Leven in ons leven

het is nooit saai in huizen van veen. er gebeurt altijd wel wat of het nou leuk of niet leuk is. de kinderen houden ons lekker bezig. 

sofia is ondertussen 5 maanden, de tijd gaat ook bij haar veel te snel. mega trots ben ik op het feit dat ze nog steeds volledig borstvoeding krijgt. halverwege december twijfelde ik een beetje aan haar groei en ben ik naar het cb gegaan. even een keertje ectra checken kan geen kwaad. na het wegen bleek mijn gevoel goed geweest te zijn, ze is in 1 maand maar 150gr aangekomen. hierdoor ben ik wel weer erg aan mijn bv gaan twijfelen. doe ik het wel goed, krijgt ze wel genoeg etc etc. gelukkig had ik een hele lieve en positieve medewerkster van het cb die me juist wees op de positieve dingen. ja het gaat goed, ja ze drinkt prima en waarschijnlijk genoeg aangezien ze maar 6 keer voor een voeding komt in de 24uur. en ze vertelde dat heel veel kindjes rond de 4 a 5 maanden een dipje in de groei kunnen hebben. we houden het gewoon in de gaten en mocht het bij de volgende weging verder gezakt zijn of minimaal aangekomen zijn dan kunnen we verder kijken. sinds dien krijgt sofia ook een rijstepapje, een fruithapje en zo nu en dan een warm hapje. het warme hapje vind ze maar zo zo dus dat doen we niet zo vaak maar de rest gaat er best aardig in. 11 dagen later ben ik terug gegaan naar het cb om toch nog een keer te wegen, gewoon om mijn moeder hart gerust te kunnen stellen. en wat treft mijn verbazing... in 11 dagen is ze al weer 250gr aangekomen. prima dus. niets om me meer zorgen om te maken. 

verder ontwikkeld ze zich lekker, te brabbelt lekker in het rond en laat duidelijk van zich horen als ze het er niet mee eens is, ze word steeds directer en volgt iedereen en alles om haar heen. eindelijk zit ze nu in maar 62/68. de broekjes kan ze nog makkelijk 62 aan maar haar rompje is net als bij ons allemaal wat langer dus dan zit een maatje 68 mooier. het is alleen zn krielkippie dat ze het shirtje of jurkje niet helemaal invuld. maar aghh dat zal best nog wel komen, 

guilliano en nando zijn helemaal wezeloos van hun kleine zusje. ze willen haar met van alles helpen en alles voor haar doen. luiers worden verschoont, flesje worden gegeven, hapjes worden gedeelt. heerlijk om te zien dat ze zo gek op haar zijn. 

ondertussen worden de mannen ook alleen maar groter en wijzer. guilliano gaat heel goed op school, hij is best leergierig maar kan soms ook zijn kop in de wind gooien en tegenwerken. hij is gelukkig dan nog wel bij te draaien of bij te praten. dat geld zeker niet voor nando. daar blijft een kop op zitten. nee is nee.. en probeer daar maar een ja of een tussenweg van te maken. nando is heel zwart wit, wat het soms moeilijk maakt om iets met hem te beginnen. soms is het zo erg dat ik het even niet meer weet, geen schoenen aan willen doen, en als ze aan zijn ze dan trekt hij ze weer uit hetzelfde met zijn jas of andere kleding. super vermoeiend en niet leuk voo rmij voor charles of voor hem zelf. maar aan de andere kant kan hij heerlijk lief spelen, wil helpen en verteld honderden verhalen. hij heeft een heerlijke fantasie en kan van niets iets maken. we hopen maar dat het tegendraadse een fase is en dat we het leuke gezellig lieve mannetje weer steeds valer terug gaan zien. 

alle eerlijkheid heeft guilliano ook wel steeds vaker streken, hij is nog maar 6 maar heeft uitspraken van iemand van 30. hij is mega wijs in zijn doen en laten waardoor je wel eens vergeet dat hij nog maar een klein kereltje is. best lastig om mee om te gaan maar ook hij kan heerlijk behulpzaam zijn, knuffelig en gezellig. grote mannen praatjes hebben met zijn vriendjes maar toch ook nog het liefst op schoot willen kruipen. 

