Ze loopt! Ze loopt! Ze loopt!

Even een blije blog voor de verandering hoor! Al dat geklaag en gejammer en al het verdriet moet af en toe ook even plaats maken voor pure hysterische blijdschap.

Gisteren was ik met Zoey aan het "wandelen". We liepen door de gang heen en weer en dan naar de keuken en dan door naar de kamer. Ze hield alleen m'n wijsvinger vast met 1 handje. Zo loopt ze al een hele tijd en het ging steeds beter en stabieler. Toen had ik bedacht dat ik haar zou laten lopen terwijl ik onder allebei haar armpjes 1 wijsvinger zou houden. Ook zo liep ze heel stabiel en ineens durfde ik m'n vingers weg te halen en OOOOHHHHH ze liep gewoon door. Alsof ze nog nooit anders had gedaan. En misschien was het niet de meest handige reactie van mij, maar hij was wel spontaan. Ging helemaal op en neer springen en klappen en juichen en huilen. Ik ben denk ik echt Zoey's grootste supporter. Toen ze bij de poef was aangekomen keek ze naar me op en ze was ZOOOO trots. Die blik van haar, alsof ze wilde zeggen "KIJK EENS MAMA, IK KAN LOPEN, KNAP HE?".

Echt, ik ben zo trots op mijn meisje. Dertien maandjes en ze loopt! Ze is daarmee de snelste van de hele familie!

Helaas konden we vandaag wel meteen de consequenties van dit nieuw verworven talent beleven. Eerst viel ze bij oma een tand door de lip van vanmiddag bij mij een blauwe buil op d'r voorhoofd. Het zal wel niet de laatste keer zijn denk ik haha.

Verder zijn wij sinds vanmiddag de trotse eigenaren van een fantastische keuken in ons nieuwe huis.

Foto's zal ik in m'n album zetten.