Ik zie ze soms staren en voel dan de blikken.
Ik voel de ogen door m'n lijf heen prikken.
'Kijk haar nou, ze kan d'r peuter niet in bedwang houden'
en wedden dat de meesten precies weet wat ze doen zouden.
Ik adem diep in en kijk in de ogen van mijn kind,
wat maakt 't ook uit wat een ander er van vind.
Ik voel de blikken en zie ze staren,
maar na die ene driftbui zie ik de lucht opklaren.
Dat ene moment, altijd buiten, is wat ze zien en horen.
Verwerken, uitrazen, schreeuwen en dan weer naar voren.
Niemand leert zo snel als een klein kind,
toch pakt het me soms, datgeen wat een ander er van vind.
Mijn allerliefste meisje,
ik heb het soms heel zwaar met jou
en weet het dan even niet.
Als ik jou dan aankijk en zie wat je allemaal geleerd heb,
voel ik het staren en de blikken vervagen en geniet.
Geniet ik van jou, zoals je bent en hoe je word.
Mama zijn, ik vind het topsport. ❤️
-Ik schrijf, want dat ventileert. Ik ventileer, want dat lucht op.
Wat oplucht, kun je een plekje geven en
als je het een plekje gegeven hebt kun je
verder. Ik ben mama van een,
best wel hele pittige, peuter ❤️
Wouldn't change it for a thing,
maar 't is soms wel heel zwaar.-
*Mijn lieve meisje, wat ga je snel! Te snel..
Zo snel dat je het zelf niet eens kan bijhouden.
Hoe moet ik jou dan bijhouden? Ik kijk naar je en zie soms heel veel frustratie,
maar vaker nog heel veel doorzettingsvermogen.
Trots is een woord wat de lading niet dekt met wat ik dan voel,ik barst soms uit elkaar.
Kan huilen van geluk, om te zien wat jij doet. Je doet het fantastisch.
Mama is trots op jou, ik vang je altijd op. Zelfs als jij bewust wil vallen, je mag fouten maken.
Leer, ontdek en bewonder. Jij bent zo bijzonder <3*
reacties (0)