Beslissing van de fertiliteitskliniek

Vandaag was het zo ver, de dag dat ze zouden bellen met de beslissing op mijn aanvraag om te starten in het BAM-traject. Zoals ik ergens wel had verwacht is het een 'nee' geworden. En hoewel ik het had verwacht is een afwijzing nooit fijn. Het is niet leuk om te horen dat ze vinden dat ik geen mama kan zijn. De argumenten waarom ze mij hebben geweigerd kloppen ook maar half en half. Sommige begrijp ik maar de meeste waren duidelijk dingen noemen om dingen te noemen. Om gewicht te geven aan hun beslissing. Zoals ik zelf aanvoelde had ze een oordeel klaar toen ik haar kantoor 2 weken geleden verliet. Ze zou mijn huisarts en psychologe bellen zei ze. Wel blijkbaar heeft ze 1 keer naar mijn psychologe gebeld en daarna niets meer. Tuurlijk nam ze niet op, ze is ook druk en heeft een overvolle agenda net zoals iedere psychologe in deze tijden. Als psychologe had ze moeten weten dat ze niet zou opnemen als ze in gesprek was. Ahja, het gaat hier om de mening van 1 persoon en ik moet haar nooit meer terug zien of horen dus dat is dat. Wat ze me gezegd heeft en wat ik uit die 2 gesprekken met haar heb geleerd neem ik mee naar later en een eventueel volgend traject (ik zie wel). Ik heb mezelf toegestaan even een moeilijk momentje te hebben en even te tranen de vrije loop te laten en heb me daarna terug herpakt. Ik wil mezelf geen kans geven om in die teleurstelling te blijven hangen en misschien (!) weer in een negatieve spiraal terecht komen. Morgen heb ik een gesprek met mijn psychologe om alles op een rijtje te zetten. Ik wil zoeken naar andere dingen die ik kan doen en hoe ik op een andere manier een invulling kan geven aan mijn kinderwens maar los daarvan ook aan de rest van mijn leven. Want hoewel die kinderwens super groot is en zo zal blijven is er meer dan enkel een kind die mij en mijn leven betekenis kan geven. Gelukkig ben ik in het laatste jaar psychisch zoveel sterker geworden want 100% zeker had ik deze afwijzing begin dit jaar gehad dan was ik opnieuw in de put geraakt. Wat natuurlijk ook helpt zijn alle lieve en steunende reacties van mijn vrienden, ze leven allemaal zo mee met mij en het doet echt goed om te weten dat ze achter mij staan. Ze gunnen het mij zo hard om ook mama te mogen worden. En het feit dat mensen die mij door en door kennen (ondanks hun eerste bedenkingen en kristische vragen) zo denken bevestigd voor mij dat ik niet alleen ben in die gedachte dat ik een goeie mama kan zijn/worden.


De laatste 2 weken wachten heb ik vanalles gedaan om mijn gedachten wat te verzetten. Zo is een vriend mij gisteren nog komen oppikken voor een dagje aan zee. Wat een fantastisch weer om lekker uit te waaien en mijn hoofd leeg te maken.


Ik vermoed dat heel wat dames nu erg blij zullen zijn deze beslissing van de fertiliteitskliniek te lezen maar het is niet nodig om dat te gaan vieren. Zoals ik al vermelde: ik heb geen nood aan jullie negativiteit. Wil je je mening geven dan kan dat op een respectvolle manier. En dat heeft niets te maken met het niet willen horen dat een ander een andere mening heeft. Ook al is jou mening niet dezelfde als die van mij, dat mag...

2572 x gelezen, 5

In Zwanger worden

reacties (16)


  • Moedervanmooieknulleneneenmeid

    Wat naar zeg dat je verzoek afgewezen is. Lijkt me ook echt naar om dus "goedkeuring" hiervoor te moeten krijgen. Normaal bepalen mensen ook zelf wanneer ze er klaar voor zijn. Neem de arts het niet kwalijk, zei beoordeeld ook vanuit verkregen advies. Ik hoop dat je ondanks alles je rust in dit besluit mag vinden. En wie weet, dat je diepste verlangen en wens ooit nog in vervulling mag gaan. En daarvoor is 1 manier vaak helend en helpend, door hier je kracht uit te halen en focussen op je doel, je grootste droom. Ik wens je heel veel geluk in de toekomst. En trek je vooral niets aan van negatieve berichten. Jij bent kennelijk een heuse spiegel voor ze.

  • Maria7

    Je mag daar zeker verdriet om hebben, sterker nog ik denk dat het juist ‘goed’ is om niet weg te lopen voor deze tegenslag en dat je hem zou moeten voelen. Het is onderdeel van een acceptatie proces en inderdaad het zoeken naar een andere invulling. Het begint bij jezelf. Al is het makkelijk praten voor iemand die er niet voor staat.