met oud en nieuw hebben de mannen zich prima vermaakt, ik wilde het liefste om 18.00 al mijn oogjes dichtdoen maar guilliano en nando hebben zich kostelijk vermaakt en geen seconden hun oogjes gesloten tot het vuurwerk los barste. wat vinden ze het mooi allemaal. de kleuren de knallen alle mensen maar volgens mij vinden ze het stiekem ook erg spannend. ze mogen samen met papa wat afsteken. spannend joh! even na 12 word sofia toch ook wakker. ze vind het allemaal niet zo boeiend die knallers en flitsen. ik neem de mannen mee naar binnen, ze mogen nog wat drinken, ik voed sofia en charles brengt ze naar bed. iedereen slaapt rond 1uur en ook ik sluit lekke rmijn oogjes. trots op mijn gezin in 2017 en nog trotser op hun voor zn mooi begin van 2018. het kan alleen maar mooie dingen brengen.

we hadden gister een moeilijk gesprekje, een neef van ons lag op sterven dus ik heb uitgelegt wat er aan de hand was. arjan is zwaar gehandicapt en had maar een levensverwachting van 6 jaar, al met al heeft hij de 45 gehaald. een mega prestatie met vele ups maar natuurlijk ook downs. en nu geeft zijn lichaam het op. om dit uit te moeten leggen aan 2 jonge kinderen is moeilijk maar ook best mooi. ze zijn nog zo duidelijk en helder. guilliano was boos want nu kon arjan niet meer op zijn verjaardag komen en als arjan niet zou komen dan zou het geen feestje zijn! van binnen moest huilen maar van buiten moesten we er samen toch best een beetje om lachen. vanmorgen heb ik ze dan ook het nieuws moeten melden dat arjan zijn lijf het echt opgegeven had en dat hij een sterretje is geworden. weer guilliano boos en verdrietig. feest is geen feest en nog belangrijker was de vraag of zijn moeder dan wel een foto van hem had want anders zou hij hem zo missen. weer smelt mijn hart en wellen de traantjes aan.. nando zegt alleen..jammer he mam dat hij dood is! hij had z'n gek gezicht. ( hoezo zwart wit ) het blijft even stil en dan zegt guill.. mama als jij dood gaat en ik een vrouw heb gevonden net als jij en wij kinderen hebben dan wor dik ook oud en dan ga ik ook dood en dan gaan mijn kinderen ook weer kinderen maken dus zou gaat het maar door toch ? ja guilliano dat klopt zo gaat het door en door en door.. maar mama.. als ik nou eerder dood ga als jij.. slik..ja.. dan moet je wel mijn lievelings speelgoed in mijn kist doen he.. en misschien een paar bloementjes erbij, 

wow wat een begrip en wat een gedachten voor een kereltje van 6. mijn hart breekt een beetje. zo trots op hoe hij dingen oppakt en erover na denkt maar zo verdrietig dat hij er zo overnadenkt. ook beslist hij direct dat hij niet naar arjan zijn begrafenis gaat. dat wil hij niet zien zegt hij. wel moet er iemand op hem passen anders is hij alleen thuis. papa kan dat wel doen zegt guill. ik leg hem uit dat papa en mama graag afscheid gaan nemen van arjan maar dat hij niet mee hoeft ( echt zeker weten hoeft het niet ) en dat we het wel oplossen. maar dat papa een echte vriend van arjan was omdat papa stiekem biertjes aan hem gaf en slagroom taart en allemaal andere stiekem lekkere dingen :) guill blijft iets wat verdrietig en dat is goed dat mag. hij vind het zo zielig dat hij dood is. om het een beetj emooier te maken vertel ik hem hoe hij naar het ziekenhuis is gebracht. met veel toeters en bellen onder begeleiding van 3 motor agenten met zwaailichten. dat arjan genoten heeft van de rit en de hele weg met een dikke grijns op zijn gezicht heeft meegereden. dit maakt een hoop goed en guilliano besluit samen met nando een liefde brief te maken voor arjan. die mag dan in zijn kist beslissen ze en zo heeft hij altijd iets moois bij zich als hij naar de sterretjes gaat. weer moet ik mijn tranen wegslikken,. wow wat hebben we tot nu toe toch gewelige kids opgevoed.