Sofia jade tot 3 maanden

nu wij 3 kinderen hebben is het af en toe een beetje tijd verdelen, niet erg maar zo kom ik wel aan minder blogjes toe. veel minder als dat ik zelf zou willen maar goed. mijn liefdes gaan voor op alles. ik blog omdat ik dingen niet wil vergeten, en nu sofia er is merk ik dat sommige dingen toch van je af lopen na verloop van tijd. sommig dingen weet je gewoon niet meer, dan doet sofia iets en dan moet ik heel diep in mijn herinneringen graven om te kunnen bedenken of guilliano en nando dat ook deden. op deze manier kan ik later wanneer ik oud en grijs ben nog eens terug lezen en genieten van alle mooie begin momenten, alle boze buie alle gevoelens en alle veranderingen. 

maar nu echt over mijn kleine meisje, onze kleine sofia jade. wat is ze mooi en wat is ze lief. iedereen waarschuwde ons toen we te horen kregen dat ze een meisje was, het zou wel een pittige tante worden en ze zou ons wel regeren. maar het voelde allemaal anders. in mijn buik was ze al heel relaxed, de bevalling was natuurlijk idioot maar ook daardoor denk ik dat het wel goed zal komen allemaal. ja een meisje is anders als een jongen, ja ze gaat van 0 naar 100 in 1 sec als ze een keer huilt ( wat ze nagenoeg nooit doet ) maar ze is ook heel vrolijk en lief en zachtaardig. natuurlijk kan dat straks allemaal anders zijn maar nu.. dit kleine mensje is een geschenk en een heerlijke straling van liefde en rust. 

zoals je met de mannen ook gedaan hebben gaan we met sofia ntuurlijk ook gewoon naar het consultatie bureau. ik zag er een beetje tegenop aangezien mijn ervaringen hier in alphen met de dames van het cb niet bepaald gezellig waren. maar goed nieuw begin nieuwe kansen. de eerst afspraak was met 4 weken ( 22/8/2017) ze werd daar alleen gewogen gemeten en we hebben een gesprekje gehad over hoe het allemaal gaat. 

bij de geboorte woog sofia 3470 gram en nu na 4 weekjes was het al 4220gr. ook is ze in lengte flink gegroeid en is ze van net aan 48cm naar een kleine 52cm gegaan. bij de geboorte meten ze volgens mij het hoofdje niet maar nu natuurlijk wel, de omtrek was nu 35,5cm. ze is echt een klein dametje. erg petite.. en ze zit nog steeds in maat 50, en soms vallen zelf die kleertjes haar ruim. het is echt genieten met haar, als ze honger heeft geeft ze 1x een klein piepje en dan wacht ze, wetend dat we het gaan regelen voor haar. ze huilt nagenoeg niet alleen als ze heel moe is en het inslapen niet zo goed lukt maar vaak is dit met een kus en knuffel al verholpen en slaapt ze direct. eigelijk slaapt ze zoweiso heel goed en veel. ook de nachten zijn super goed te doen, soms om de 3 uur soms om de 4. ik vind  het allemaal prima, ze komt als ze komt en dan krijgt ze gewoon wat ze wil. borstvoeding kan je nooit tevele geven dus het is goed zo. 

de tijd vliegt want voor ik het weet zijn er al weer 4 weken weggevlogen en mag sofia al weer naar het consultatiebureau. vandaag krijgt ze voor het eerst haar prikjes.. bah verschrikkelijk vind ik dat, ikzou willen dat ze daar een ander systeem voor bedachten. als volwassenen kan je erop in spelen of je in ieder geval erop voorbereiden maar als je zo klein en weerloos bent en nog niet kan bevatten wat er gebeurt schrik je je toch de tering als je opeens geprikt word. wanneer dat moment aangekomen is, geef ik mijn klein moppie ene kus en ga ik op de gang staan. charles is hierin sterker als ik, ik zou direct mee gaan janken met haar. nee ik zorg er op deze manier voor dat zij een sterke mama heeft wanneer het allemaal klaar is en dan kan ik haar troosten. maar goed eerst weer wegen en meten, ik ben erg benieuwd aangezien ze alleen maar borstvoeding (uit een fles ) krijgt en ik graag wil weten of ze goed aankomt. als dit het geval is maak ik me minder zorgen over of ze wel genoeg krijgt en of het wel goed gaat met haar. iets wat natuurlijk ook wel af te lijden is aan haar dagelijkse gedrag, haar natte luiers etc maar goed dit is toch een eik momentje en dat vind ik fijn. 

