De titel zegt het al: hoe gaan jullie om met stress tijdens de zwangerschap?
We weten natuurlijk allemaal dat stress niet goed is voor je ongeboren kindje. Ik zit echter in een situatie op mijn werk waarin ik echt wel compleet gestrest ben.. Ik doe hard mijn best om zo veel mogelijk te ontspannen, maar ik word iedere ochtend wakker met een onbehaaglijk gevoel.
Ik zal het kort toelichten. Ik heb in februari een miskraam gehad. Toen ik weer wilde gaan werken, merkte ik dat ik ineens heel onzeker was geworden. Niet alleen over mijn lijf door de miskraam, maar ook over letterlijk alles. Of ik wel goed genoeg was voor mijn werk bijvoorbeeld. Hierdoor ben ik ook echt minder gaan functioneren in mijn ogen. Ik heb er nooit over durven praten, omdat ik niet echt hele fijne collega's had en ook niet echt een prettige leidinggevende. Dit maakte de sfeer er ook niet beter op. Toen ik mijn leidinggevende onlangs vertelde dat ik na mijn verlof nog maar drie dagen wil werken in plaats van vier gaf ze ook aan dat ze dit niet oké vond, omdat ze me voor vier dagen nodig heeft. Ik heb toen ook de keuze gemaakt dat ik niet meer op de juiste plek zit, omdat de onzekerheid in combinatie met de vervelende werksfeer me geen goed gevoel meer geeft.
Ik mag terug naar mijn oude werkgever, in mijn oude functie, bij mijn oude collega's. Ik ben hier super dankbaar voor, want ik weet zeker dat dit de juiste plek is voor mij om ook een ideale combinatie te hebben tussen werk & privé en omdat ik gewoon zeker weet dat die baan me veel beter past. Ik heb hier vorige week mijn arbeidsvoorwaardengesprek gehad en daar zijn we goed uitgekomen, dus erg fijn. Nu zit ik alleen nog op de officiële papieren te wachten en dan kan ik mijn officiële ontslag indienen.
Afgelopen vrijdag escaleerde de situatie op mijn huidige werk echter compleet. Mijn zwangerschapshormonen namen me even compleet over en ik ben volledig in emotie uitgebarsten tijdens een meningsverschil. Ik heb toen ook geroepen dat ik weg wil en dat ik terug wil naar mijn oude werkgever. Uitgebreid gesproken met mijn baas toen en ze schrok van de emoties die ik had.. Ze heeft me ziek gemeld met de afspraak dat ik me deze week niet op mijn werk mag richten en we hebben volgende week maandag een afspraak om alles door te spreken. Ze hoopt dat ik de keuze wil maken om toch te blijven, maar ik heb in mijn hoofd de keuze allang gemaakt..
Ik merk dat ik nog steeds super onrustig ben door deze hele situatie. Ik probeer ademhalingsoefeningen te doen, ontspannende dingen te gaan doen, maar ik blijf onrustig..
Iemand tips om toch een beetje met de stress om te gaan?
Denk er niet aan. Maakt je alleen maar gek. En doe wat goed voelt. Als je toch allemaal vervelende en nare collega's heb dan zou ik daar helemaal niet verder gaan. Op het moment heb ik ook heel erg veel stress, allemaal afgeknaagde nagels. En inmiddels 10 KG kwijt. Het is echt niet gezond.
Stress is niet goed. Maar helaas niet onoverkomelijk. Probeer het los te laten. Wat mij altijd helpt is als een soort helikopter er boven te gaan hangen. Ik kan de situatie dan beter overzien. Ik had tijdens mijn laatste zwangerschap ook heel veel stress. Mijn dochter is heel gezond.
Ja accepteren is wel lekker makkelijk geroepen door mij. Probeer je ook op je nieuwe (oude) werk te houden. Misschien kun je hun eens bellen van de week met de vraag hoe lang het duurt voor je de officiële papieren krijgt. Dan kan je het misschien wat makkelijker los laten.
En verder verwen jezelf deze week. Doe wat je leuk vind, kijk op tv wat je leuk vind, bestel een keer lekker eten en ga baby shoppen om je gedachten hopelijk daar lekker op de te focussen. En houd je niet groot moet je huilen laat maar even gaan. Dat kan echt wel opluchten.
En bedenk maar zo je huidige werkgever zal zich nog voor zijn kop slaan dat die niet akkoord is gegaan met je 3 dagen want nu zijn het er dalijk helemaal geen meer. Geniet er stiekem van dat jij deze inside information hebt🤫🤫
En wat betreft stress voor de baby. Ja tuurlijk is dat niet goed. Maar ik heb ook wel eens stress. Pas zelfs een corona test gedaan omdat ik het niet los kon laten dat ik het misschien had. Dus goed dat je de stress oorzaal(je werk) aanpakt. En bekijk maak me ook zorgen om zulke dingen hoor. Maar dan denk ik ook er zijn veel stresvollere situaties als bijvoorbeeld oorlog waar ook gezonde baby's geboren worden. Dus ons super kind kan die beetje stress ook wel aan😉
En bij twijfel schroom niet om je vk te bellen. Die kan je soms ook geruststellen. Zij zijn tenslotte experts op baby gebied.
