Ziekenboeg in huize van veen

wat waren we blij dat het niet heel ernstig was met nannie en dat hij soort van snel naar huis mocht. eenmaal thuis was het weer even passen en meten. zijn ritme wat betreft eten en drinken maar ook slapen lag er helemaal uit. ook guilliano was van het pad dus even aandacht geven aan de rust en regelmaat in huize van veen.

the day after ging eigenlijk allemaal prima, we hebben lekker buiten genoten van de zon nando sliep overdag redelijk en het drinken ging ook vele malen beter. maar toen begon guilliano te piepen over buikpijn. ik liet het even aan me voorbij gaan aangezien hij nou door krijgt dat hij met een auw.. aandacht krijgt. maar hij bleef erover door gaan. na een bezoekje aan de wc bleek hij flink aan de dunne te zijn. schone kleding aan en weer naar buiten, maar binnen 5 minuten is het weer raak en kan hij weer nieuwe kleertjes aan. nu toch ook maar weer een luier aan anders blijven we verschonen. we leggen hem wel uit dat het niet erg is dat hij nu weer een luiertje aan heeft  maar dat hij er niets aan kan doen dat hij pijn in zijn buikje heeft en dat hij het niet goed kan ophouden. gelukkig lijkt hij het enigszins te snappen en speelt hij verder. hij word steeds minder actief en vermoeider, piept meer, word huilerig en blijft klagen over buikpijn. hij wil niets eten en ook niet drinken, na het bad zit hij bij charles op schoot en binnen no time is hij in dromenland. dat doet hij nooit, dus we voelde het al aan komen.. maar goed.

grote vent zijn eigen bedje in zonder enig probleem, maar na een paar uurtjes slaap hoor ik hem huilen. charles gaat kijken en komt binnen een sec weer benede met de vraag of ik hem even wil helpen. guilliano zit helemaal onder, zijn luier kon de druk en het water duidelijk niet aan. nog half in slaap kleed ik hem uit en zet ik hem in bad, meet een doekje poetsen had geen zin meer. charles wil hem wassen maar hij wil heel graag dat ik bij hem kom zitten. prima, natuurlijk ga ik bij je zitten als jij je er beter door voelt. hij mag nog even spelen in bad terwijl charles zijn bedje verschoont. snel afdrogen en schone pyjama aan. hij zit net weer aangekleed op zijn commode en ja hoor.. hij spuugt. gelukkig alleen over zijn broek heen, dus weer een schone pyjama en toen bedje weer in. hij valt redelijk snel weer in slaap. ik ga er ook snel in want ik ben bang dat het een korte nacht gaat worden. rond 1 word ik wakker omdat guilliano mama roept en huilt, zodra ik bij hem web spuugt hij weer alles onder. weer alles schoon, nog even knuffelen en dan weer zijn bedje in. gelukkig slaapt hij door tot de volgende ochtend.

nando zorgt er s'nachts voor dat ik inderdaad een misdadig korte nacht heb maar goed. rond 6 zit ik beneden en plan me dag, zodra charles benede is pak in nando goed in en ga op stap voor medicijnen voor guilliano. de zetpil was z'n drama gister dat ik op zoek ga naar vloeibare paracetamol. gelukkig is die er van sinaspril. guilliano neemt het vrij makkelijke en slaapt z'n beetje de rest van de dag. ik probeer er nog wat fruit en sap in te krijgen maar niets werkt echt. alles komt er aan alle kanten uit, arm ventje. ondertussen is nando natuurlijk ook nog niet 100% dus het is best aan poten zo. s'middags mag guilliano weer zijn drankje, maar het zit er nog geen 5 sec in en alles komt er weer uit. mijn wasmachine draaid overuren. maar dat is niet erg, als mijn kindjes zich maar beter gaan voelen. ik krijg guilliano zo ver om s'avonds toch even in bad te gaan, hij knapt er iets van op. hij wil na het bad een fles op de bank, hij is erg warm en zit in zijn luiertje onder een dekentje op de bank, wanneer ik charles vraag hem naar bed te brengen, zie ik dat hij al in slaap is. ik laat hem liggen, hij word heus wel weer een keer wakker en dan brengen we hem wel. rond 10 leggen we hem in bed, charles heeft hem nog een zetpil gegeven en gelukkig slaapt hij door tot 8 de volgende ochtend. hij is nog een beetje sago en hangerig maar opzich was hij niet echt warm meer. door de dag heen was hij best erg gezellig en goed te doen. ook de dunne broeken zijn zo goed als aan de betere hand, alleen eten vind hij niet boeiend. nou ja als hij honger heeft dan hoor ik het van zelf wel. zolang hij drinkt vind ik het al snel goed.

nando gaat het ook steeds beter weer doen, dus hopelijk komen we langzamer hand uit de ziekenboeg en mogen we weer een normaal gezellig en gezond leventje lijden. ik vind namelijk dat we het nu wel even gehad hebben en dat we niet meer aan de beurt zijn.

hopelijk blijft deze mama ook zelf nog een beetje op de been, ik cijfer mezelf makkelijk weg en rek zover ik kan en we zullen zien hoelang ik dat vol kan en ga houden. waarschijnlijk zo lang als het nodig is. super mama!! ( oww mag dat niet over mezelf zeggen )