Chocolademelk met slagroom

Net geboren is het ventje...nou ja, venTJE? 54 Centimeters en maar liefst 4295 gram!

"Die heeft het goed gehad in de buik!" Glimlacht de verpleegkundige.

Ik denk grinnikend terug aan mijn beruchte chocoladeverslaving -al in volle gang voor de zwangerschap- die bij diverse mensen commentaar uitlokte als 'zwanger zijn van een M&M' of 'chocolademelk produceren'.

Mijn man heeft intussen andere zorgen: op de blozende wangetjes zitten een paar vreemde puistjes! "Pardon," interrumpeert hij voorzichtig, "maar er zitten hier wat pukkeltjes..."

"Wilde u hem ruilen?" Is het droge antwoord van dezelfde dame.

In de dagen daarna is het nog maar even de vraag of Thorben wel aan de borst kan: door de keizersnede komt de borstvoeding maar moeizaam op gang; zo langzaam zelfs dat het manneke meer dan 10 % afvalt en bijgevoerd moet worden.

Toch is het geen zeurpiet: hij roept om een slokje of een schone luier. Verder ligt hij lief te slapen en is blij met ieder beetje aandacht. Hij is zelfs zo lief om me meerdere uren slaap te gunnen.

Gelukkig hoeft dit bijvoeren maar een dagje. Prompt komt die avond de melkproductie op gang en zwellen mijn borsten op als van de beste koe in stal. Thorben drinkt zich helemaal suf en haalt binnen luttele dagen het gemis in: gemiddeld 100 gram per dag er bij!

"Oh!" Roept de verpleegkundige verrukt. "Slagroom in de borsten!"

Chocolademelk met slagroom.
Dat maakt vast een zoet ventje.