Zenuwachtig!

Jeetje, het is lang geleden dat ik ZO zenuwachtig was voor een sollicitatiegesprek. Ben ik normaal echt nooit. Ik bedoel, ik heb een goed CV en dat vinden zij ook anders hadden ze me niet uitgenodigd en over het algemeen gaan dit soort gesprekken mij goed af. Het gaat er dus eigenlijk puur om of ik het type ben dat ze zoeken en of het klikt met de secretaresse waarmee ik samen zou moeten werken. Waarom dan toch zo zenuwachtig? Pfff, er hangt zoveel van af, dat zal het wel zijn. Ga over een goed kwartier maar weg denk ik. Gesprek is om 1300 uur maar ben liever iets te vroeg dan te laat en je weet maar nooit of er een brug openstaat ;-).

Ik wil het zoooo graag en als ik deze baan krijg zitten we hier qua inkomen de komende anderhalf jaar goed. En in die tijd hoeft dan alleen het huis maar verkocht te worden en dan zijn alle zorgen helemaal voorbij voorlopig. En als ik dan nu ook nog eens zwanger zou zijn deze maand.... Dan loop ik tegen de 30 weken als deze baan weer ophoudt, lijkt me mooi om dan alvast verlof te nemen haha. Maar nu zit ik te dromen, eerst maar eens een goede indruk proberen te maken.

Had overigens nog een klein kledingprobleem. De zwarte broek die ik aan wilde (en heb) daar bleek 1 van de zomen helemaal los te hangen. Nu kan ik niet omgaan met naald en draad en ik kan nergens strijkband vinden. Dus even creatief geweest met een paar zwarte knopspelden en heb de stukjes waar je het ijzeren gedeelte van die spelden zag zitten zwart gemaakt met een stift. Je ziet het alleen nog als je er gericht naar kijken en ik denk niet dat ze naar m'n voeten gaan kijken. Hahaha.

En als good luck charm heb ik - heel stom vinden jullie dat misschien - een heel klein roze bouwblokje van Zoey meegenomen waar een rozet op zit (sticker) met een grote 1 er op. Zo van "bouwen aan de toekomst en als nr. 1 uit dit gesprek komen".

Wish me luck!