon niet meer..
soms maken mensen keuzes waar anderen niets van begrijpen. Vanuit die keuzes kunnen soms vreemde, erge dingen ontstaan waar je geen invloed op hebt. Het word zelfs erger als je het bespreekbaar probeert te maken. Het maakt niet uit wat je zal doen, het zal er alleen maar erger van worden.
Helemaal blokkeren zou ik niet kunnen. Maar ik zou niet meer op hem reageren. Het zal je best bezig blijven houden, maar ga je niet meer verdiepen in hem en waarom hij bepaalde dingen doet. Je komt er toch niet uit, omdat jezelf heel anders bent. Laat het los. Concentreer je op je eigen gezin. Geniet van je eigen geluk en als je broer in zijn situatie gelukkig is, laat het dan zo.
Nee je bent niet onredelijk. Ik zou het een keer tegen hem zeggen, als hij dat trekt tenminste, dat je voorlopig geen contact wil vanwege hun gedrag. Dan weet iedereen waar die aan toe is en hoeft hij geen contact te zoeken. En anders reageer je niet meer op hem. Overigens zou ik dit contact zeker verbreken hoor, ze lijken me nogal labiel, lijken me enge mensen. Als je om je heen hoort dat hij weer beetje normaal kan doen kun je altijd nog proberen.
Lastig he... Maarniet omdat t je broer is hoef je contakt tehouden toch. Als t een kennis/vriendschap was hoe zou je dan reageren...
ik heb ook geen contakt Vind het erg jammer maar t klikt niet en dan kost het bijde partye heel veel energie die je beter in je gezin kan stoppen. Ik heb t geprobeerd maar op n gegeven moment is t klaar. Geen ruzie ofzo maar gewoon beter geen contakt heeft mij n hoop rust gebracht.
Ten eerste wat een heftig verhaal! Ik kan me voorstellen dat dit ontzettend veel met je doet. Het contact volledig verbreken daar ben ik nooit zo van. Ook omdat het vroeger juist zo goed ging. Er lijkt meer aan de hand te zijn bij je broer, kan het zijn dat het sinds hij met haar gaat aan de drugs zit? Dit kan namelijk het gedrag volledig veranderen, ik denk dan bijvoorbeeld aan cocaïne. Daarbij komt ook dat hij in de schulden zit, zou ook daarmee te maken kunnen hebben. Super moeilijk om op een realistische manier met iemand dan te praten. Ik kan er helemaal naast zitten natuurlijk. Maar mocht dit het geval zijn, dan durft iemand hier niet gemakkelijk over te praten. En juist niet de mensen waar hij het meest om geeft. Hij schaamt zich, en gaat zich afweren. Ik zou zeggen blijf momenten te zoeken om met hem te praten, en op zijn gevoel te praten. Wat zit hem dwars? Waar is het fout gegaan? Wat heb jij volgens hem fout gedaan. Niks gaan verwijten maar gewoon vragen stellen, en laten weten dat je er voor hem bent.
Om het kort te zeggen, ik kon mij eerst ook niet vinden in de nieuwe levensstijl van mijn zus. Ik heb toen het contact verbroken. Mijn zus is het later anders gaan doen, we hebben het toen uitgepraat. Nu kunnen we het beter vinden met elkaar dan voorheen.
Die periode van geen contact heeft mij toen goed gedaan. Geen ergernissen, geen geruzie. Gewoon rust voor mijn gezin. Ik kan het je aanraden.
Heel herkenbaar verhaal alleen bedreigd mijn broer mij niet maar is ook.contact gestoord. De familie verwijt zijn vriendin het maar hij mist zelf ook gewoon een ruggengraat. De druppel voor mij was toen mijn dochtertje overleed en hij niks van zichzelf liet horen, hier kon ik geen excuus voor vinden. Il stuurde hem een berichtje dat dit voor mij de druppel was. Vervolgens kreeg ik niet van hem maar van zijn vrouw een appje dat ik mijn broer excuus verschuldigd was door hem dit te verwijten (ik was mn kindje verloren, hou gewoon je mond) dit is het laatste dat ik nog heb gehoord sindsdien geblokkeerd en ga ik door het leven met 1 zus. Ik weet wel uit eigen ervaring dat het compleet afbreken van contacten echt heel moeilijk is. Het blijft toch je broer..zelf het ik eerlijk gezegd hem nog 1 berichtje gedaan maanden later, dat ik.ondanks alles van hem hou...niks natuurlijk. Maar als ik jou verhaal zo lees ben je echt veel beter af zonder hem. Misschien dat een laatste duidelijke brief schrijven of app je helpt er een punt achter te zetten?
Herkenbaar verhaal alleen dan gaat het om mijn vader. Kreeg ook een nieuwe vriendin. Maar ze was heel jaloers op mij omdat ik iets was van mijn vader en moeder. Stoken , nare dingen zeggen over mij tegen mijn vader en in mijn gezicht lief doen. Zoveel dingen geaccepteerd en uiteindelijk contact verbroken. Beste keuze geweest. Ik heb meer rust hierdoor. Zal altijd jammer blijven maargoed een goede relatie of het nou broer zus of vader dochter of man vrouw is hoort van beide kanten te komen anders houdt het op . Ik zou in jou geval lekker focussen op je dierbaren en je broer laten.
Ik had zn broer je verhaal komt mij bekend voor. Ik heb alle banden verbroken en dat heeft mij heel veel verdriet bespaard. Hij bedreigd je, je bent straks met een kleintje extra kwetsbaar, bescherm je gezin.
Ik zou juist laten weten dat jij in alle redelijkheid altijd welkom is en hem niet blokkeren. Ik zou hem wel laten weten wat hij, vooral nu, van je kan verwachten en daarbij heel dicht bij jezelf blijven. Daarna zou ik gedrag wat in jouw ogen onprettig is negeren.
Maak je dan ook geen zorgen meer. Als je hem waarschuwt en aangeeft hoe het wel zou kunnen volgens jou, is het echt verder aan hem.
Ik had er geen eens meer energie ingestoken. Blokkeren en lekker laten leven. Er komt vanzelf een moment dat hij er spijt van krijgt. Zo’n iemand wil je ook niet in de buurt van je kindje?
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in off topic
reacties (10) Verversen