Ik heb even een nieuwe account aangemaakt, ik wil nu namelijk even een beetje anoniem blijven Hihi... Mijn man en ik hebben een dochter van 2,5. Na een super vervelende zwangerschap en bevalling vonden we het eigenlijk wel goed met 1 kindje. Maar je raad het al.... het begint toch te kriebelen... onze dochter wordt zelfstandiger en veel vriendinnen zijn net bevallen of bezig met zwanger worden.
Maja... alle complicaties die ik heb gehad bij onze dochter heb ik een groot risico op om het nogmaals te krijgen. Mijn herstel heeft ruim 1,5 jaar geduurd. Heb ik dat er wel voor over?
Daarnaast willen we graag verhuizen en is het waar we nu wonen eigenlijk te klein voor een 2de (we hebben maar 2 slaapkamers).
Ik heb het nog niet met mijn man besproken, ik wil eerst zelf beter weten wat ik wil. Het was voor hem een grote teleurstelling dat ik na de bevalling lang gezegd heb dat er absoluut geen 2de zal komen...
Hoe weet ik nou of dit echt de kriebels zijn of dat ik de baby's en zwangerschappen van vriendinnen gewoon heel leuk vind?
Of die kriebels echt zijn of niet lijkt me moeilijk te bepalen. Ik zou toch met je man praten en de bezwaren op papier zetten. Dan kun je er een eventuele oplossing bij verzinnen. Is het ook mogelijk om een gesprek aan te vragen met je arts over de risico's van een volgende zwangerschap? Misschien kun je dan al je angsten bespreken en blijken er wel oplossingen te zijn. Je weet nu wat er eventueel mis kan gaan, wellicht scheelt dat in de verwerking van een heftige zwangerschap en bevalling.
Overigens, voor mij was de knalroze kraamperiode die ik bij de tweede heb gehad ook goed voor de verwerking van de behoorlijk zwarte die ik bij de eerste had. Bij jou gaat dit misschien niet op, omdat de kans op herhaling groot is.
Wat fijn dat je kraamtijd zo goed was bij de 2de! Kan me heel goed voorstellen dat dat erg veel "goedmaakt". Ik hoop natuurlijk ook met heel mijn hart dat een 2de zwangerschap en bevalling gaat "volgens het boekje", maar ik moet ook realistisch zijn. De kans is gewoon groot dat dat niet zo is. Balans tussen hoop, realistisch denken en angst is nog een beetje ver te zoeken. Het is gewoon niet te voorspellen.
Een gesprek wil ik inderdaad sowieso voordat we er eventueel aan zouden beginnen. Er is me wel al veel verteld na de bevalling over de risico's enz. maar dat is inmiddels dus ook alweer 2,5 jaar geleden.
Goede tip ook om het gewoon op papier te zetten, daar hou ik wel van... lijstjes maken Haha..
Bij mij kwam dat gekriebel toen dochter 9 maanden was opeens en is nog niet verdwenen. Wij hebben een maand na dat gevoel een afspraak bij de makelaar gemaakt en nu is ons huis verkocht. Wij willen een nieuwbouwproject, dus nu nog een jaar wachten en dat is dus ook nog de enige reden dat we nog niet aan het proberen zijn. Dochter is inmiddels 16 maanden en wij gaan dus pas over een dik half jaar ons wens voortzetten. Vind ik lastig, maar is praktischer!
Dat praktische idd! Ons huis is al lang (een jaar) verkocht en nu huren we "tijdelijk" iets. We hadden gehoopt allang weer iets gekocht te hebben, maar de markt zit niet echt mee...
Ik zou lekker een ander huis gaan zoeken en als je daar zit bedenken of je nog steeds graag een kleintje erbij wil... De kans dat je dan ja zegt, is best groot: zo zitten de meeste van ons vrouwen nou eenmaal in elkaar De angst die je had nav je vorige zwangerschap slijt vaak een beetje in de loop der tijd... Of je het samen met je man uiteindelijk aan gaat durven, kunnen jullie alleen samen beslissen... Succes met jullie keuze!!!
Onze 5de is er eentje op gevoel Eigenlijk was het huis vol... Maar ach.... een kniesoor die daar op let .... Hij is zo enorm lief.. makkelijk en schattig. Ben zo blij dat we niet teveel ons verstand hebben gevolgd.
Wat fijn dat je dat zegt. Ik heb een hele drukke baan en 3 volle dag opvang voor de kinderen. Ik zie ze die dag eigenlijl ook niet. Van onze oudste dochter hoor ik geregeld terug dat ze me mist en meer aandacht wil. Op de dagen dat ik er wel ben mort de aandacht verdeeld worden over 3' Ik ben bang dat dit met een vierde nog erger wordt...
Ja hoe weet je het. Ik heb een dochter van dezelfde leeftijd als jouw dochter en ben nu zwanger van de tweede. De eerste tijd na de geboorte van mijn dochter wilde ik geen tweede maar na een tijdje kwamen toch de kriebels. Ik zou het wel bespreken met je man. Geef aan dat je twijfeld. Misschien helpen jullie elkaar er juist mee.
Gefeliciteerd met je zwangerschap! Daar heb je een goed punt, misschien moet ik het toch bespreken. Ben alleen zo bang hem te moeten teleurstellen als ik het toch niet wil. Ik ben nogal goed in twijfelen...
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (17) Verversen