Mannelijk

Mijn man is lief.

Ik zou een hoop andere positieve termen kunnen gebruiken die allemaal van toepassing zijn, maar dit is in wezen waar het op neer komt: mijn man is lief.

We kwam elkaar 17 jaar geleden tijdens een rollenspel en het was liefde op het eerste gezicht. Een week later waren we samen. Nog een week later waren we verloofd. Dat het daarna nog 9 jaar duurde voordat we trouwden, had meer met de financien te maken dan met wat we voelden.

In al die jaren heb ik veel van hem geleerd, waaronder het omgaan met emoties. Zo was er de keer dat hij boos thuis kwam van werk en ik al weer helemaal in mijn oplossingsmodus zat en hij gefrustreerd uitriep: "Laat die oplossingen nou even zitten! Laat me gewoon even lekker boos zijn!"

Wat een vent.
Hij tekent, zingt, kookt, naait en repareert tussendoor ook even mijn computer. Hij masseert, speelt spelletjes, koopt chocolade, brengt bloemen en doet de vaat.

En dan noem ik nog niet eens de helft!
Wat een vent.

Nu wordt hij vader.
Van een jongetje.

Geschokt keek hij mij aan: "Maar San, je verwacht nu toch niet dat ik allemaal mannelijke dingen met hem ga doen???"

Och, wat een ventje.

De voetbal zal wel in de kast blijven, maar wat zal ons jochie een mooie, gevarieerde opvoeding krijgen!