Naar huis :)

-*na het lange lange weekend, heeft nannie maandag de scan gehad. het was allemaal moeilijk enz. maar goed wat moet dat moet. na mijn sollicitatie ben ik naar het diac gegaan en heb ik gewacht tot charles met nando en mijn ouders terug kwamen van het rijnland ziekenhuis. ook mijn lieve guilliano was erbij .. gelukkig want mis hem behoorlijk. het duurd naar ijn idee te lang maar de scan zag er goed uit, het blijkt geen bot en beenmerg ontsteking te zijn maar een onderhuidse ontsteking... ze weten niet precies hoe en waarom maar met antibiotica zou het over moeten gaan.

de nacht heeft nando nog medicatie via zijn infuus gehad en dinsdag ochtend na overleg met de kinderarts hebben ze besloten dat hij een antibiotica drankje krijgt. als hij dit goed neemt dan zou hij misschien naar huis mogen. het drankje is een beetje vreemd maar nando vind het best lekker en neemt het als zoete koek. en dan komt de kinderarts  nog even langs, het innemen van het drankje is goed gegaan en ze heeft er vertrouwen in dat nando dit thuis ook prima zal doen. zijn infuus mag uit zijn voetje en dan.. mogen we NAAR HUISSSS!! hoera!!! hij is er nog niet en heeft nog wel pijn maar met de medicatie en de zetpillen zou  hij er met een week vanaf moeten zijn. we hebben nog wel een controle afspraak over 6 weken en mocht er eventueel iets gebeuren kunnen we altijd bellen naar het ziekenhuis en anders naar de huisarts.

het hele voetje uitpakken, de pleisters eraf en het infuus eruit is niet zo leuk voor nan, maar zodra dat allemaal gedaan is pakken we snel onze spulletjes en huppakee weg uit het ziekenhuis... ziekenhuizen maken je beter maar het is beter als je weg mag :)

we halen direct zijn medicijnen op bij de apotheek, daar snappen ze niet helemaal maar na 15minuten komt er eindelijk een flesje antibiotica tevoorschijn. nog even bij opa en oma geknuffeld en guilliano opgehaald en dan naar huis. ow wat is je eigen huisje toch lekker.

nando is opzich vrolijk maar je merkt dat hij 24/7 aandacht en verzorging heeft gehad en dat moet hij  nu weer delen met zijn grote broer. slapen doet hij het liefst in mijn armen en drinken is ook nog moeizaam. uiteindelijk slaapt hij een poosje in de box, eet vervolgens een potje fruit, en een paar hapjes avond eten. daarna wil hij niets behalve bij mama. als hij weer in me armen in slaap is leg ik hem weer lekker in de box. zijn bedje zou beter zijn maar dan ben ik niet snel genoeg bij hem en ik wil even zelf bij komen op de bank dus benede ligt hij voor nu prima. rond half 11 is hij weer wakker en hij krijgt zijn medicijnen en een flesje van 150cc. eerst vertikt hij te drinken en ik laat het maar zo, maar als hij even bij me zit pakt hij toch zijn flesje en zonder dat ik er iets over zeg drinkt hij rap zijn flesje leeg. nog even knuffelen en dan in zijn bedje, hij slaapt wel even bij ons op de kamer. voor mijn gevoel en gemak maar ook voor hem. in slaap vallen blijkt nog even een dingetje, maar na even knuffelen en hem op zijn zij leggen en wiebelen gaan toch zijn oogjes dicht. charles en ik praten nog wat, want het was toch best heftig allemaal. guilliano bij opa en oma, nanado in het ziekenhuis, charles schipperen tussen alles en ik bij nan is het ziekenhuis. daarbij komt ook nog eens dat ik het net niet geworden ben bij de sollicitatie, het ging tussen mij en een ander en ik ben het dus niet geworden. ook een weer een domper maar goed, het negatieve mag niet het positieve overschaduwen. nando is thuis en de rest maakt even niet uit. morgen weer een nieuwe dag denk ik dan maar.

de nacht was redelijk alleen vond nando 6 uur een prima tijd om op te staan. en nu gaat het normale leven hopelijk langzaam aan de overhand weer nemen. we doen de dingen die we altijd doen en zo proberen we weet wat ritme en regelmaat te krijgen. maar nannie is thuis, guilli is thuis en papa en mama zijn weer een gezinnetje.. heerlijk !!