Ik ben niet alleen

Het is een jaarlijks terugkerende dag, de tweede zondag in mei. Moederdag. Traditiegetrouw viert het ouderlijk gezin waaruit ik kom deze speciale dag onder elkaar. Alle 11 kinderen van mijn ouders komen bij elkaar, en de kinderen presenteren hun cadeau, onder het bijzijn van alle moeders, hun cadeau. Meestal worden er knutselwerkjes getoond en reageren de moeders en altijd blij en enthousiast op, ongeacht het eindresultaat.


Moederdag. Dit jaar kreeg ik er een nare bijsmaak bij. Ik zag tegen de ‘verplichting’ op om aanwezig te zijn bij zoveel blije moeders mét hun kroost. De lading die de dag met zich mee zou brengen was al een aantal dagen vooraf voelbaar. Ik zou geconfronteerd worden met dát wat ik zo ontzettend graag wil hebben, maar elke dag moet missen. Zoveel blije kindergezichtjes, de vrolijke sfeer, zoveel blijde stemmen van moeders, dit jaar zou het me teveel worden.


Ik belde mijn moeder op en kon niet veel uitbrengen. ‘We komen niet, ik kan het niet. Sorry…’ zei ik met een brok in mijn keel.
Ik bleef thuis.


En vandaag is het dan officieel moederdag. Ik ben niet alleen. Ik voel me niet alleen. Ik ben niet de enige vrouw zonder kinderen. Ik ben niet de enige vrouw die geprobeerd heeft via IUI zwanger te worden. Ik ben niet de enige die in de startblokken staat voor IVF. Er zijn duizenden lotgenoten.
Vrouwen die in hetzelfde schuitje varen als waarin ik ronddobber. Die dezelfde tranen over hun wangen voelen lopen, het onbegrip kennen en de machteloosheid meevoelen.


Ik ben niet alleen.

145 x gelezen, 0

In Overig

reacties (0)


  • Sprinter2011

    heel goed van je en dapper dat je afgebeld hebt, het is heel goed om je gevoel te volgen hierin en mooi dat je je niet alleen hebt gevoeld en kracht hebt gehaald uit het idee dat er veel vrouwen in hetzelfde schuitje zitten. Ik hoop dat je volgend jaar een Moederdag krijgt zoals je die al lange tijd wenst

  • Pluisje19

    Vorig jaar werd ik op moederdag verrast met een menstruatie, dit jaar voor het eerst een halve moederdag gehad met een trappelend kindje in mijn buik. Ik gun dit ook voor jou! Volgend jaar heb jij ook zo'n moederdag! Eentje met tranen van geluk ipv verdriet! Ik weet het zeker!

  • surroKIWIbaby

    dikke knuf meis! Ik duim dat dit de laatste moederdag is, waarbij je je zo moet voelen. Op naar een moederdag als moeder!

  • danika

    Hoezeer de dag pijn kan doen weet ik nog maar al te goed... vorig jaar zat ik tussen mijn tweede en derde IVF poging in... in een jaar kan dus zeer veel gebeuren en ik hoop van harte dat jij over een jaar ook in het zonnetje wordt gezet door je kleintje met een mooie volle luier (tekeningen zitten er dan nog niet in...)of hier uitzicht op hebt

  • juffrouw piertje

    Je bent zeker niet alleen.. Het is ook confronterend. Hopelijk komt er een tijd dat jij ook Moederdag mag vieren met jouw gezin. Dan vallen alle tranen in het niets, verdwijnt de pijn en zijn alle behandelingen niet voor niets geweest. Geef niet op, vecht voor jouw titel, jouw Moederdag!

  • babyboe2

    je bent inderdaad niet alleen maar die startblok is het begin en soms lijkt er geen eind aan te komen en toch zal dat gebeuren met een , het zal zwaar worden en vele tranen zullen vallen maar jullie komen er wel ,wij dames zijn maar een sterk geslacht

  • mooi meisje 2011

    Zelf ben ik elke dag dankbaar dat ik moeder mag zijn en weet ik dat het niet vanzelfsprekend is om deze naam te mogen dragen. Ik hoop dat jouw wens in vervulling mag gaan samen met alle andere vrouwen welke deze wens hebben

  • moederliefde

    wat mooi beschreven!! hoop dat het snel raak mag zijn

  • missa

    Je bent idd niet alleen ... Ook ik sta naast je en houd je hand vast! Nee ik kan je helaas niet geven wat je zo graag wilt en verdient, maar wat zou ik dat graag doen.
    Sterkte meid ... hou vol! Laten we onze droom niet opgeven! Kus

  • mamavanlizzylouise

    Mooi geschreven weer je bent zeker niet alleen meid xxx

  • keesjes76

    Een traan in mijn ogen. Heb je al naast je gekeken? Want daar sta ik. Inderdaad: je bent niet alleen, en wij gaan het ook beleven. Echt waar. Dikke kus

  • ~03-12-05~

    Hoi meid, je bent zeker niet alleen! Voor ik verder ga, al een hele dikke knuffel! Vorig jaar, ook op dit moment, stond ik in jouw schoenen. Huilen, depri rondlopen, nergens zin in, heel down zijn,... iui's bezig en zelfs nog geen vooruitzichten van ivf...
    Maar ik wil je heel graag even 'wakker schudden' en je vertellen dat je volgend jaar zeker mama zal zijn, met een prachtwonder in je buik! Of zelfs al in je armen! Blijf er in geloven!! Die dag komt voor jou ook, en die zal mooier zijn dan dat je jezelf het kan inbeelden.
    Ik heb ook de moed opgegeven, heel vaak zelfs! hulp gaan zoeken om te babbelen want alleen kon ik het niet. En plots is gaat die moment bij jou komen! Geloof me!
    Laat nog even al die emoties uit je lichaam stromen en raap daarna al die moed weer bij elkaar en je zal zien! Volgend jaar... Is jou eerste Moederdag jaar!!! Een hele dikke knuffel en zoen!