Donderdag 24 maart vk bellen ..jeukk!!!

jongen jongen jongen die jeuk is niet te houden, ik mag echt die promethazine wel gebruiken van de gynacoloog maar ik blijf bang dat het niet goed is voor de beeb. toch een klein beetj eingenomen om in slaap te komen want ik voelde de jeuk steeds erger en erger worden en ik wist van te voren dat dat in zou houden dat ik niet zou kunnen slapen.

gelukkig redleijk in slaap gekomen maar na een poosje toch weer wakker toch weer krabben, toch weer smeren met die menthol gel waarvan ik wist dat het binnen no time uitgewerkt zou zijn. in bed, uit bed, krabben, huilen , in bed, slapen 10 minuutjes maar weer krabben er leek geen eind aan te komen.

na al een hele lange tijd wakker gelegen te hebben ben ik erom 5 uur maar uitgegaan, benede op de bank zitten krabben en tv kijken, uiteindelijk kwam charles naar benede en hij maakte zich een beetje zorgen. amy die niet in bed ligt? de vrouw die het heerlijk vind om uren tv in bed te kijken, >?? hij hoefde maar naar me te kijken en de tranen liepen over me wangen en ik kon niets anders uitbrengen dan ik kan niet meer het is niet meer leuk, ik wil dat het stopt... ik moest van charles de verloskundige bellen maar het was nog te vroeg dus we konden niet anders dan wachten, achter in me hoofd vond ik mezelf ook al weer een aansteller en heb ik nog even overwogen om niet te bellen, maar dan stak de jeuk weer de kop op en dan wil je wel hoor..geloof me!

net voor 9 toch gebelt naar de verloskundige en ik kreeg de assistente, ze heeft het genoteerd en ze verloskundige zou me zo snel mogelijk terug bellen.. nou dat gebeurde ook en zonder mij verder gesproken te hebben heeft de verloskundige een afspraak weten te bemachtigen bij de gynacoloog. we konden diezelfde dag nog langs om half 2. we moesten alleen een verwijs brief halen bij de verlospraktijk zodat ze in het ziekenhuis precies wisten hoe en wat!,..

eenmaal in het ziekenhuis natuurlijk wachten en wachten maar al redelijk snel konden we het spreekkamertje in, ik nogmaals uitleggen waarom we er waren wat er allemaal was en dat ik het niet langer zou trekken maar dat ik er alles aan zou doen om het wel te kunnen rekken. ze hebben een inwendig onderzoek gedaan, had 1cm ontsluiting vervolgens een urine check of ergeen sprake was van blaas ontsteking ( die was er niet ) vervolgens mijn bloeddruk gemeten... watttt die was sky high!! er werd overleg gepleegd met een dienstdoende gynacoloog en daar zaten we dan alleen te wachten in dat warme warme kamertje. er gaat van alles door je heen, worden we serieus genomen, word ik misschien wel ingeleid volgende week.. wat gaat er gebeuren.. na even wachten kwam de arts terug en keek me soort van ernstig aan. " Ok, zegt ze we hebben even overlegt, mijn collega neemt nog maals even je bloeedruk om te zien of die nu wellicht lager is en dan.. willen we een afspraak maken voor a.s zaterdag om in te gaan leiden..!!!!

Watt!! zo snel dat hadden we niet verwacht, charles en ik konden ook niet anders dan alleen maar ja knikken en de formulieren voor het lab aannemen en bedankt zeggen. even snel bloedprikken en dan weer terug samen de auto in.. we zijn niet snel stil te krijgen maar dit viel zo rauw op ons dak. wowwww inleiden en zaterdag al!?? dat kan toch niet en oww mijn goed wat moeten we nog allemaal doen en en en en.... beide hadden we de tranen in ons ogen staan.. nog even en dan worden we dus papa en mama.. veel eerder natuurlijk als geplant. maar zo zo welkom.. en hopelijk ben ik dan snel van de jeuk af. voor we het wisten kwam we op de zaak bij mijn ouders aan en we hebben het nieuws verteld ook hun mond viel open van verbazing. snel een lijstje maken wat er nog gekocht en gedaan zou moeten worden, de ene helft nu doen de andere helft morgen en dan zijn we er zaterdag helemaal klaar voor. spannend!!!!!