Ik las pas hier een verhaal wat me heel erg aangreep... een vrouw was mishandeld door haar man en ze ging bij hem weg later ontdekte ze dat ze zwanger is... ze wist niet wat ze moet doen... ik moet er steeds aan denken.... hoe is het met haar? XXX
Ik heb dat verhaal toen meegekregen. En hoop van harte dat ze er toch voor gekozen heeft om het kindje toch te houden.. Volgens haar profiel zou ze nu 16+2 weken zijn en volgens haar verhaal zou ze de curettage met 16 weken hebben gehad.. ze is al even niet meer online geweest, maar hoop echt dat ze van gedachte veranderd is en dat het nu goed gaat met haar!!
Dit is het profiel van Heelevenzo. Kwam het bericht net toevallig tegen. Er staat nog steeds in haar profiel dat ze zwanger is. Hopelijk is dat ook nog zo. Heb zo met haar te doen.
Ik moet hier ook steeds aan denken.... ik was ook al op zoek geweest naar een vervolg op haar verhaal. Linksom of rechtsom denk ik dat ze het heel zwaar heeft.
Hoe moeilijk ik het ook vind, het blijft haar keuze. Ik hoop ook dat ze het kindje heeft gehouden, omdat ik denk dat abortus haar niet de veiligheid en de oplossing kan brengen die ze voor ogen had. Anderzijds zijn er nu eenmaal mannen die heel bezitterig zijn naar hun 'nakomelingen', mannen voor wie het heel nauw met hun status verbonden is als ze geen contact hebben met hun kind. Er zijn mannen die dan in de ogen van hun familie en vrienden afgaan als een baksteen, zelfs belachelijk gemaakt kunnen worden en voor watjes worden versleten en die dat koste wat kost willen voorkomen. Als haar ex zo iemand is, die zich steeds zou opdringen en dat in combinatie met de agressie van die man, dan kan ik me haar angst levendig voorstellen. Wat een rotkeuze moet je dan maken. Zelf zou ik niet voor abortus kiezen en toch een andere oplossing proberen te vinden. Maar tjonge, ga er maar eens aanstaan.
Dus lieve mama, wie je ook bent, als je dit leest wil ik je een dikke knuffel geven, ongeacht welke keuze je hebt gemaakt. Mocht je nu aan het herstellen zijn van een abortus, wat zal je je dan ontzettend verscheurd en intens verdrietig en schuldig voelen. Dat was bij het schrijven van je bericht al zo, ik kan me helemaal niet voorstellen hoe moeilijk je het nu dan zal hebben. Ik wens je heel veel liefs en sterkte. Mocht je er uiteindelijk toch voor gekozen hebben om het kindje te houden, dan voel je je misschien wel net zo verscheurd en bang voor wat er nog op je af gaat komen. Ook in dat geval wil ik je heel veel kracht, moed en sterkte wensen. Zoek hulp, laat je ondersteunen door maatschappelijk werk, evt jeugdzorg (er is prenatale zorg vanuit het cb voor kinderen waarbij een van de ouders een risicofactor voor het welzijn van het kind is), een gezinsondersteuner of bel anders de politie als hij je lastig valt en leg de situatie uit. Vaak helpt het al als de wijkagent op de hoogte is, zodat hij/zij of de politie direct kan ingrijpen als het misgaat. (Dan weten ze immers van de situatie en dan komt er een melding bij je adres te staan, zodat als jij de politie belt om hulp, de collega's direct weten dat er meer speelt en dat ze het serieus moeten nemen.) Ook weet de politie vaak nog wel de weg naar andere instanties die kunnen helpen om overlast of intimidatie door je ex te verminderen, ofwel door te bemiddelen of door het opleggen van een maatregel. Laat je goed informeren! Zorg, wat je ook doet, in ieder geval dat JIJ als enige het gezag hebt over het kindje. Ook als jij gezag hebt, kan je er later voor kiezen om hem bezoekrecht te geven en hem zijn kindje onder voorwaarden te laten zien. Maar hij kan dan jou in de toekomst niet onder druk zetten door bijvoorbeeld geen handtekening te plaatsen of door geen toestemming te verlenen. (Er zijn nogal wat instanties en situaties waarbij beide gezaghebbende ouders een handtekening moeten plaatsen of toestemming moeten geven...) Lieve mama, ik wens je heel veel sterkte!
