Fenna`s geboorte verhaal

Zaterdag 6 augustus moest ik naar de verloskamers om mijn bloeddruk te laten meten en om te kijken of alles goed gaat met zusje en mijzelf.

We hielden er al rekening mee dat ik misschien moest blijven dus Guus was lekker bij oma en wij hadden de tas al meegenomen. Om 10.30 uur kwamen we binnen en na alle testen en bloeddrukmetingen was het duidelijk dat ik niet meer naar huis zou gaan.

Besloten werd om me een ballon te geven om de ontsluiting op te wekken. Helaas werd het erg druk op de verloskamers en werd de ballon pas om 17.00 uur geplaatst. Na plaatsing van de ballon wel meteen sterkte en regelmatige weeen. Zondag bekeken of er al wat ontsluiting was, maar dat was nog steeds 1 cm. Weer een nieuwe ballon geplaatst en de weeen gingen weer goed verder.. Zondagavond helaas pas 2 a 3 cm ontsluiting. Maandagochtend toch de vliezen gebroken en de weeen kwamen nu echt goed op gang. Na een uur toch de weeenopwekkers erbij want de ontsluiting wilde echt niet opschieten,nog steeds maar 3 a 4cm. De weeen werden toch wel heel pijnlijk na 3 dagen, dus had ik om een ruggenprik gevraagt. Deze werd gezet en na een half uur was er nog niets van te merken, behalve dan aan mijn rechter grote teen. (nee geen geintje!) De ruggeprik werd dus opnieuw gezet, helaas werkte deze ook niet. Mijn rechterbeen en onderkant van mijn billen werden verdoofd en meer niet. De anesthesist stond voor een raadsel en heeft nog diverse collega's geraadpleegt, maar niemand had een antwoord of oplossing. Oke geen pijnstilling middels een ruggeprik, maar gelukkig wel middels een pompje en die werkte wel!!!

Om 19.30 uur toch besloten om een keizersnee te gaan doen, omdat de ontsluiting niet vorderde en zusje niet verder indaalde.

Gelukkig hadden wij ons hierop al ingesteld, dus was de teleurstelling niet al te groot. De O.K. werd geinformeerd en ik werd klaar gemaakt voor de O.K. we kregen bericht dat ik naar beneden kon, dus van de monitoren af en helaas ook van de pijnstilling. Op de O.K. aangekomen, bleek dat ze nog niet konden beginnen want er was iets van antilichamen in mijn bloed gevonden in januari, maar daar was nooit onderzoek naar gedaan, dus dat wilde ze eerst doen voordat ik onder het mes ging, dat zou nog een uur duren. ik lag ondertussen te vernikkelen van de kou zonder monitor of pijnstilling. Na een half uur weer terug naar de afdeling verloskunde en weer aan de monitor en pijnstilling, alles aangesloten en je raad het al, ik kon naar de O.K., er was niets aan de hand met mijn bloed.

Na 10 minuten kwam Fenna op de wereld en met haar was alles prima mooie scores 9 en 9.(heb ik me laten vertellen ;-)) en zelf was ik ook snel weer terug op de wereld. Binnen een uur waren we allemaal weer bij elkaar. Fenna woog 3075 gram en kijkt helder de wereld in.