met 8 weken weegt sofia nu 4760gr, is ze 54,5cm lang en heeft ze een hoofdomtrel van 37cm. en als je dan kijkt naar de vorige metingen dan zie je dan het allemaal goed gaat. ze blijft een klein meisje en raakt net de midden curve maar dat doet er verder weinig toe. ze doet het goed, is vrolijk gezellig en volgt ook de andere ontwikkellijnen. als mama mag ik dus echt niet klagen. dan is het tijd voor het prikje, ik hoor haar huilen op de gang bah wat vin dik het toch naar. charles komt met haar naar buiten en gelukkig is haar verdriet snel over. ook de pleisters vallen er al af ( wat ik een godsgeschenk vind want pleisters eraf halen is ook ruk ) dus we kunnen lekker naar huis. de hele dag is ze gewoon gezellig en zichzelf, alleen sávonds merk je dat ze toch een beetje uit haar doen is door het hele gebeuren. ik neem haar lekker bij me in bed en ze valt uiteindelijk na wat gepruttel en gemopper op mijn borst in een diepe slaap. ik kijknaar mijn meisje en geniet. wat een heerlijkheid dat we het toch nog een keer hebben mogen meemaken. en dan als kers op de taart ook nog een klein prinsesje. 

en wederom vliegen de dagen en weken voorbij en komen we op de 3 maanden afspraak. 3 maanden al weer.. waar blijft de tijd, gelukkig voormij lijkt sofia niet heel hard te groeien en heb ik nog steeds een ienieminie frummeltje ipv al een halve peuter. ze word weer gewogen en ze zit nu op 5340gr en is al weer 57cm lang, ook haar hoofdje is weer iets gegroeit en telt nu al 38.5cm. dit keer is het hele gezin op het bureau, guilliano en nando hebben herfstvakantie en wilde graag zien wat we dan zoal deden op het consulatie bureau. ook wilde ze er graag bij blijven als sofia haar 2de prikjes kreeg, grote broers beschermen haar wel..?! we praten over de gang van zaken en ze kijkt sofia even na of ze goed ontwikkeld. beentjes recht, goede spierontwikkeling, volgt ze al handen gezichten etc. en ons zonnestraaltje doet alles goed mee en geeft zelfs af en toe een klein lachje weg. charles had eerder al eens gezegd dat hij vond dat 1 van sofia haar oogjes niet gecentreerd stond, ik verwierp dat ( of ik wilde het niet zien.. want ja moeders en dochters?? ) maar charles bleef het zeggen dus ik heb er toch even na vraag naar gedaan. nou is het natuurlijk zo dat een baby na de geboorte nog veel verder moet ontwikkelen en zo ook de oogjes, het duurt even voor we leren dat we onze ogen kunnen en moeten centreren. de arts controleerd dit doormiddel van een lampje en haar hand. ze verschuift de hand voor het oog en weer weg en zo zou het oog terug moeten komen in het midden. noukan bij iedereen het iets afwijken omdat je vermoeid ben of ziek oid. maar bij babys mag het de eerste maanden nog best veel afwijken aangezien het een work in progres is. ze zag ind erdaad dat wat charles ook al had gezien. maar het was echt minimaal. 1 van haar oogjes centreerd niet helemaal netjes in het midden maar het zal waarschijnlijk niet iets zijn waar ze last van zou houden. gelukkig maar :) en dan is het weer tijd voor de door mama gevreesde prikjes. wanneer charles de kamer uitkomt met guilliano en nando zie je aan hun koppies dat ze het best heftig vonden. nanso moet er een beetje van lachen, echt zn zenuwen lachje. guilliano vind het heel zielig en blijft sofia maar aaien en kusjes geven. gelukkig is ze ook deze keer snel weer stil en kan ze zelfs al weer lachen. 

nu op 31 oktober 2017 is sofia toch al een beetje groter geworden, het word een echt klein mensje dat al een beetje een eigen wil krijgt. ze vind aandacht heerlijk en gaat dan wild met haar armpjes zwaaien en ze probeert je mond bewegingen na te doen. haar beentjes trappelen flink en ook kan ze het lachen niet binnenhouden. ze is vrolijk en gezellig en vind haar broertjes en papa helemaal het einde. gelukkig denken de mannen er ook zo over. elke dag word onze kleine dame behandelt al een prinses, guilliano en nando verschonen luiertjes, geven flesjes en spelen met haar. er gaat geen onbewaakt moment voorbij dat sofia volledig bedekt word met knuffels en kusjes van haar grote broers. wat een heelrijk gezicht is dat toch. 

haar bewegingen gaan steeds iets gecontroleerder en ook komen er spontaan nieuwe geluidjes uit haar. van eerst alleen een soort mhm geluid tot nu al een gilletje en zachtjes gekier. ze slaapt nog best veel en lang en is wanneer ze wakker is ook echt wakker en alert. de eerste 3 maanden zijn voorbij gevlogen en ik heb geen moment gemist. er gaat geen seconden voorbij dat ik niet van haar en de mannen geniet. we hebben een klein lot uit de loterij.