    Als ik je een tip mag geven, zoek eens wat literatuur op van Eckhart Tolle. Hij heeft een boek maar ook veel op YouTube. Ik denk dat zijn kijk op dingen je misschien op dit vlak inzichten kan geven.

  • Pebblish

    Sommige mensen, echt. Jij hebt er niet voor gekozen om deze lichamelijke klachten te hebben, en jij hebt van wat ik van jouw blogs heb gelezen al heel lang een onvervulde kinderwens. Dat kan je niet zomaar uitzetten. Dat gevoel mag er zijn.

    Het is gigantisch oneerlijk dat het jou niet gegund is, en niet gegund wordt door andere mensen.

    Dat de kliniek jou afwijst is al klote genoeg, maar dat er serieus nog mensen gaan commenten dat ze blij zijn met dit besluit vind ik onnodig en gewoon echt onsmakelijk.

    Het is voor sommige mensen heel moeilijk om zich in andermans schoenen voor te stellen, zeker als ze zelf al wel kinderen hebben en nooit zelf dat gemis zullen ervaren.

    Ik hoop dat je met of zonder kliniek uiteindelijk nog het geluk zal vinden.

  • Charliecharlie

    Tuurlijk is het klote. Maar het is niet alsof die kliniek een onredelijk besluit neemt. Ja het is hard, maar als zij iemand gaan helpen om een kind te krijgen is het ook hij (niet zozeer wettelijke maar wel ethische) verantwoordelijkheid dat dat goed komt. Als iemand niet kan werken, verminderd mobiel is, mentale issues heeft en veel zware medicijnen moet gebruiken, dan is het niet te verantwoorden om iemand te helpen. Niet gezegd dat het echt niet goed zou komen (en je kan zelf natuurlijk best manieren gaan bedenken om het alsnog te laten slagen) maar de kansen liggen gewoon niet goed. Desalniettemin vind ik idd de reacties hier (op vorige blog, niet zozeer hier) soms wel héél hard.

  • Dame68

    Helemaal eens met jou pebblish!! Wáárom alsnog even een trap na geven snap ik ook niks van. Ik vind het ook een niveautje hier hoor, wat dat betreft.

  • Janneke92

    Ah ik snap dat dit een klap voor je is, ongeacht dat je het misschien al aanvoelde of de reacties hier. Kan me voorstellen dat het heel zwaar is om te horen dat ze je (momenteel dan in ieder geval) niet voldoende stabiel vinden om het traject in te gaan. Goed en fijn dat je snel naar je eigen psycholoog gaat om het zo met een professional allemaal dit te kunnen verwerken en hopelijk over een tijdje een plek te kunnen geven.

    Ik wens je veel sterkte en kracht toe komende tijd 😘

  • Linde-1

    Je had het al verwacht, maar toch snap ik dat het een klap kan zijn want er is altijd dat kleine beetje hoop. Gezien je situatie denk ik op dit moment ook even beter voor je om zelf nog beter te worden. Praat er goed over en ik hoop dat je geen terugval krijgt en hier sterk uitkomt.

  • Yune

    Wat een naar nieuws, maar niet helemaal onverwacht. Balen joh!

  • Jvb

    Je verwoordt het mooi, het is niet onverwacht en toch een klap. De wens was groot, je had hoop en hebt er veel moeite in gestoken. Daar mag je echt langer dan een momentje voor nemen. Heel goed dat je voor jezelf waakt dat het niet zo'n diep dal wordt dat je er niet uit komt, en vooruit kijken naar een nieuwe invulling van de toekomst is mooi en kan kracht geven. Maar je mag echt verdriet hebben. Rouwen om dat droombeeld dat er nu niet komt, het verdriet, de frustratie, de woede voelen. Gun jezelf dat verwerken ook. Sterkte!

  • Scheirischa

    Wat een competente psycholoog van het bam traject. Op een dag zul je hopelijk achter hun beslissing staan.

    Goed dat he de knop omdraait op deze manier.

  • Dame68

    Sterkte met dit besluit! Je mag hier ook verdrietig van zijn, uiteindelijk heb je ook niet voor jouw situatie gekozen en had je het vast ook liever anders gezien. Ik vind het moedig dat je ook dit hier beschrijft

  • Nora9

    Jeetje dat is enorm balen! Het verdriet mag er zeker zijn en moet je ook zeker er laten zijn. Knap van je dat je nu al zo vooruit durft te kijken. En heel fijn dat je gelijk een gesprek met je psychologe hebt om alles op een rijtje te zetten. Heel veel succes!

  • Assiral

    Wat balen zeg voor jou!

    Even flink balen mag natuurlijk.