Conversaties

Waar praten mensen überhaupt over? Als je erover nadenkt, zijn er op het gebied van informele conversaties verschillende soorten mogelijk. En niet zelden is het zo dat je met dezelfde personen telkens dezelfde soort gesprekken hebt.

Het meest voorkomende soort praatje is waarschijnlijk 'koetjes en kalfjes'. Dat gaat over van alles en nog wat, maar uiteindelijk helemaal nergens over. Er wordt gepraat om te praten, niet om iets te zeggen. Het vullen van de stilte, waarbij het altijd gaat om kwantiteit in plaats van kwaliteit. De onderwerpen bij uitstek zijn natuurlijk het weer, het verkeer, en het laatste nieuws. Het is eigenlijk een soort basisvaardigheid op sociaal gebied, maar het ware keuvelen over alledaagse zaken is nog een hele kunst! En hoewel het vaak als onbenullig wordt gezien heeft het wel degelijk een functie: het stelt mensen op hun gemak. En daarmee kan de deur worden opengezet naar minder oppervlakkige conversaties.

Bijvoorbeeld over interesses. Een bepaald onderwerp waar - in het gunstigste geval - alle partijen affiniteit mee hebben, bijvoorbeeld muziek, boeken, politiek,  of postzegels verzamelen. De voorraad onderwerpen is onuitputtelijk, de voorraad interesse waarschijnlijk niet.
Mensen die elkaar al kennen, voeren ook geregeld het 'updates' gesprek. Wat heb je zoal gedaan de laatste tijd? Hoe gaat het op het werk, hoe is het met de kinderen? Hoe langer en vaker je over deze dingen praat, hoe minder relevant de gecommuniceerde informatie wordt - óf de kleinste dingen worden besproken, óf de wederwaardigheden uit de levens van anderen komen voorbij.
Dus om weer terug te keren naar de updates, ook deze hebben een functie en wel een zeer belangrijke. Weten wat er omgaat in het leven van de mensen om je heen is een wezenlijk deel van het contact. Het toont betrokkenheid als je je bepaalde gebeurtenissen herinnert, en het wordt meestal als attent ervaren als je ernaar informeert - als het onderwerp niet al te gevoelig ligt ten minste.

Het kennis nemen van wat er gaande is in het leven van een ander, kan je inzicht geven in diens persoonlijkheid. Voorvallen uit het verleden, huidige levensomstandigheden, soorten relaties - deze dingen vormen een mens. Maar, ieder gaat er op zijn eigen manier mee om. En dat is wat ik er het meest interessant aan vind: ontdekken hoe de persoon in kwestie tegen de zaken aankijkt en ermee omgaat. Als je dit ook daadwerkelijk bespreekt, kom je tot een veel diepgaander dialoog; over gevoelens, ideeën, karakter en levensvisie. Dan zijn de gebeurtenissen die besproken worden slechts een opmaat voor het werkelijke onderwerp. Het gaat niet langer om gebeurtenissen, maar over ervaringen: hoe de gebeurtenissen worden ervaren.

Maar met al deze vormen van interactie, is er toch één die een speciale plek inneemt: die waarbij woorden helemaal niet gebruikt hoeven te worden. Waarbij al het nodige overgebracht wordt met een blik, een aanraking. Meer dan woorden. Verder alleen het samenzijn.

Comfortabele stiltes , waarbij twee mensen hetzelfde voelen, dezelfde pijn delen.
Die zeggen het meest…