na een redelijke nacht, vanmorgen erg moe en zenuwachtig wakker geworden, charles was er om 8 uur al uit gegaan en ik heb hem gevraagd mij wakker te maken wanneer hij weg zou gaan. hij komt dan toch altijd een kus geven dus dan weet ik precies wanneer ik eruit moet. gister al bedacht wat ik aan moest want als ik daar vamorgen over na had moeten denken dan was ik waarschijnlijk in de stress geschoten, (want zo ben ik) dus eerst even wakker worden ,eten, en mail etc checken daarna aakleden en me een beetje fatsoenlijk maken ( wil toch netjes en leuk voor de dag komen en dan heb ik nu wel een beetje make up nodig) en toen was het al weer 10 voor 10 en ik moest er om 10 uur zijn. gelukkig is het kinderdagverblij fnog geen 5 minuten van mijn huis af dus ik was er heel netjes optijd.
ja en toen begin mijn meeloop ochtend bij het kinderdagverblijf, pff lang geleden en het was best spannend maar ik heb gewoon gedaan wat ik altijd doe en dan kan er niets mis gaan. mochten ze me dan niet willen weet ik tenminste dat ik alles heb gegeven. de kids zaten nog lkkr aan tafel na het fruit eten en daarna mochten ze gaan spelen. gelijk werd ik bekogelt met vragen en speel ideeen.. geweldig om zo binnen te komen en mee te mogen doen bij kids die je niet kent. het gaf direct weer een vertrouwd en heerlijk gevoel. het prachtige weer gaf ons de ruimte om in de tuin te gaan spelen, ook daar werd er volop aan me gehangen, taartje gebakken en het vragen vuur leek maar niet op te houden. normaal ben ik niet heel goed met namen, maar van de kids weet ik het vrij snel. het was heerlijk buiten, in hun tuin zit je vrijwel uit de wind dus we hadden een heerlijk lente zonnetje op ons gezicht, bijna zo veel zon dat ik dacht mhmmm kan nu wel een zonnebril gebruiken.
na een uurtje buiten zijn we naar binnen gegaan om te gaan lunchen, wat een pret lettertjes daar aan tafel, geweldig en zo open ook de andere leidsters lieten me gewoon me gang gaan en deden alsof ik al 1 van hun was. dat geeft je toch een geweldig gevoel. na het eten natuurlijk schoonmaken en de kids naar bed. vervolgens naar kantoor om de ochtend te bespreken met de managers en na 2 woorden wisten we beide dat het ok was... ze kunnen me nu niet direct zeggen voor hoeveel uur ze me straks nodig hebben maar ik krijg zo wie zo een 0 uren contract vanaf september... wat een verademing... ze hoeven me niet aan te nemen, ze hebben eigelijk geen personeel nodig, maar het klinkt gewoon zo goed dat we toch de samenwerking in gaan... woww na zn tijd weer echt werk. weer echt iets doen waarvan ik weet dat ik er echt echt goed in ben..( normaal heb ik niet zoveel zelf vertrouwen maar dit kan ik gwn, ! ) ergens in juni/juli regelen we het papier werk en dan kan aan de slag als ze me nodig hebben.. waar ze wel vanuit gaan :):)
ieder dag gezegd en snel naar de zaak van mijn ouders die in dezelfde winkelstraat is, manlief en mijn ouders zaten al vol spanning te wachten en ik kon ook niet wahcten om hun het goede nieuws te vertellen.. i know!! is pas vanaf september en het is maar 0 uren maar het is een begin.. en zonder begin kom je natuurlijk ook nergens!! ben er zo blij mee kan ik eindelijk weer aan de toekomst denken ipv aan hoe we alles gaan redden etc. gewoon weer positief het leven in kijken en dan weten dat het na mijn bevalling gwn weer allemaal goed komt.. zuchtt HEERLIJK!!
( wat de kleine man betreft, ik voel hem nog steeds veel minder als voorheen en maak me soms een beetje zorgen over of alles wel goed is. en ik weet hij beweegt nu minder omdat hij minder ruimte heeft maar toch.. ik hou het gewoon goed in de gaten, beter te vaak bellen en vragen dat te laat... ( hahah schrijf dat hij weinig beweegt en voel hem mega schuiven en wiebelen) alles kom helemaal goed het kan niet anders, ook voor ons is er gelukkig weer wat licht aan het einde van een hele lange en donkere tunnel)
reacties (0)