Morgen alweer 4 weken

Het gaat nog steeds goed. Al heeft Ferron er nu al wel een week Gentiaan Violet opzitten en heeft het niets geholpen, hij heeft nog steeds die witte aanslag op zijn tong en een wit plekje op zijn gehemelte. Gelukkig gaat het aanhappen wel aardig en lijkt hij er geen verdere hinder van te ondervinden. Maar ja, hoe kun je dat nou ook nagaan. We moeten dus uitkijken naar een ander middel. Op internet lees ik dat een homeopaat verlichting zou kunnen geven, dat heeft mijn voorkeur boven de huisarts qua middeltjes. We hebben bij Neville ooit Nystatine gebruikt, maar dat is geen doen bij borstvoeding en bovendien lijkt het me voor een baby een veel te grote belasting. Hij krijgt dan haast meer medicijn binnen dan borstvoeding voor een week lang.

Hij is wel wat mosteriger sinds enkele dagen, lijkt wat krampjes te hebben of heeft last van een boertje. Hij is wel gemakkelijk te troosten gelukkig en echt doorhuilen doet hij niet. Hij lijkt meer wat te mopperen of om hulp te vragen door zijn kreetjes. Kan ook ineens weer helemaal ontspannen, net of de bel dan de bocht om is gegaan waardoor de druk van de ketel is. 

Sinds gisteren maakt hij wat meer contact met ons in de vorm van geluidjes en glimlachjes geven als respons. Erg schattig. Ik weet nog dat er een periode is waarin die kleintjes praktisch elke dag nieuwe vaardigheden ontwikkelen (die je zelf wel ziet, maar een buitenstaander niet opmerkt). 

Laatst moest ik even een luier van het dressoir afpakken terwijl Ferron op de bank lag en Neville in de kamer rondsjouwde. Ik vroeg hem of hij even tegen Ferron wilde gaan praten omdat hij wat verdrietig was. Nevile kroop heel behoedzaam en voorzichtig om Ferron heen op de bank en ging naast hem liggen met zijn handje op zijn hoofdje (bewoog met zijn duimpje heen en weer) om hem zo gerust te stellen. Dit werkte goed, hij had de volledige aandacht van Ferron. Ik heb hier een aantal mooie foto's van kunnen maken.

Romy en Neville fietsen sinds vorige week woensdag (toen was Justin hier ook) los zonder zijwieltjes en sinds gisteren kan Romy ook zonder hulp opstappen en wegfietsen. Trots dat ze is! Geweldig om te zien als ze het ineens zelf lukt, Romy reageerde vooral helemaal hyperenthousiast en wilde het wel aan iedereen laten zien. Vroeg of ze het ook bij de winkel aan mensen mocht laten zien, haha. 

We zijn twee weken terug naar Leer in Duitsland geweest. Dit ging aardig goed, alleen was het voor de kinderen niet echt leuk om te winkelen natuurlijk en de winkel die we zochten konden we in eerste instantie niet vinden (KIK). Die zagen we echter op de terugweg voorbij komen en toen hebben we daar alsnog wat kleding voor de kinderen kunnen kopen. Ferron heeft voornamelijk geslapen. Drinken gekregen in een parkje en in de parkeergarage en die was weer tevreden.

Afgelopen maandag zijn we in ondertrouw gegaan om 4 okt. te gaan trouwen. Helaas voor Romy is het plan om dit erg onromantisch te laten verlopen, dus geen prinsessenjurk en bloemen, waar ze wel op rekent. We hebben het gepland op een dinsdag om de mogelijkheid te laten bestaan dat ze wel mee kunnen naar het stadhuis, op maandag moeten ze naar de Peuterspeelzaal. Nou vraag ik me af of ze wel mee moeten omdat ze zo'n ander beeld van trouwen hebben en ik wil dat niet verpesten. Aan de andere kant vind ik het ook wel belangrijk en fijn dat ze aanwezig zijn bij onze 'trouwdag.' Tja, we hebben nog even tijd om erover na te denken in ieder geval. Heb er wel dezelfde nacht over gedroomd, dat ik toch een 'prinsessenjurk' wilde. Zou een beetje gek zijn, in vol ornaat om 09.00u 's ochtends even 5 minuutjes naar het gemeentehuis... Maar hoe we het nu wel vorm zullen gaan geven...?

We zouden meteen vanaf het begin met Ferron naar het Kinderspreekuur Assen (antroposofisch consultatiebureau), maar nou kregen we gisteren bericht dat Marijanne (de arts) ziek is en waarschijnlijk niet in september terug is (heeft Lyme). Dus moeten we toch starten bij een regulier bureau. Dat zal ik vandaag gaan regelen. We hebben de kaarten met de inentingspapieren al wel binnen gekregen. Al gaan we daar sowieso het eerste jaar niet mee starten om dezelfde redenen (heeeel veeeel) waarom we bij de andere twee vooralsnog ook nog niet geent hebben. Al moet ik me er wel weer even goed over inlezen, die kennis is teveel gezakt.

Ferron zijn ogen zijn op dit moment dezelfde kleur blauw als die van Liam nu zijn. Licht van binnen en donkerblauwe rand, lijkt nog steeds blauw te gaan blijven wat mij betreft. Al zeiden mijn oma en Marineke (mijn tante) dat het waarschijnlijk wel bruin gaat worden. 

Zijn voorhoofd heeft nog steeds een verdikking (de helften zitten nog over elkaar heen). Ze hadden ons gezegd dat dit na ongeveer een week weg zou zijn waarschijnlijk. Aangezien het na 3 weken nog hetzelfde eruit zag, heb ik voor de zekerheid vast contact opgenomen met de osteopaat in Borger (waar Joke met Liam heen is geweest). Ik had gezien op hun site dat zij dat kunnen verhelpen. Alleen heeft Ferron er zelf verder (nog) geen last van. Rond 8 weken kan ik weer contact met hen opnemen als het nog steeds zo is. 

Het slapen gaat ietsje beter. Tegen 00.00u krijgt Ferron voor het laatst drinken en dan rond 03.00 en 06.00u weer. In die tussentijd ligt hij bij ons in bed, deels omdat ik te lui ben om hem terug te leggen in de wieg, maar toch ook wel omdat ik hem liever dichterbij me heb. Romy en Neville werden de laatste twee nachten 's nachts niet wakker, maar meestal moeten we er rond 02.00u uit omdat 1 van beide naar gedroomd heeft en huilend wakker wordt. Meestal volstaat een slokje water en een knuffel dan om hen weer in slaap te laten vallen. Romy slaapt tegenwoordig met Bert (van Ernie) en Neville met een honden- en een schaapjes knuffel, die hij beide omarmt (een links en een rechts).