Vandaag ben ik naar de adviserend geneesheer gemoeten en dat liep niet zo goed.
"Er is niets mis met uw rug dus op dat vlak kunt u uw beroep als kinderverzorgster opnieuw uitvoeren. Maar ik twijfel aan uw psychische toestand daarom zal ik u begin volgend jaar opnieuw oproepen. Op uw leeftijd (23) moet je toch werken, om wat te kunnen sparen. Er is toch geen leuker gevoel dan zelf je geld verdienen in plaats van de rest uw leven aan de ziekenbond te zitten." En in een dokterverslag stond er dat er schade is aan mijn nek door het werkongeval. Daarom antwoorde hij: "Die dokter zegt dat wel maar ik geloof er niets van."
Waarom ben ik dan speciaal opgestaan om om 8u30 bij de huisarts te staan (en daar tot 10u te wachten voor het aan mij was) om die dosiers op te halen? Heb ik er misschien zelf voor gekozen om thuis te zitten?
Ik ben gewoon super gefrustreerd door dat gesprek...
reacties (0)