Ik ben trots!!

even een keer een best heel positief blogje. ik kan heel erg negatief zijn en een echte zwart denker zijn maar ik probeer steeds vaker problemen oid om te draaien en er toch iet smoois van te maken. iets wat me niet altijd makkelijk afgaat maar goed het is wel het proberen waard. zo ook deze behoorlijk gevoelige kwestie. bij guilliano kwam de borstvoeding nauwelijks opgang en koste het mijn enorm veel moeite er iets van te maken. guilliano en ik raakte gestressed en dat maakte het hele proces niet makkelijker. na z'n 6 weken ben ik gestopt met proberen en zijn we over gegaan op flesvoeding. niets mis mee hoor maar ik baalde wel van mezelf en mijn lijf. waarom werkt het niet gewoon zoals je zou verwachten? ook bij nando heb ik besloten wederom borstvoeding te proberen, waarom niet? wat de eerste keer niet lukt zou best de tweede keer wel kunnen lukken..nando snapte het allemaal best en hij had ook meer geduld dan dat guilliano en ik samen hadden de eerste keer. maar ook dit keer kwam de productie heel heel langzaam op gang en werd het uiteindelijk besloten door een behoorlijk geval van spruw en na dat gebeuren heb ik wederom besloten niet verder te gaan met borstvoeden. het was te veel, te veel pijn, te veel moeite, te veel stress.. gewoon van alles te veel. en daarbij ik vond het geven van een fles ook geen probleem. 

toen ik wist dat ik zwanger was van sofia besloot ik direct weer, ik ga borstvoeding doen. iedereeen verklaarde me voor gek. mijn moeder vroeg zich af waarom ik weer zn stress factoor erbij zou nemen, waarom je al die gevoelens extra op de hals halen terwijl flesvoeding net zo goed is. ook charles zag op tegen het hele proces en heeft mij meerdere malen gevraagt of het n iet makkelijker zou zijn als ik gewoon fles voeding zou geven ipv de borst.. mijn antwoord bleef hetzelfde. nee ook bij dit mooie mensje ga ik het weer proberen. 

even werd ik uit het veld geslagen en ben ik bijna van gedachten verandert doordat de verloskundige zelfs zei.. weet je dit echt zeker? gezien je geschiednis met borstvoeding zou ik je het bijna afraden, het scheelt je dan een hoop stress en gedoe.. mhmm dacht ik dit is een vrouw die weet wat ze zegt en waarom heb ik die drang om het zo moet willig toch te doen, terwijl ik weet dat het heel veel energie gaat kosten. maar uiteindelijk bleef ik toch weer terug komen op hetzelfde antwoord... ik ga dit doen.. wij gaan dit doen. 

zodra sofia geboren was heb ik haar direct aan gelegt, en ja hoor deze kleine tante snapte direct wat er gebeuren moest, jammer genoeg kwam ook dit keer de productie mega traag opgang. maar ik hield vol. gelukkig had ik een kraam hulp die heel logisch kon denken en die zei.. probeer gewoon aan te leggen, probeer beide kanten en geef een flesje na. zo zorg je dat het buikje vol is dat het lijfje aan het werk gezet wordt en dat j=sofia na een aantal uur weer trek krijgt en dus hard aan de slag gaat om de voeding binnen te krijgen. zo gezegt zo gedaan. en het ging prima eigelijk. ook de productie ging steeds beter, dit kwam ook doordat ik een goede kolf had die veel werk uit handen nam en mijn lijf aan het werk zetten. 

helaas kwam er toch weer een kink in de kabel, spruw... ik herkende het direct en kon dus relatief snel handelen. jammer genog kon ik haar niet meer aanleggen het deed zeer en door de spannign lag sofia niet lekker en kregen we een verstoord moment dat niet lekker liep. dus gewoon kolven en alles wat ik had aan mijn kleintje geven in de fles. de spruw ging over maar we bleven kolven en geven uit de fles, zo nu en dan legde ik haar wel aan maar dat was meer voor het fijne rust moment, het veilige gevoel omo even alles los te laten en samen te ontspannen. het kolven ging goed en sofia had voldoende aan wat ik haar gaf.. top ik was zo blij als een kind in een snoepwinkel. 

maar wederom een kink... harde plekken, roodheid, mega koorts en veel pijn in de borst.. jawel hoor links een behoorlijke borstontsteking. gelukkig kreeg ik van de huisarts anti biotica en zou het na een aantal dagen zeker al minder en zelfs misschien al weg  moeten zijn. een week later zat ik jammerlijk wederom bij de huisarts. de ontsteking zat er nog steeds en was nog even erg als de eerste keer. ik moest doorgaan met de anti biotica en gelukkig behaalde we deze keer wel het einddoel en leek alles weer normaal. nouja normaal, mijn productie was behoorlijk minder geworden dus ik ben gaan power pumpen om mijn lijf hard aan de gang te zetten. dit hielp en sofia kreeg nog steeds volledig borstvoeding, maar wel uit een fles. jammer genoeg merkt ik na een aantal dagen dat mijn rechter borst dezelfde verschijnselen had als de linker tijdens de ontsteking..wederom naar de huisarts en ja.. hoeraa ook mijn rechter borst was ontstoken. ik denk dat mijn lijf me graag gelijk laat lopen oid dus wat de ene kant ervaart zal de andere ook ervaren.. zo iets. 

