Omie, ballonnies, koffie, dizzy en nippies

Mijn oma geeft niet op, das echt een taaie tante (jullie zien mij hier niet glimmen van trots, maar dat doe ik wel!). Misschien wilde ze toch nog mijn 4 ballonnetjes meemaken, hihi. Ik heb al heel wat voor-gejankt, dus er is nu wel wat spanning weg en dat lucht wel op.

Dan ga ik nu maar even over naar de orde van de dag. Ik weet dat ik eigenlijk misschien nog niets zou kunnen voelen, maar toch zijn me een paar dingen opgevallen en die wil ik even met jullie delen: (Anna-Lena, ik weet al wat je wilt zeggen, maar je hoeft je geen zorgen te maken, hihi.)

• ik heb een prachtige eisprong gehad (althans, volgens mijn temp) ... of had ik dat al verteld?
• 4 dagen na mijn ei was ik heeeeeel duizelig en moest me af en toe echt ergens aan vast houden om niet om te vallen. Dit heb ik noooooooooit.
• 2 dagen daarna (gisteren) was ik 's avonds opeens heel misselijk. Zo misselijk dat ik zelfs mijn chippie niet meer hoefde en dat wil wel wat zeggen ;)
• Mijn temperatuur was vanmorgen 37 graden, zo hoog is ie nog nooit geweest na mijn eisprong, in al die 20 maanden niet. Ok, behalve als ik ziek was.
• Mijn borsten doen niet zeer, normaal doen ze dat juist wel een paar dagen na mijn eisprong.
• Ik heb heel snel stijve nippies (wat bij mij trouwens altijd erg pijnlijk is, hoe zit dat bij jullie?) terwijl ik het niet koud heb. Dat heb ik niet vaak.
• Koffie smaakte me vandaag, gisteren en eergisteren niet.
• Ik ben behoorlijk neusverkouden (jaaaaaaaaaaaaa, wat een onzin, alsof ik dat normaal nooit ben, nou gerust wel, hoor, maar ik wou het toch even zeggen, misschien past het wel goed in dit rijtje thuis en nu wordt de zin toch te lang om nog lekker weg te lezen, hahahhaha).
• Mijn psoriasis is weg ... helemaal WEG! Het is niet zo dat ik normaal helemaal onder zit, maar er is op een paar plekken altijd nog wel wat van te zien, maar mijn huid is nu helemaal gaaf. En dat is sowieso al geweldig, of ik nu zwanger ben of niet!
• Ik ben het hele weekend al geirriteerd en vind alles reden tot ruzie. Niet slim.
• Ik heb lekker het herfstdekbed op het bed gedaan. Dat heeft niks met al het bovenstaande te maken, maar mijn (jahaaaa, ONS) bedje is weer zo heerlijk nu.

Dit zouden tekenen kùnnen zijn dat ik zwanger ben, maar ik maak me geen illusies, de kansen zijn nu net zo groot als anders... Hoewel we leven nu wel een stuk gezonder en dat kan natuurlijk ook z'n weerslag hebben op de kwaliteit van de zwemmers... maargoed, ik dwaal af.

Ik wilde zeggen dat ik niet in snikken uit zal barsten als het niet raak zal zijn omdat ik mezelf teveel heb opgenaaid. Nee, dan barst ik in snikken uit omdat het me te lang duurt, hihi.

Ik blijf erbij: ik zie liever nu positieve tekenen en hoop op een zwangerschap dan dat ik nu bij de pakken neerzit, omdat ik denk dat het niet raak zal zijn.

Ik ben me er trouwens wel van bewust dat ik in herhaling verval, dus sorry daarvoor, maar ja, wat valt er nou nog voor nieuws te vertellen over cycli, toch? Hahahahah! Ik begrijp het dus ook gerust als je inmiddels niet meer zou weten wat je nog zou moeten zeggen op zo'n blog voor mij en dat geeft ook niet. Ik schrijf namelijk in de eerste plaats om even mijn gedachten te ordenen.

Ja, dat was em weer.

liefs totti