Flink geschrokken

Vandaag kreeg ik een telefoontje van het KDV dat Guus was gevallen en dat er een tandje was verschoven en dat er toch even een tandarts of dokter naar moest kijken.

Ik schrok flink en ben meteen aan het bellen geslagen, mijn tandarts werkt niet op vrijdag, dus kwam ik al snel uit bij de tandarts van Serge. Deze vroeg, hoe het tandje was verschoven..... tja dat wist ik dus niet. Zij vroeg het telefoonnummer van het KDv zodat zij die zelf kon bellen en informeren, en dan zou ze mij terugbellen hierover.

Ondertussen m'n spullen gepakt en richting huis gereden om Serge uit zijn bed te plukken (die is ziek thuis) en door naar het KDV. Toen ik thuis was belde de tandarts op dat we Guus op moesten pikken en bij haar langs moesten komen. Op het KDV aangekomen zat hij als een zielig vogeltje bij de juf op schoot met een speentje in en een hoop bloed dat uit zijn mondje liep.

Meteen gevraagt wat er nu precies was gebeurd, en Guus was in een onbewaakt ogenblik (de juffen waren met z'n tweetjes in de keuken) op een tafel geklomen en er vervolgens vanaf gevallen, waarschijnlijk met zijn tanden op de onderkant van een stoelpoot (triptrap). We mochten niet in zijn mondje kijken, dus in de auto naar de tandarts.

Phoe dat was even hartverscheurend, de tandarts moest kijken of het tandje nog in zijn kaak zat en dat kon alleen met peuteren en een foto maken. Na een hoop gebrul en 4 mensen die hem vast moesten houden, is het vonnis dat Guus het voortandje kwijt is.

Helaas hebben we nu dus een ventje zonder voortand en zulke dikke lippen dat hij op Marijke Helwegen begint te lijken.