Dit meen je niet!! vrijdag 25 maart

na een redelijk goede nacht, met natuurlijk jeuk werden charles en ik redelijk vroeg wakker. normaal blijf ik liggen maar deze ochtend had ik het idee dat k nog zo veel moest doen dat het me beter leek om er tegelijk met charles maar uit te gaan. charles was iets sneller en had net zijn koppie koffie toen de telefoon ging. hij nam op en het werd even stil. ik hoorde alleen maar jah hoor die is er wel.... charles kwam de kamer in met de telefoon en gebaarde hier voor jou.. ziekenhuis... zonder enige verwachting en zelfs met een bepaalde onzekerheid dat ze het toch niet wilde gaan inleiden nam in de telefoon aan om tot mijn verbazing de diensdoende arts van gister aan de telefoon te krijgen..

en wat zij mij te vertellen had... wahhaaaaa ... dit meen je niet kon ik alleen nog uitbrengen toen ik op hing.. charles kon alleen maar uitbrengen wat wat!!! we konden direct naar het ziekenhuis komen want er was toevallig wel een verloskamer vrij vanmorgen en dan gingen ze vandaag al inleiden ipv morgen pas. we hebben nog nooit zo snel en zo zonder kop op ons romp dingen ingepakt en laten liggen als deze ochtend. snel langs de zaak van mijn ouders om te vragen of ze voor de hond willen zorgen en dat we ze wel op de hoogte houden...

en dan de 5 minuten reis naar het ziekenhuis. beide stil zonder enige woord voor ons uit starend en beiden met hetzelfde idee in gedachten..woww vandaag zouden we wel een papa en mama kunnen worden ( zou ook nog 2 dgn kunnen duren ) eenmaal bij het ziekenhuis was er nergens een parkeerplek dus we moesten wel op het parkeerterein staan wat uiteindelijk geld zou gaan kosten maar dat boeiende mij op dat moment niet..

zuchttt wat een spanning!! en wat hebben we een hoop dingen niet geregeld en niet gedaan maar dat zien we allemaal later wel nu eerst dit..