Mijn verjaardag, toch best blij...

Heej meiden,

Vandaag ben ik jarig, een jaartje ouder en een jaartje wijzer.

De dag is al een behoorlijk eind om en ik kan dus zeggen, het was eigenlijk best leuk.
Al weken hik ik aan tegen het idee dat ik bijna jarig was. Ik had er totaal geen zin in, maar zag er ook echt tegenop. Vorig jaar toen ik 30 werd en met een dikke buik zat, troostte ik me met de gedachte dat ik voor mijn 31e verjaardag een hele kroeg zou afhuren. Iedereen zou ik uitnodigen en ik kon lekker biertjes of wijntjes drinken, maar gefeest zou er worden.
En ondanks dat ik nu toch echt 31 ben geworden, had ik doordat alles zo anders is dan ik me had voorgesteld daar echt geen zin in. Alleen het idee deed me al bijna in tranen uitbarsten.

Dus geen puha voor mij dit jaar.

Van de week belde mijn moeder, terwijl ik net op dat moment verdrietig in mijn bed lag. Ze wou zo graag de pijn van het verlies van Reza wegnemen.... Ze vroeg me of ze iets voor me kon doen. Ineens bedacht ik me dat ik het fijn zou vinden als ze me zou helpen om een mooi (kerst)stuk te maken voor op t grafje. Nou dat wilde ze graag doen. Eigenlijk was het toen best handig als ze dan op mijn verjaardag zou komen. Ik vond het ook wel fijn om op mijn verjaardag met iets moois naar Reza toe te gaan.

Nou en ik ben erg blij met t resultaat. Lekker wandelend erheen. Was fijn. Mijn vader had net als ik ook vrij genomen. En het was echt fijn vandaag. Vanochtend werd ik op een ontbijt op bed getrakeerd door mijn mannetje en kreeg heel veel lieve berichtjes, kaartjes en bloemen van vrienden en familie.

Ik ben dus blij. Weer een stap genomen. Gelukkig viel dat heel erg mee. De nu komende decembermaand ga ik ook genieten, ook al zal het best eens dubbel voelen.

Hopelijk is de toon van mijn blog niet negatief of klagerig. Ik wil weer door en ben blij dat ik genoten heb vandaag!

Ik ga nog even van de laatste uurtjes van mijn verjaardag genieten, mijn vriend zal zo wel thuis zijn van werken.

Liefs