N.a.v. een topic hieronder over (min of meer ) vernoemen naar jezelf, vroeg ik mij af of het heel gek is een naam aan je dochter te geven die (in klank) lijkt op die van jezelf? Dus, bijvoorbeeld Carline en Paulien of Christine en Justien. Ik vind een bepaalde naam mooi voor een dochter, maar die lijkt zo op mijn eigen naam. Zouden jullie dit wel/niet doen?
Maakt het wat uit of het net zo klinkt als jouw eigen naam? Als je de naam mooi vindt, dan gewoon geven. Bovendien zou het in de verste verte niet moeten boeien wat wij - stelletje onbekenden van jou - daarvan moet vinden.
Ik vind Carline en Paulien - en ook Christine en Justien - ver genoeg uit elkaar liggen qua klank dat het prima zo kan hoor. Mijn moeder heet Anneke en ik Maaike...kan toch ook? Of Sanne en Marianne...geen probleem hoor!
Toch snap ik je twijfels wel. Ik heb twee zoons, maar bij mijn oudste vond ik - toen ik het geslacht nog niet wist - de namen Maya en Mara heel erg mooi. En ik heet Maaike. Uiteindelijk niet voor gekozen vanwege de gelijkenis. Achteraf moeilijk gedaan om niets, want ik kreeg een zoon. :)
Mijn zusje en ik rijmen, mijn broer en vader verschillen maar 1 letter. Heb het nooit vreemd gevonden! Ik zou een andere beginletter wel altijd kiezen, ivm post 😉
Ik vind het zelf wat kinderachtig, maar zie om me heen dat vrouwen vaak namen het mooist vinden die op hun eigen naam lijken/dezelfde klank hebben... Ik krijg alleen zelf dan wel eens de gedachte of dat kind dan wel zichzelf mag zijn of onbewust een kopie van de moeder moet worden...
Ik herken wel dat je (onbewust) vaak namen mooi vindt die lijken op namen die je kent en/of vaak hoort. De naam die ik in gedachten heb is alleen qua eindklank hetzelfde en heeft een ander "karakter" dan mijn eigen naam. Ik zie het dan ook niet als kopie van mijn naam. Maar inderdaad, de associatie die jij beschrijft zouden best meer mensen kunnen hebben en daarom twijfel ik.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Babynamen
reacties (19) Verversen