Soms voel ik mij eenzaam tijdens deze tweede zwangerschap.
Onze omgeving lijkt er veel minder mee bezig te zijn dan bij de eerste zwangerschap. Zelfs als ik dan maar uit mezelf een berichtje heb gestuurd met hoe het nu met 34 weken bij de controle was, heb ik maar weinig reacties op gekregen. Je ziet ook amper iemand met die stomme corona. Mijn vriend deed de vorige keer zo mee met de zwangerschap. Maakte elke dag boterhammen en een fruitbakje voor me. 'S avonds warme hij melk voor me op. We zorgden voor de juiste voeding voor de baby. Nu niks. Ik voel me alleen maar een zeur met mijn eten enzo. Terwijl ik het deze zwangerschap zo moeilijk had met voeding en dat heb ik heel vaak aangegeven en heel vaak gevraagd om me te helpen en te steunen. Iedere week lazen we samen wat er met de baby in de buik gebeurde. En nu niet eens 1x volgens mij. Hij legt bijna nooit zijn hand op mijn buik. Moet het meestal zeggen en dan is het ook meestal maar kort. Voel me ook zo onbegrepen. Weinig interesse. Ik zeg zelf maar dit en dat voel ik enzo maar krijg het gevoel dat ik te veel praat. Ik wil eigenlijk niet zo veel meer zeggen. Laat maar doen. Voel me alleen maar een zeur die vraagt om aandacht. Het is niet dat ie niks doet maar ik moest gewoon even van me afschrijven over de punten waar ik me eenzaam in voel deze zwangerschap. Even een teleurgesteld moment. Voel me gewoon even verdrietig.. en beetje eenzaam:(
Herkenbaar. Behalve mijn vader, broer en een buurvrouwtje vraagt er niemand naar en moet ik er zelf over beginnen. Zwanger van de eerste. Nu 25w5d en medische zwangerschap. Van mijn vrienden vind ik het prima. Baal er wel van dat ik er bij mijn moeder en schoonouders zelf over moet beginnen als ik weer controle heb gehad enzo. Ben er maar mee gestopt. Mijn zusje en haar vriend verwachten binnen nu en enkele weken hun eerste en alle tijd en energie van mijn moeder gaat daar heen. Alles wat wij doen vinden ze te vroeg en van m'n zusje mag ik me niet druk maken en balen van dingen die bij ons niet door gaan ivm corona. Ik vind het allemaal prima zo. Geniet lekker van mn zwangerschap met mijn vriend. Heb me er bij neergelegd maar leuk is anders. Het eenzame herken ik hierdoor wel. :(
Herkenbaar, aan mij vraagt ook niemand meer hoe het gaat (vierde kindje) maar merkte het al toen ik zwanger was van de tweede. Maar vindt je het zo belangrijk dan? Ik ben 35 weken zwanger maar het boeit me ook niet zo, ik heb mijn vriend en ben ik blij mee 😀
Heel herkenbaar, vooral hoe jouw man reageert. Hier was dat deze 2e zwangerschap ook veel minder, vond ik ook echt jammer. Schijnbaar is voor mannen de 1e keer iets magisch en de 2e keer hebben ze het al gezien.
Wel een beetje herkenbaar, Mijn man had bij de tweede zo iets van: dit ken ik al, ik weet al hoe schopjes voelen, hoe hoe je buik voelt etc, want dat heb ik die vorige negen maanden al ervaren. Niet dat het hem niks boeide, het was gewoon niet meer nieuw of verrassend voor hem. Voor ons als vrouwen is het toch anders, die ervaring!
En wat betreft de omgeving klopt dat hoor, er is eens onderzoek geweest naar het onthouden van de geboortedagen. Daaruit kwam naar voren dat omgeving vaak wel de geboortedatum (verjaardag) van nr 1 onthouden heeft maar geen idee heeft wanneer nr twee geboren is. Ook daarbij geldt denk ik dat het nieuwe er toch een beetje af is.
