Mara 16 weken

Hoi meiden,

Wow, het is alweer 5 weken geleden dat ik een blog schreef. Er is ondertussen alweer heel wat gebeurd.

Ik ben al weer aardig gewend op m’n werk. Ik ben het lesgeven nog niet verleerd, maar alle randzaken zijn gevoelsmatig nog een ver van m’n bedshow. Zoals vergaderingen, cursussen en administratieve rompslomp. Ik vind het maar lastig om daar weer een beetje in te komen.

Mara is ondertussen ruim 16 weken en gaat als een speer! Ze heeft haar tweede setje inentingen gehad en dat ging een stuk beter dan de eerste keer. Ze zette het nu ook op een krijsen, maar was tenminste goed te troosten en was na een fles en een stevig tukkie weer ongelofelijk vrolijk. Ik hoop dat ze de derde set inentingen ook zo goed verwerkt!

In het gastgezin gaat het ook heel goed. Ze is ook daar een vrolijk lachebekkie. De gastmoeder schept zelfs een beetje op tegen haar vriendin, hahaha. Dat vind ik uiteraard helemaal niet erg!

Ze ontwikkelt zich als een malle. Toen ik haar op woensdagmiddag na een dag gastopvang in de box legde en ik een beetje met haar stond te kletsen, draaide ze zomaar door op haar buik!!! Met drie maanden en twee dagen! Oei, ik gloei! Van trots! Toen ze op haar buik lag, wist ze alleen even niet wat ze dan moest doen, haha.

De afgelopen weken bleef ze proberen om om te rollen, maar dat lukte niet altijd, omdat haar arm dan in de weg lag. Maar sinds vandaag rolt ze zich met het grootste gemak om. Ze heeft zo’n vaart dat ze gewoon over haar arm heen rolt! Ook lukt het haar nu om dan dingen die in de buurt liggen te grijpen. En ondertussen spartelt ze heftig met haar beentjes. Klaar om weg te tijgeren. Ze weet alleen nog niet hoe dat moet, maar voor mijn gevoel kan dat niet lang meer duren. Ze gaat zo snel.

Grijpen vindt ze ook helemaal geweldig. Ze pakt alles wat binnen haar bereik ligt, en waar ze niet bij komt daar gilt ze wel om. Want o, o, o ons dametje weet wel wat ze wil en er zit een driftig kantje aan… hoe ze daar aan komt, is me een raadsel…;)

Ze is nu ook klanken aan het oefenen. Het is net alsof ze de letters proeft. Heel zachtjes zegt ze dan de klank voor zich uit en voelt echt hoe haar mond dan doet.  Ze luistert dan ook naar wat er uit haar mond rolt. Heel grappig en vertederend om te zien.

En van de week heeft ze haar voetjes ontdekt. Ze kan ze nog niet grijpen, omdat ze nog niet door heeft dat ze zelf haar beentjes kan bewegen, maar ernaar kijken is al reuze interessant. Het is dan ook heel komisch als ze zo vrolijk wordt van die wiebelteentjes dat ze met haar beentjes begint te schoppen van enthousiasme. Dan verdwijnen haar voetjes weer uit beeld en zet ze weer haar mooie grote ogen op van verbazing.

De fles gaat er in als Ketellapper en ze groeit als kool. Gelukkig wordt ze niet alleen dikker (en dat wordt ze absoluut), maar ook langer.

De boekjes van Dick Bruna vindt ze ook bar interessant en Sesamstraat is helemaal het einde. Ze gilt van plezier als Bert en Ernie of Elmo of Koekiemonster in beeld komen.

Liedjes vindt ze heerlijk en ze vindt het o zo fijn om met mama of oma door de kamer te dansen of gewoon lekker op papa’s arm naar buiten te kijken naar de vogels en de bewegende takken.

Er gebeurt zo ontzettend veel in haar leventje op het moment. Elke dag doet ze wel iets nieuws en dat hakt er flink in. Afgelopen week, toen ik vakantie had, had ze veel moeite met slapen en huilde best snel voor haar doen. Ik heb het boek van Oei, ik groei erbij gepakt en ze zit nu kennelijk middenin een sprongetje (zeg maar liever sprong) in haar ontwikkeling. Oké, daar kan ik inkomen.

Er is vast nog veel meer te vertellen, bijvoorbeeld over mijn zus, maar dat is weer zo’n ellenlang verhaal, dat ik daar nu even geen zin in heb. Wie weet komt dat nog. Daar moet mijn hoofd naar staan.

Maar over Mara wilde ik natuurlijk wel heel graag vertellen!  Ik ben zooooo trots op ons lieve meisje!

Liefs totti