Ravi was vanochtend bijna opgenomen in het ziekenhuis
Nou, dit was toch wel een heftige dag zeg. Vanochtend stapten Nico en ik supertrots uit bed want ons kleine knulletje had voor het eerst zonder late voeding de hele nacht doorgeslapen. Dus 20.00 naar bed en hij werd pas rond 6.30 uur wakker. Op zijn kamertje begroette hij mij met een hele brede lach en enthousiast gezwaai met armen en benen. Naar beneden gegaan, hem even in de box gelegd en een fles gemaakt...........toen begon de ellende.....
Zodra ik de fles in zijn mond stopte begon hij hartverscheurend te huilen. Eerst dus zijn neusje schoon gemaakt en zoutoplossing gespoten aangezien hij behoorlijk verkouden is. Toen nieuwe poging, zelfde resultaat. Toen papfles weggegooid en nieuwe fles gemaakt met alleen melk, zelfde resultaat, toen melkfles overgegoten in fles met speen met groter gat..........weer huilen, er ging simpelweg niets in.
Dan eerst maar eens een schone luier........maar toen kwam ik tot de conclussie dat zijn luier dus sinds gisteravond 20.00 compleet droog was gebleven. Dat is dus niet goed he? Daarna nog paar keer geprobeerd om hem te laten drinken, zonder succes. Het enige wat hij steeds weer wilde was z'n duimpje in z'n mond en zijn oogjes dicht doen. Toen begon hij heel zachtjes te huilen, geen schel babygeluid.........nee meer een soort zacht gekreun/gegrom. Toch maar eens de ha gebeld om half 9 en kon meteen langs komen om 9 uur. Dus heeeeel rap 2 kinderen aangekleed en mezelf ook en op naar de ha. Die vertrouwde het niet, ze vond hem ook erg rochelen en reutelen toen ze luisterde, dus na overleg met het ziekenhuis moest ik daar naar toe.
Ik had 20 minuten om in ziekenhuis te komen en moest eerst langs huis want Zoey had nog helemaal niets te eten gehad door alle hektiek. Snel boterhammen gesmeerd en meegenomen in een zakje. Voeding en fles voor Ravi mee en hup naar het ziekenhuis. Daar is hij heel goed onderzocht, ze zijn over een half uur met hem bezig geweest. Toen kwam er nog een andere arts bij en die heeft hem ook nog eens nagekeken. Zijn luier die hij toen om had was ook weer helemaal droog. Gelukkig besloot Ravi uiteindelijk toch een klein plasje te doen.........op de weegschaal van het zkh haha.
Maar goed, nadat ze overlegd hadden kwamen ze me vertellen dat ze hem toch wilden opnemen en een sonde wilden geven. Hij is gewoon nog te klein om risico's te nemen. Er was echter nog 1 ding wat ze wilde proberen zei ze.....
Ze vroeg me of ik voeding bij me had, en jaaaaa dat had ik. Of ik dan wilde proberen om hem te laten drinken. Ik had daar weinig vertrouwen in op zich, want Ravi had alle onderzoeken een beetje over zich heen laten komen en zodra er even niet aan hem getrokken werd viel hij steeds als een blok in slaap. Toen ik Ravi even aan de arts gaf om water op te warmen ging hij heel hard huilen ook nog. Voeding gemaakt en gaan zitten, ze gaf Ravi weer aan mij en zei al..........dit gaat vast niet werken, mannetje is helemaal overstuur nu.
En of mijn lieverd het allemaal begrepen had wat er was gezegd................HIJ DRONK..........alsof z'n leven er van af hing. De hele fles ging binnen een paar minuten SCHOON LEEG!.
Dus ik mocht hem gelukkig toch mee naar huis nemen. Wel met een tas vol medicijnen en de afspraak dat als hij vandaag niet minimaal 600 cc vocht binnen zou krijgen of als zijn luiers zo droog zouden blijven, ik morgenochtend bel zodat hij alsnog opgenomen zal worden.
Voor iedere voeding moet ik nu met ampullen zoutoplossing en een spuitje zijn neusje reinigen, hij moet 2 x per dag 4 ml lactulose voor de ontlasting en hij mag geen Zantac meer maar moet nu aan de Nexium (voor de reflux.........zijn zwaardere medicijnen). Daarnaast heeft hij dus een flinke luchtweginfectie waarvoor ik meteen moet bellen als ik denk dat hij het benauwd krijgt.
En dan nog lukt het mijn kleine held om iedereen die met hem bezig is een supersmile te geven.....
Eenmaal thuis heeft hij alleen maar geslapen, geslapen en nog een geslapen. Om half 3 heb ik hem wakker gemaakt en geprobeerd een fruithap te geven. Het duurde wel lang.......maar hij heeft een heel potje gegeten en een uurtje later ook nog een groot gedeelte van zijn fles. Hij moet nu nog zo'n 150 cc vocht binnen krijgen vandaag om er voor te zorgen dat hij niet naar het ziekenhuis hoeft. We roepen de late fles dus maar weer in het leven vanavond...........want wil m'n knulletje niet missen en een sonde vind ik zo akelig.
Gelukkig was Nico al van plan om morgen thuis te werken, want ik laat hem zo morgen niet naar de kindjes gaan, hij moet lekker thuis vertroeteld worden.
Verder neem ik mijn petje af voor Zoey, ik had haar uitgelegd dat Ravi ziek was en we naar de dokter moesten, dat ze dus nog geen boterham kon eten, dat ze niet naar de TV kon kijken of kon spelen en dat ik begreep dat dat vervelend was maar dat ik haar vroeg om mij te helpen om goed voor Ravi te zorgen. En iedere keer dat ik vandaag tegen Ravi heb gefluisterd dat ik bij hem was en goed voor hem zou zorgen kwam zij naar ons toe, aaide Ravi en zei "en ik ook Ravi". Wat heb ik toch een bijzondere dochter, geen kik heeft ze gegeven terwijl we toch de hele ochtend en een deel van de middag bij dokter en zkh waren.
En mijn lieve Ravi? Dat is een schatje, een dapper ventje en een knapperd die ondanks alles toch probeert te eten.
reacties (0)