Redressiehelm - Week 1

Als je nog geen kinderen hebt en alleen de wens, denk je dat je alles gaat doen zoals jij denkt dat jij bent. De bevalling wordt een eitje, je bent immers zo relaxt. Je gaat lekker thuis werken, want een kind slaapt 15 uur op een dag. Je gaat borstvoeding geven, en zelf gemaakte prutjes, want zelf eet je ook niet uit pot en vers is het allerlekkerste. Je gaat nog lekker op stap met vriendinnen, eens per maand is het 'jouw' weekend. Een kind in slaap wiegen is uit den boze, en laten huilen ook al helemaal. Jouw kind ga je goed opvoeden, het wordt geen Tokkie zoals de kinderen op de hoek, maar een welgemanierde, goed opgeleid kind, een die niet te dik is en alles lust.

Tsja en daar ga je dan als je kind er eenmaal is. Hij slaapt alleen bij jouw op de arm, hij huilt ook al stap je alleen maar de wc binnen. Borstvoeding gaat niet omdat je kind te vel is. Prutjes die jij voorschotelt lust hij niet. En stappen met vriendinnen? Wat heb je jezelf ingedacht, om 22.00 uur lig je uitgeteld op bed om er om 03.00 weer uit te stappen voor een nachtvoeding. Als de kleine eindelijk zelf ligt te slapen, maakt het je niet meer uit dat hij op zijn rug ligt, op zijn mooie platte achterhoofd. Want hij slaapt, en dat moet hij toch 15 uur op een dag? Je kunt niet bezig blijven. Door alle oefeningen overdag, rolt hij al met 3 maanden en kan hij zeker zijn hoofd goed draaien, hij wilt het 's nachts gewoon niet.

Al deze gedachten speelden vandaag door mijn hoofd. Zijn helmpje zit vandaag 7 dagen op, en hij begint er langzamerhand aan te wennen. Hij huilt weer meer dan anders, vertelde ik eerst nog trots aan iedereen dat hij met 3/4 maanden eindelijk een lieve baby werd en dat de hel voorbij was, hangen nu mijn wallen weer op mijn wangen. En dat is niet alleen van de slapeloze nachten, de zorgen als moeder komen hier ook bij. Het ziet er immers niet leuk uit, zo'n baby met een helmpje en je ziet dat hij er ook echt niet blij mee is. 's Nachts op zijn buik rollen, omdat de helm niet lekker zit en overdag niet alleen willen spelen, maar veilig bij mama op schoot.

De opbouwdagen zijn in een sneltreinvaart verlopen: 2 uur, 4 uur, 8 uur, 16 uur en toen al 23 uur op. Net toen hij er een beetje aan begon te wennen, moesten we weer naar de parktijk. Er was iemand anders, en die heeft natuurlijk weer andere idee-en, dus hup helm aangepast en het wennen kan weer opnieuw beginnen.

...Maar toch blijf ik er bij, hij zal een mooi rond koppie krijgen.