Ronde 6

Zo, na een lang weekend elders ben ik er weer. Niet in zo'n goede stemming helaas, dus wie geen zin heeft in een zeik-blog.....vooral niet verder lezen dan hier.

Afgelopen donderdag begon de ellende al. Eind van de middag werd ik ineens kotsmisselijk. Weinig gegeten, halverwege de avond ineens flinke diarree en een paar uur later m'n maag ook nog omgekeerd in een emmertje. Gelukkig vrijdag weer redelijk opgeknapt dus zal wel iets verkeerds gegeten hebben ofzo. Ook kreeg ik last van wat bruinige afscheiding, als dat 3 a 4 dagen voor mijn NOD is kan ik er van uit gaan dat m'n menstruatie er aan komt. Dus was ik niet blij mee. Zaterdag al vroeg vertrokken naar m'n zusje. Man klaagde over misselijkheid en voelde zich niet lekker. Samen met m'n zusje en haar dochtertje smiddags naar Kidz Valley geweest. De dames hebben heel de middag heerlijk gespeeld en geklommen en in de ballenbak gezeten etc. Omdat papa zich echt niet lekker voelde was mama dus de pineut om tig keer de grote glijbaan te beklimmen. Want hoewel onze bengel nog maar 13 maanden is........zo'n grote glijbaan vind ze wel helemaal leuk. 's Avonds lekker uit eten geweest. Jammergenoeg wel zonder man maar was toch gezellig. Bruine afscheiding werd al wat meer. Zondag werd ik ongesteld, 1 dag te vroeg ook nog. Daarna naar de carnavalsoptocht in Oldenzaal geweest. Was heel leuk en we hadden een goed plaatsje vooraan. Zoey was als boef en Noelle als Bumba. Vooral Bumba trok veel bekijks want die heeft de hele tijd staan hupsen op de muziek. Zo schattig! Na een tijdje wilde Zoey echt niet meer. Meisje had het hartstikke koud en wilde niet meer stoppen met huilen. Dus terug naar de auto en naar het huis van m'n zus gereden. Daar de kindjes nog even op bed gelegd en zelf een broodje gegeten en een warme kop koffie en toen weer terug gereden naar Rotterdam.

In de auto gaf ik aan dat ik toch wel erg baalde dat het deze maand alweer niet gelukt was terwijl alles wat je er zelf aan kunt doen ook gedaan was. Op de juiste tijden geklust, gezond gegeten en goed geslapen, geen stress. Ei was keurig op tijd, temperatuur deed wat ie moest doen. Alleen dus niet zwanger geworden. Officieel zijn we nu ook langer bezig dan de vorige keer, toen was het in ronde 5 raak. En toen gooide mijn man een bommetje.....

Hij maakte zich zorgen zei hij..... Zoals jullie in een andere blog hebben kunnen lezen hebben we door de crisis het afgelopen jaar financieel wat klappen gehad. Man heeft inmiddels gelukkig weer een goeie baan maar ik zit nog steeds werkloos thuis. Verder hebben we natuurlijk nu de vaste lasten van 2 huizen en lukt het maar niet om ons oude huis te verkopen. Zijn al 2 keer gezakt met de prijs en ga vandaag weer verlagen (maar deze verlaging betekend voor ons wel hogere lasten voor ons nieuwe huis uiteindelijk). Ik heb nog een WW uitkering tot begin volgend jaar. Op zich dus nog wel lang. Maar nu komt het waar mijn man zich zorgen over maakt (en ik nu dus ook). We willen nu dus graag zwanger worden. Als ik NU zwanger wordt dan valt mijn zwangerschapsverlof binnen de periode dat ik een uitkering krijg. Dus dat verlof wordt gewoon betaald. Als dat verlof dan voorbij zou zijn zou ik nog een paar maanden WW "over" hebben en heb ik nog de tijd om werk te vinden voordat 'm'n uitkering stopt en ik dus helemaal geen geld meer zou krijgen. Maar stel nou dat ik pas over een half jaar zwanger wordt? Dan loopt mijn WW af tijdens mijn zwangerschap, heb ik geen recht op betaald zwangerschapsverlof EN zou ik ergens tijdens die zwangerschap sowieso zonder enig inkomen komen te zitten. En omdat ik dan zwanger ben (en je dat dan ook kunt zien) zal geen enkele werkgever me aannemen. Ergo, als ik weer zoveel last krijg van m'n bekken zou ik niet eens in staat zijn om te werken. Het wegvallen van mijn inkomen kunnen we niet trekken. Onze vaste lasten zijn namelijk momenteel al veel hoger dan het inkomen van mijn man (en dan hebben we nog niet gegeten....). Kortom, mijn inkomen is nodig. En daar maakt mijn man zich zorgen om. En dat betekend dus dat als ik niet binnen een paar maand (3 hooguit) zwanger ben ik het niet meer mag worden want dat zou de doodsteek voor ons gezin zijn. Dan zouden we ons nieuwe huis moeten verkopen, met verlies en zouden we in de schulden komen. Maar gezien mijn leeftijd kunnen we niet wachten op betere tijden voordat ik zwanger wordt. En nu ben ik zo verdrietig. Ik kan toch nu niet de keuze maken om nooit een broertje of zusje voor Zoey te kunnen krijgen? Ik moet dus binnen 3 maanden een baan vinden die in ieder geval evenveel betaald als m'n uitkering nu (want met minder komen we ook niet uit). En in deze tijd........ik solliciteer me suf, heb een ijzersterk CV, stel praktisch geen eisen maar vis in dezelfde vijver als een heleboel anderen blijkbaar......afwijzing, afwijzing, afwijzing. Kan alleen maar janken als ik hierover nadenk. Dit is een nachtmerrie!