Hey! Mijn dochter is nu bijna 6 maanden en vanaf haar geboorte neem ik haar al af en toe bij me in bed als ze slecht slaapt. Meestal maar een gedeelte van de nacht, en niet elke dag. Eerst op de borst en nu naast me. Ik leg haar zo neer dat ze niet uit bed kan vallen, de deken niet over haar heen ligt, en altijd als ik alleen in bed lig. Ik lig altijd op m'n zij met m'n arm om haar heen.
Ik probeer het zo veilig mogelijk te doen, maar toch blijf ik het erg spannend vinden. Je leest zo vaak berichten over dat de ouder een baby plet in d'r slaap. Ik denk niet dat dit heel vaal voorkomt, en ik voel me heel erg waakzaam (wordt altijd precies dezelfde houding wakker) maar toch vind ik het zo naar om zoiets te lezen. En maakt het me angstig.
Hoe denken jullie over samen slapen? Is het te gevaarlijk of kan het ook als je het veilig doet?
Ik heb het bij de oudste precies zoals jij gedaan en ik werd ook altijd weer wakker zoals ik in slaap viel. Ik heb me nooit angstig gevoeld. Bij mijn jongste heb ik het niet gedaan want die slaapt niet goed als hij bij mij ligt. Die geeft echt de voorkeur aan zijn eigen bedje wat ik zelf ook helemaal goed vind. Ik lees eigenlijk nooit van die verhalen dat een baby geplet is maar goed dat kan ook aan mij liggen natuurijk
Ik heb 3 kinderen en met allemaal samengeslapen. In de tussentijd heel vaak verhuist dus was niet veilig altijd waardoor ze wel eens uit bed waren gevallen (pff schuldgevoelens..) maar dat is max 3x gebeurt. Ik zet of mijn bed tegen de muur en baby slaapt aan muurzijde of op een matras op grond met een kussen naast baby zodat hij er niet af kon rollen.
Nee ik zou het niet anders willen en heb nog nooit gelezen dat iemand zn kind heeft geplet. Als je bekent bent met diepe slaap dan zou ik het afraden wellicht maar je hormonen zorgen ervoor na de bevalling dat je van elk piepje wakker word.
Ik heb het een tijdje gedaan. Mijn dochter was tot 7 maanden oud een huilbaby en tot ze 5 maanden oud was hielp het haar met slapen, was soms de enige manier om haar uberhaupt te laten slapen / stoppen met huilen. Nu wil ze het helaas niet meer en slaapt ze ook verrot in haar eigen bedje maar ik snap wel wat je bedoelt. Vond het ook altijd best wel eng.
De oudste taalde er niet naar en sliep heerlijk in zijn eigen bedje. Nr 2 en 3 wilden alleen bij mama. Ik schoof het (zeer zware) nachtkastje naast mijn kussen tegen het bed en dan een rolkussentje tegen het nachtkastje. En dan baby tussen dat rolletje en mijn hoofdkussen. Zijn kontje ter hoogte van mijn gezicht. Kon ik er nooit op gaan liggen. En het dekbed kwam ook nooit zo hoog. Alsnog lig je dan zelf minder lekker, tussen man en kind in… Bij de 4e een cosleeper aangeschaft, was een verademing!
Ik heb nog nooit berichten gelezen dat het mis is gegaan.. waar lees je dat zo vaak dan?
Zelf durfde ik het niet toen mn zoontje jong was omdat ik zelf als baby onder het kussen van mn vader ben beland. M’n moeder werd er wakker van maar m’n vader niet, die had me gewoon geplet. Nu neem ik m’n dreumes vaak bij ons in bed als hij 5u wakker wordt ofzo, dan slaapt hij nog wat uurtjes verder tussen ons in
M’n zoontje heeft wel 8 maanden in een cosleeper geslapen, fijne middenweg!😊
Al mijn kids bij mij geslapen tot dat zij 1 jaar werden. Daarna eigen bedje :). Ik vond het ook altijd spannend. Maar ik werd ook altijd de zelfde houding wakker. Het lijkt alsof je onbewust dat zelfs in je slaap dat doet uit bescherming. Geen idee of dat zo is hihi. Mijn kinderen sliepen daardoor beter door en voelde zich geborgen en ik vond het ook wel fijn dat ze dicht bij mij waren
Grootste gevaar van samen slapen is oververhitting. Jij als volwassene geeft veel warmte af, waar een klein kind sloom van wordt en zich daardoor niet goed meer kan laten horen dat hij het te warm heeft (en het ook nog niet zelf op kan lossen omdat hij daar te klein voor is). Onder de dekens terecht komen maakt dit gevaar nog groter. De kans dat je op je kleine terecht komt is heel klein, daar wordt bijna iedereen wel wakker van (tenzij je alcohol/drugs etc gebruikt hebt). Helaas heb ik het meermaals in mijn werk meegemaakt dat kleine kinderen door oververhitting bij samen slapen in de problemen kwamen. Voor mij is het dus echt geen optie tot ze ouder zijn.
Hier ook tot ongeveer 6 maanden gedaan, maar heb hem een keer met het hoofd richting voeteneind onder de dekens teruggevonden. En dus doe ik het nooit meer. Want ik kan niet garanderen dat ik wakker wordt als er wat is, of als hij wakker wordt dat ie netjes blijft liggen. Echt eng als je er over na denkt
Mijn zoontje sliep prima op zijn eigen kamer, maar werd tussen de 6-8m regelmatig al tussen 3 en 5 écht wakker. We namen hem dan bij ons in bed (hoog tussen ons in, zonder deken want slaapzak) en dan sliep hij nog 3 uur verder. Dat is altijd uitstekend verlopen.
Ik heb het met onze 3e ook veel gedaan, zoals jij schrijft, anders sliep ze niet (en wij ook niet). Ik denk dat als je de adviezen in acht neemt, het zeker gewoon kan.
Altijd gedaan en ik zal het ook altijd doen. We proberen eerst of de baby in zn bedje wil maar zo niet. Gwn eerste jaar bij ons. We gaan echt niet 100x uit bed om een speentje te gaan geven in de andere kamer 🤷♀️
Als je fb hebt dan kan je op de groep 'veilig samen slapen' veel tips krijgen. Als je bv zou het sowieso al veiliger zijn omdat je lichter slaapt. Wat in jou geval misschien nog veiliger zal zijn is een deken ipv een dekbed. Mijn zoontje is nu 1jr maar slaapt ook vanaf het begin al veel bij mij in bed.
Ik had een xl babynestje op ons dekbed dus deze kon nooit over hem heen getrokken worden. Toen hij 10 maanden was ging hij in zijn ledikant naast mijn bed.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Algemeen
reacties (20) Verversen