Laat ik maar met de deur in huis vallen. Ja, het heeft wat met mij gedaan, dat verdomde onderzoek van Renske van Wijk. Niet dat ik of mijn partner er over is gaan twijfelen, maar meer alle vragen die wij naar ons toe kregen, of erger nog: 'Weet je dan niet dat het helemaal geen effect heeft?' 'Het wordt nu toch afgeraden die helmpjes, zou je hem niet gewoon afzetten?'. Waar iedereen even aan voorbij gaat is het feit dat de keuze om zo'n ding op je kinds hoofd te zetten niet uit de lucht komt vallen. Je doet het alleen als je zeker weet dat het effect gaat hebben en dat je je kind er een plezier mee doet op latere leeftijd. Daarnaast is Renske van Wijk even vergeten te vertellen dat er naast de gradaties matig tot ernstig ook zeer ernstig bestaat. Mocht deze groep nou net niet meegenomen zijn in haar onderzoek, en deze groep sinds een jaar alleen maar geadviseerd worden om te starten met de helmtherapie...
Zo dat is er uit! Nu terug naar de afgelopen maanden, twee al weer! 15 april was de eerste dag dat D de helm op had, en wat een ontwikkeling heeft die kleine dondersteen doorgemaakt! Een opsomming van alle eerste keren van de tijd met helm:
Ondertussen is D al een keer uit de helm gegroeid, zijn voorhoofdhuid begon wel wat strak te zitten. Dat mocht ook wel, want na de controle bij de kinderarts op 26 mei bleek zijn afwijking van 102% teruggelopen te zijn naar 98%! Een klein stukje foom is weggehaald en de helm zit weer als gegoten! Op naar de laatste 3 en een halve maand!
15 april 2014 - 102%

6 juni 98%

21 juni

reacties (0)