gelukkig bleek deze borst minder erg te zijn of de medicijnen sloegen sneller aan en was ik relatief snel van de ontsteking af. weer power pompen en uiteindelijk kwam het goed. ik kolfde best aardige wat en kon zo een beeetje vooruit lopen op de voedingen. dit was erg makkelijk voor als we een keer ergens waren waar ik niet kon kolven oid dan had ik tenminste een extra flesje. 

steeds vaker kwam het in mijn hoofd dat het eigelijk allemaal dubbele handelingen waren, flesje maken, voeden, kolven.. het kosten me al met al zeker elke keer een uur, overdag is dat geen probleem maar snachts was ik dan uit eindelijk weer zo wakker dat in slaap vallen weer wat lastig werd. maar ja bij overgaan op volledig live voeden zaten toch ook wel wat haken en ogen, want ja wat als het mislukt, wat als de voeding achteruit gaat en ze dus te weinig drinkt, wat als ik nu zo netjes om de 4 uur zit ze straks elke uur wil.. ik heb het elke keer weer gelaten voor wat het was. ik moet eerlijk zeggen ik durfde ook niet zo goed. ik ben niet zo heel goed met veranderingen. tot ik opeens dahct ik ga het gewoon doen, ik doe de stoute schoenen aan en ik zie wel waar we komen. natuurlijk heb ik mijn moeder even het hemd van het lijf gevraagd over bepaalde zaken maar daarna heb ik het gedaan. 

sofia is een super baby ze snapt wat ik van haar wil en ze hapt eigelijk elke keer super goed aan en drinkt ook goed, ik heb een borstvoedings app genomen die bijhoud hoelang ze drink en aan welke borst je begonnen/geeindigt bent. super makkelijk. ik laat haar 10 minuten links en zn 10minuten rechts drinken. en de laatste avond voeding krijgt ze uit de fles zodat ik bijv even kan douche oid en charles ook een momentje met haar heeft en zo ook de eerder gekolfde voeding niet voor niets is geweest ( zou toch zonde zijn om bijna 2 liter melk weg te gooien... daar heb ik veel te hard voor gewerkt ) de eertse paar keer zijn spannend en ik merk dat ik toch soms wel gefrustreerd raak omdat ik niet precies weet hoe ik haar het beste kan vasthouden, neerleggen oid maar ik zet door en gek genoeg doet sofia alsof we dit al die tijd al doen. het lijkt goed te gaan, het voelt ook goed, fijn om samen even een rust momentje te hebben maar vooral fijn dat het lukt. ik heb onzekere momenten omdat wanneer ik wel een keer kolf ik bijv minder kolf als voorheen of als ik na kolf omdat ze maar kort aan 1 borst heeft gedronken dat ik dan toch nog 90cc kolf of ze dan wel genoeg heeft gehad.. allemaal vragen zonder antwoord, allemaal vragen die elke moeder die voeding geeft zich wel een keer heeft afgevraagd. ik zet door en het gaat me steeds iets makkelijker af. sofia blijft netjes om de 4 uur komen, soms een half uurtje eerder soms een uur later en soms slaapt ze al 8 uur achter elkaar, vaak is dit in de voor avond en slaapt ze een klein stukje van de nacht maar het is een begin. ze doet het zo super goed en is geeft zo goed aan wanneer het genoeg is of wanneer ze juist meer wil. ook de wisseling tussen borst fles en haar speentje lijkt ze totaal geen problemen mee te hebben. super voor het eerst ben ik trots, trots op mijzelf, trots op het doorzetten ondanks dat vele andere mij voor gek verklaard hebben, trots op sofia maar nogmaals echt trots op mijzelf. 

achteraf gezien weet ik waarom ik persee borstvoeding wilde geven, natuurlijk omdat het makkelijk is en fijn maar eerlijk nog meer omdat mensen zeiden.. doe het niet joh, waarom zou je het doen,, etc etc. ik wilde laten zien dat ik dit kon, dat mijn lijf dit kon en nog mooier dat mijn kleine meisje en ik 1 zijn en zij mij feilloos begrijpt. ik durf niet snel te stellen dat ik trots ben op mijzelf of wat ik gedaan of gepresteerd heb maar deze ene keer..ja deze keer zeker wel. 

ik sta er nu veel vrijer makkelijker en positiever in, lukt het.. dan lukt het. zo niet ? nou dan niet, fles voeding is echt geen probleem er worden 1000den kinderen groot mee, zo ook mijn kereltjes en zo ook sofia wellicht een keer maar voor nu mogen we genieten van het mooie fenomeen dat borstvoeding heet. en elke dag is er 1, elke dag extra is mooi meegenomen. en zo kan ik dus nu ook zeggen dat ze al 3 maanden volledig borstvoeding krijgt en nu ook al bijna 10 dagen volledig live! 

kan niet anders zeggen.. ik ben TROTS heel erg trots