Inderdaad een aangrijpend verhaal. Hopelijk komt ze een keer terug om te laten weten hoe het met haar gaat. Ik hoop trouwens dat ze professionele begeleiding heeft gezocht. Want alle meningen onder het bericht was voor haar en in haar situatie ook erg verwarrend.
Bedoelen jullie die vrouw die 16 weken zwanger is en nog een zoontje van 6 heb en die gruwelijk vend van haar die haar mishandeld had? Ze wou abortus doen
ik weet niet of dit mag . ik ken nog zo verhaal die lijk er heel erg op
Forum Categorieën V&A
Ik sta voor een enorm zware beslissing.
Heelevenzo 90 5355 10 dagen 4
Ik ben hierdoor enorm gek aan het worden.. ik ben 15 weken zwanger en vorige week heeft mijn vriend (niet de vader van mijn zoon van 6 maar wel de vader van het kindje in mijn buik) mij mishandeld. Wij zijn eigenlijk nog niet zo lang samen maar al vanaf de 1e dag waren wij al enorm verliefd opelkaar. Ik raakte door de pil heen zwanger en wij wilden dit kindje. Ik was enorm in de wolken en al gelijk verliefd op mijn ongeboren kindje. Maar zo nu en dan merkte ik dat wij problemen kregen met mijn vriend sinds hij bij mij kwam wonen (2 maanden). Hij bemoeide zich enorm met de opvoeding van mijn zoon en voor mij was dat ook nog eens op de verkeerde manier. Wij kregen veel ruzie ik voelde me vaak onbegrepen en enorm verdrietig. Ik begon me zorgen te maken om onze relatie en toen gebeurde het.. ik was weer eens verdrietig omdat hij chagerijnig was de hele dag door en ik zat op mijn kamer te huilen. Hij kwam naar mij toe en vroeg wat er was, ik wilde niet praten. Hij werd agressief en duwde mij op bed. Ik durf niet verder te vertellen hoe hij mij daarna gemarteld heeft. Volgende ochtend ontdekte ik blauwe plekken en schaafwonden. Ik vroeg hem onmiddelijk te vertrekken. Dit deed hij ook. Ik heb huilend mijn ouders gebeld om alles te vertellen. Melding gemaakt bij de politie en de buren op de hoogte gebracht. Nu komt eigenlijk het ergste. Ik wil geen baby op de wereld zetten van een man waar ik zo bang voor ben. Ik kom dan nooit meer van hem af. Ik heb dan ook een afspraak in een abortuskliniek met precies 16+0 voor een curretage waar ik altijd al op tegen ben geweest. Jezus ik weet het geslacht al. Heb al heel veel prachtige echo's gezien en heb hele erge dingen gelezen op t internet. Ik ben ondertussen de ziektewet ingegaan en zit thuis alleen maar te huilen om mijn baby die ik eigenlijk niet wil verliezen maar ik wil echt niks meer te maken hebben met die man en ik wil mijn oude fijne leven weer terug. Nu mijn vraag. Wie heeft zo laat in de zwangerschap nog een curretage gehad? Ben benieuwd naar ervaringen. Ik hoop dat ik geen haatreactie's krijg. Geloof me ik heb het al zwaar genoeg.. liefs xxx
Zo ja ik lag daar dus vannacht aan te denken ik vanmorgen dr blog zoeken kon niks meer vinden :( Die van 16 weken zwanger bedoel je toch die het kindje wilde late weghalen X
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (19) Verversen