Geheimtaal

Boven in de gang staan fotoboeken.
Velen van mijn ouders, een paar van mezelf en eentje over mezelf.
We hebben er allemaal eentje, mijn broers en ik: de biebieboeken. Fotoboeken van ons eerste levensjaar, gefotografeerd, beschreven en overladen met een flinke dosis humor door ons moeki.

Die van Martijn begint briljant, mijn ouders in rustieke poses met een foto van de katten eronder en de opmerking 'hoe vertellen we het de katjes?'. Toch prefereer ik mijn boek of dat van Merlijn omdat het daar echt interessant wordt vanwege de interactie tussen ons en het groeiende besef, opgetekend in prachtige kindercitaten en moederlijke overpeinzingen.

De woordenlijst van Martijn steekt er met kop en schouders bovenuit. Hij heeft in zijn taalgevoelige periode -die volgens mij nooit is geëindigd- een geheel eigen woordenschat ontwikkeld waarvan diverse woorden ook nu in gebruik zijn, zelfs bij de aangetrouwde lieven. Zo is 'snoep' hier nog regelmatig 'humpf' en duiden we iets te warm eten met 'huum' om het te onderscheiden van pedis.
De kleine -inmiddels overbodige- fluortabletjes werden vroeger omgedoopt tot krikjes en ik zag Merlijns gezicht oplichten toen wij de trollen hier hun vitaminepil als krikje aanboden.

Sentiment.
Nostalgie
Vooral heel veel warme herinneringen die er doorheen weven.
Een grote foto van Martijn met zijn Plutuul, een plastic poedel als loopautootje. Thorben die ineens speelt met Mickey Mouse en ...jawel, Plutuul, zelfs al is het ditmaal daadwerkelijk Mickeys oranje kompaan.
Manneke heeft zijn papa Mechwarrior zien spelen en loopt als een soort halfvolgroeide scoutwalker door de kamer. Hij noemt zichzelf een Pieuweboem. Dat het woord 'pieuwen' al heel lang 'schieten' betekent, moge duidelijk zijn.

Of een gemeenschappelijk referentiekader ook zorgt voor een gelijksoortige taalontwikkeling? Ik heb er nog geen onderzoeken over gelezen, maar het zou me niet verbazen.
We laten echter niets aan het toeval over en geven door wat wij van belang achten.
Waardevolle woorden.
Liefdevolle woorden.

Ons moeki merkte in haar herfst op dat het toch opviel dat we veel geheime woorden hadden om onze liefde aan elkaar te verklaren, maar dat 'ik hou van je' daar eigenlijk niet bij zat. Het was veel van de luv en de snutjes en de koosnaampjes.
Dat heeft me geraakt.
'Ik hou van je' zit dan ook in het oprechte repertoire van iedere dag met lief en trollen, dusdanig gemeend dat Thorbens innige verklaring terug en Ilva's enthousiaste wederwoord me de tranen in de ogen doen springen, iedere keer weer.
'Ik hou van je, mama, ik hou van je, papa, ik hou van je, Ilva.'
'HOU van mama, HOU van Thorben, HOU van papa.'

Dat zijn mooie woorden om mee in slaap te vallen en ze volgen dan ook steevast op een ander overgeleverd ritueel: de ieka. Alweer zo'n prachtige klank uit een warm nest.
Wang tegen wang, de andere kant natuurlijk ook, dan neusje-neusje, gevolgd door de snut, het zoentje. Zonder ieka kan er niet geslapen worden. Ieka is heilig en ook een supermiddel om het slapen gaan nog even uit te stellen. Immers, ieka heeft regels en die regels worden door ieder kind aangepast.
Dat herinner ik me.
Vader die over me heen buigt en zijn ieka's raspt.
Ik giechel en zeg dat hij het niet goed doet, dat het opnieuw moet.
En nog eens, want nu is het de verkeerde wang.
En voor de zekerheid dan nog een keertje helemaal goed.
En dan kan ik slapen in alle liefde.

Thorbens ogen glinsteren. Tegenwoordig moet het linkerwang tegen linkerwang, rechts tegen rechts. Het jonkie houdt van symmetrie.
Oh wee als we het fout doen: dan moet het heeeeeelemaal opnieuw.
De horror.
Inmiddels Ilva in de herhaalfase. Herhaal maakt beter, mooier, prachtiger en vooral giechelender.
Dus vele ieka's verder voordat ook zij met een glimlach van oor tot oor onder de dekens kruipt.

Ik heb me even zorgen gemaakt over hun taalontwikkeling. Wat als hun leeftijdsgenootjes hen niet zouden begrijpen vanwege al die onbekende woorden?
Inmiddels kan ik het laten rusten.
Het valt alleen op in het juiste gezelschap.
Mensen die deze taal niet altijd spreken, maar wel degelijk verstaan.
Hartentaal.