Pleur

Onze buggy is oranje.
Thorbens favoriete shirt is oranje (met een groene dino, dat dan weer wel)
Zelf draag ik ook graag oranje.
En dan hebben we nog het oranje zonnehoedje en het oranje jasje.
Oh en nu ook een oranje snacktasje.

Ik hoor moeki van verre verzuchten: 'Waarom nou weer oranje? Kies nou eens wat anders!'

Ik vinnut mooi; word er vrolijk van.
Kom ik met een volgend oranje object aan, dan breekt de pleuris los.

Sinds een week of drie roept ons beertje overigens steevast om zijn plu.
Die hij niet heeft.
Een 'janje' plu blieft het ventje en hij snapt maar niet waarom we die niet allang in huis hebben.
Na weken steevast vergeten met hem een pluutje te halen, staan we vandaag dan toch bij een bak vol kinderparapluutjes: paars, rood, blauw ennnnn janje!

Het lijkt meteen beslist: hij grijpt de oranje plu en stevent op de kassa af.
Halverwege zijn run draait hij zich echter vertwijfeld om.
Hij zet de plu terug en graait naar de blauwe.
Nee, toch niet.
Blauw terug.
Paars.
Oranje?
Hm.
Zijn blik gaat van de ene naar de andere.
Oranje.
Hij opent zijn mond, bedenkt zich opnieuw en grist de paarse uit de bak.

'Paars.' Verklaart hij tevreden en loopt er als een ware Chaplin mee weg.

Ik hoor mijn moeki gniffelen.
Deze ronde heeft ze gewonnen.
Ons beertje heeft een paarse plu.