Misschien wat tips die helpen: -neem zelf het initiatief om met je man de ontwikkelingen van de baby te delen. -praat met hem over het stukje voeding en voelen van de baby, zodat je weet hoe hij er in staat/wat er achter zit. -geef duidelijk je behoeftes aan bij je man, hij kan geen gedachteslezen dus maak alles bespreekbaar, ook over dat je je nu eenzaam voelt. -zoek iemand in je omgeving waarmee je je zwangerschapsmijlpalen delen kan, er is vast wel een vriendinnetje die er blij van wordt.
Herken deels je verhaal. Wellicht dat je man zo reageert, omdat het jullie 2e kindje is. Het al eens mee te hebben gemaakt. Zelf ben ik er ook minder mee bezig en had gehoopt dat het ook anders zou lopen. Al is het naar een fysieke winkel toe om je babyspulletjes te halen of je buik te showen aan veel mensen. Vraag aan je man of iemand anders of hij foto's kan maken met je 1e kindje erbij van jou met je mooie buik. Wellicht dat dit wat verzacht voor je en je toch een mooi moment hebt
Och ja tweede zwangerschap ervaar ik zelf ook heel anders! Heb jij dat ook niet? Er loopt toch al 1 rond die alle aandacht opeist, helemaal nu! Verder is mijn zusje ook zwanger, van de eerste wat verloopt met veel kwaaltjes. Mijn ouders hebben het vooral over haar zwangerschap, zit ik dan met m’n dikke buik 🤔 We schelen maar een drietal weken, zien elkaar nauwelijks door Corona dus het is helemaal niet zo leuk als ik had gehoopt! Mijn man is heel behulpzaam, maar deze keer krijgt mijn buik ook veeeel minder aandacht hoor! Ik probeer maar zo te denken, straks is baby er, dan kan ik me (hopelijk) lichamelijk snel weer beter voelen. En dan mogen we vast ook weer meer! Omdat je nu zo weinig mensen ziet hebben ze in je omgeving sowieso minder door wat er allemaal gaande is met jou. Ieders leven gaat door zover dat kan. Nog maar een paar weken (we schelen 4 dagen zag ik), hopen op een fijner verlof nadat baby er is😘
Ja ik ervaar de tweede zwangerschap zelf ook heel anders dan de eerste. Leuk, voor jou ook fijne verlof! Ik heb al verlof, had voor 6 weken gekozen, heerlijk!
Ik heb al verlof sinds week 31🙃 2 weken kerstvakantie, daarna weekje extra opgenomen, die ene week..😆 voor mij zal het m’n laatste verlof zijn! En destijds niet bedacht dat we in een lock down zouden zitten 🤔 Ik bedoelde trouwens dat ik er maar naar uitkijk dat we weer iets meer kunnen na de kraamweek😁
Oh lekker! Voor mij zou het ook de laatste kunnen zijn. Ik hoop dat we zo snel mogelijk weer meer kunnen. Het lijkt er nu alleen nog niet op dat het die kant op gaat. Maar we wachten het gewoon af.
Ik begrijp je deels. Het is anders een tweede zwangerschap en nu ben je zwanger in de coronatijd en loopt alles anders. Het is een onbekende situatie. Maak het bespreekbaar met je man. Het is een gevoel en jij zit onder de hormonen. Probeer te relativeren, maar toch je gevoel uit te drukken in woorden. Ik ben al een tijdje zwanger en ervaar deze zwangerschap ook heel anders. Het heeft mij best verdrietig gemaakt, maar aan de andere kant. Je bent niet alleen in deze situatie. Ik hoop dat je verder wel van de zwangerschap kunt genieten. Mijn man heeft gisteren voor het eerst de badkamer schoongemaakt bij ons thuis. Trots dat hij was. Ik heb het maar 10 keer moeten vragen, maar uiteindelijk luisterde hij. 😉💪🏽
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Algemeen
reacties (14) Verversen