Heel heel heel lang geleden...

... dat ik hier nog geweest ben! (Een schande haha)

Hoe gaat het hier: Fysiek gaat het hier nog steeds niet goed. Mijn spier- en zenuwziekte overheerst mijn leven. Veel kan ik niet meer buiten komen, ik ben van vervoer afhankelijk dus dat maakt het niet makkelijk. Mijn kinderwens is nog steeds heel erg groot maar het bereiken ervan staat verder dan ooit. Voor de rest heb ik veel aan mijn vrienden. Ze zijn een geweldige steun voor mij en helpen mij door moeilijke tijden. Ik heb eigenlijk meer aan hen dan aan mijn familie. Ondertussen is het sinds eind februari reeds 7 jaar dat ik al thuis ben.

En dan is er nog mijn zonnestraaltje, het kindje van mijn beste vriendin en mijn metekindje (bijna 2 jaar). Ze is mijn oogappel! Door haar doet het minder pijn om mijn eigen kinderwens niet ingevuld te zien. Ze is zo'n schatje en ze doet het zo goed! Ze gaat nu al flink op het potje plassen en fysiek doet ze het sinds de geboorte al beter dan gemiddeld (volgens kind&gezin dan). Ze heeft wel al een tijdje haar eigen willetje hoor maar dat is zo bij ieder kind zeker. Het is zo'n lief, actief en schattig meisje, zelfs als ze ziek is is ze (meestal) heel vrolijk en actief. Ik ben echt een super trotse meter!

Nog even een mededeling: ik spaar nog steeds geboortekaartjes, dus moest je er nog voor me hebben dan zijn ze zeker welkom ;-)

Veel liefs! x