Houd je taai. Nog even doorbijten en dan zit je weer op een fijne werk plek.
Je hebt de beste keuze voor jezelf en de baby al gemaakt door terug te gaan naar je oude werkgever. Ik zou ook aan je werkgever vertellen dat dit nu het beste is voor jou en je baby. En dat is voor nu het belangrijkste. Je keuze staat al vast alleen daarvoor!
Accepteer het. Dit klinkt als een voorbijgaande situatie en stressen over de stress helpt niet. Het gaat je baby echt geen onoverkomelijk kwaad doen. Praat erover met mensen met wie je dat fijn vindt, meer kan je niet doen.
Allereerst heel fijn dat je terug kan naar je oude werkgever. En geloof mij, het is echt niet verkeerd om in de volle emotie eens het achterste van je tong te laten zien. Het voelt niet oké, dat is logisch. Maar nu heb je hun wel op scherp, en is het voor hun duidelijk dat de situatie zo niet door kan modderen. Wat zij er mee doen, dat is aan hun. En het is aan jou om akkoord te gaan met de arbeidsvoorwaarden, daar is iedereen vrij in, dus jij ook.
Op YouTube staan ontspannende yoga oefeningen, de ene stem zal je knettergek maken, de ander zal je laten ontspannen. Lekker op de bank of vloer, met een kleedje over je heen. Het is even zoeken, maar mijn ervaring is dat het helpt te ontspannen. En huilen, heel veel huilen, lekker je emoties laten gaan en daarna onder een warme douche nogmaals huilen als een klein kind. Probeer te "genieten" deze week, zo kan je alleen maar meer los komen van de stressvolle situatie. Een rondje door het bos wandelen, chocolade en een kop thee daarna en jezelf voor Netflix zetten.
Is vervelend maar je doet er zo weinig aan. Denk dat je het beste de situatie kan accepteren ipv druk maken hoe iets gelopen is, lastig maar dat zorgt wel voor onnodige stress.
Hier ben ik ontslagen in mijn zwangerschap was toen nog geen 20w zwanger, dit werd een rechtzaak. Dit heeft totaal 8 maanden geduurd en Daarboven op 2w voor ik uitgerekend was gebeurde in 1 week tijd dat mijn oma overleed , we de kat in moeten laten slapen en de vader van mijn beste vriend overleed. Heb een hoop ellende en verdriet gehad en behoorlijke stress.
Mediteren hielp wel en in het hier en nu blijven dus niet in verleden en toekomst. Als je zelf iets niet kan veranderen aan de situatie leg het naast je neer want het zal je niets opleveren. Mijn dochter heeft overigens niets der aan over gehouden en is een. Gelukkige bang van bijna 6 maandjes 😘
Het is ook niet niks. Ook zonder zwangerschap had je waarschijnlijk dit een stressvolle situatie gevonden. Zat je wellicht ook wel thuis. Je huidige werkgever heeft het juist aangepakt door je ziek naar huis te sturen. Probeer dus deze week je rust te pakken. Je weet dat je nieuwe contract onderweg is dus als dat binnen is, kan je dat contract ondertekenen en is het geregeld. Hoef je alleen nog maar je ontslag in te dienen. Dat moet toch al een zucht van verlichting geven? Ieniemienie kans dat je baby hier wat aan overhoudt hoor.
wat een vervelende situatie! Hopelijk heb je snel de officiële documenten van je oude werkgever snel en probeer deze week ook echt even je gedachten van je werk af te houden! Als je tegen maandag de documenten nog niet heb probeer dan een beetje met de mindsetting te gaan dat het niet lang meer duurt voor je er weg bent. Ik ben zelf ook een enorme stress kip die veel te veel overdenkt en ik probeer geregeld tegen mezelf te zeggen niet wakker te liggen van situaties waar je momenteel toch niets aan kan doen.
Wat fijn dat je terug kan naar je oude werkgever. Geef in je gesprek aan dat je keuze al vast staat en dat dit de beste keuze voor jou is. Je bent verder niet verplicht om een uitleg te geven. Ik zou me er niet te druk om maken.
Je bent een werknemer, geen dochter van je leidinggevende.... Probeer dit zakelijk te bekijken: jij hebt je keuze gemaakt en gaat dat melden, zodra dat kan. Over je leidinggevende hoef jij je geen zorgen te maken. Jij gaat deze baan afsluiten en loslaten.... Lekker naar een prettiger omgeving!
Niet van wakker liggen! Als je je documenten krijg stuur je gewoon aangetekend je ontslag op en die datum telt, of ze dan al terug is of niet van vakantie maakt voor jou niet uit. Alles komt wel op zijn pootjes terecht. In eerste plaats moet je aan jezelf denken
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Algemeen
reacties (13) Verversen