Oh meiden, ik haaaaaat de wachtkamer in het VU.
Zit je daar, met een volle blaas zoals altijd, te luisteren naar het eindeloze watergeluid van het aquarium. Sowieso al kansloos dus, maar oh joy: ze liepen uit. En niet een paar minuten, maar krap een half uur!!! Ik dacht dat ik gek werd... Toen ik wist dat we aan de beurt zouden zijn had ik mijn paspoort al in de hand en liep al bijna naar binnen!!!
Gelukkig is het idee dat je de terugplaatsing krijgt dan wel zo dat je het een heel klein beetje vergeet. En de verpleegster was erg attent door mij zo snel mogelijk te laten liggen, waardoor er minder druk op mijn blaas zou staan.
Dan de informatie: er zijn bij onze 7 eitjes 2 bevruchtingen geweest.De twee die teruggeplaatst zouden worden dus. Direct besefte ik: geen cryo's dus. Ik voelde hoe Lief ook dat besef had. We hebben ons meteen gericht op de rest van de informatie die we kregen. Twee embryo's, maar wat voor embryo's! Zowel op dag 2 als dag 3 volledig keurig op schema en kwaliteit 1. Eerder hebben we nooit een kwaliteit gehoord, maar dit is toch wel erg fijn om te horen. Vorm, helderheid, allemaal zo goed als maar kan. Oftewel: twee toppertjes! Toch maar wel weer een foto gemaakt van het televisiescherm, en we kregen ook weer de echo mee.
Eenmaal klaar wist ik niet hoe snel ik naar de wc moest. Het was dat ik niet rennen kon, hahahaha!
Maar geen cryo's dus. Geen vangnet. Geen 'maar we hebben nog...'. This is it. Erop of eronder. Naja, dat dus. Jemig. Daar had ik niet op gerekend, omdat er gesproken was over 'geselecteerd'. Dat had mij het idee gegeven dat er meerdere embryo's waren. Het heeft even geduurd om dit tot mij door te te laten dringen. Maar weet je? We hebben het ook niet nodig. Dit zijn ze. Een prachtige tweeling gaat het worden, onze Puck en Pluk. Alleen nog maar wachten tot de test het bevestigen zal en dan over 36 weken hebben we onze twee prachtige kinderen in ons armen!
reacties (0)