Dat was een beetje spannend

na wat getwijfel ben ik vanmiddag toch even langs de verloskundige gelopen. ik voel de kleine man al 2 dagen veel minder als dat ik van hem gewent ben. en de verlos had bij 28 weken aangegeven dat wanneer je twijfelt over de bewegelijkheid van je kleintje dat je dat even moest melden. ik vind mezelf al snel een aansteller en wilde het eigelijk nog uitstellen maar het is vrijdag en je zal zien dat het dan het weekend nog minder word en dan moet ikw achten tot maandag oid dus beter nu even checken voor misschien niets dan helemaal niet of te laat zijn.

du sik ben even snel binnen gelopen bij de verloskundige en haar verteld wat ik voelde etc, ze heeft even gevoeld hoe de kleine man lag, en naar zijn hartje geluisterd maar alles voelde en klonk goed. toch sturen ze je altijd door naar het ziekenhuis voor een ctg scan. op die manier kunnen ze net even beter kijken hoe het gaat met de kleine dan alleen bij de verlos. de verloskundige was aan het bellen met het ziekenhuis toen charles binnen kwam, ik had eigelijk niet echt gezegd wat ik ging doen en hij maakte zich nu een beetje zorgen. ik snel even uitleg gegeven en daarna hoorde we van de verlos dat we om half 2 in het ziekenhuis moesten zijn voor de ctg.

eenmaal binnen werd ik aan de scan gelegt en dat zou ongeveer 30 tot 45 minuten duren, ze wilde ook nog een aantal zaken weten, over wat ik voelde harde buiken vocht verlies wat ik normaal allemaal etc. al snel kwamen charles en ik erachter dat de kleine man nu wel aan het bewegen was en de scan een beetje aan het ontduiken was:) na een half uur kwam de zuster en ze heeft een half uur met het aparaatje in haar handen gestaan om de kleine man in mijn buik te kunnen volgen. hij was nu zo druk aan het schuiven en bewegen dat ze het allemaal niet op de scan vast konden leggen :) uiteindelijk is het allemaal gelukt en was het prima in orde. we moesten we wachten op de verloskundige van het ziekenhuis. het was een beetje een vreemde stugge vrouw, en die zei dat de harde buiken kwamen doordat ik teveel doe overdag.... ik zeg dat kan helemaal niet want ik doe helemaal niets en als ik al wat doe, een boodschapje ofzo dan rust ik daarna. ze bleef me een beetje glazig aankijken maar uiteindelijk stond ze op en zei nou dan doen we nu even een inwendig onderzoek... dat had ik niet echt verwacht maar goed wat zij wil, het was allemaal niet een geweldig aardig gevoel maar moest even doorzetten en ze was klaar... nee hoor potdicht zit je nog .. prima dacht ik nu naar huis dan ? nee dat ook nog niet eerst wou ze nog overleggen met de gyn.. ik en charles vroegen ons af waarom dan wel... maar goed dat zeg je daar ook niet na 2 uur mochten we naar huis en ik moest alleen even urine inleveren bij het lab omdat ik wellicht een blaasontsteking zou hebben.

wij direct naar het lab, had ze maar 1 potje ipv 2 gegeven, zuchhtt ziekenhuizen en vrijdagmiddag is geen goede combi maar goed alles is ingeleverd en geregeld en nu kunnen we niets anders doen dan wachten....... de uitslag komt vanzelf bij mijn eigen verloskundige en als ik de kleine weer haast niet voel dan moet ik gewoon weer bellen of langs komen. na het onderzoekje van de ziekenhuisverloskundige heb ik al wel heel de tijd een zeurend gevoel in me onderbuik maar dat zal erbij horen...

schrok wel even dat het zo snel allemaal in gang werd gezet, en voelde me een beetje dom toen meneertje in het ziekenhuis als een idioot ging liggen bewegen maar goed, beter een keer voor niets naar het ziekenhuis dan een keer te laat.

wel konden ze me in het ziekenhuis vertellen dat ons beebje al behoorlijk laag ligt en waarschijnlijk zelfs ook al ingedaalt vast ligt. dit is jammer genoeg geen voorbode dat de kleine man zich vroeg gaat melden ( week 38 bedoel ik daarmee) maar we zullen zien hoe alles nu verloopt. we houden het gewoon goed in de gaten en hopen maar dat alles gewoon goed gaat. al ga ik daar wel vanuit hoor :)

geniet nog maar even kleine man, lekker veilig daar bij mama in dr buik en kom maar zodra jij er klaar voor bent.

xxxxx