Updateje

Het was weer een bewogen weekje hier voor ons, zal het kort proberen samen te vatten.

Een week geleden ging ik met een rot gevoel naar mn werk. Op, ik kon even niet meer. Ik wou zo graag even eruit. Alleen werken, om vervolgens hele dagen alleen thuis te blijven met Jayden met alleen maar stress om geld, om zijn vader waar ik ongelofelijk mee in de clinch zit. De volgende dag zou Jayden's eerste weekend bij zijn papa zijn(klote klote KLOTE zooi). Want ook al heb ik mijn rust nodig. Een heel weekend zonder mijn kind? Willen ze me hartstikke dood hebben ofzo?! En toen ik op mijn werk werd ik ook nog apart geroepen door mijn supervisor om een fout die ik ergens zou hebben gemaakt. Begon spontaan te huilen. Ze heeft me apart genomen en vroeg me of ze iets voor me kon. Toen begon ik te huilen. Niemand kan iets voor me doen. Dit is gewoon iets waar ik door heen moet. Dus ik heb een beetje verteld hoe ik er aan toe ben.
Ze stelde voor te kijken wanneer ik vakantie kon opnemen. Want ik heb blijkbaar nog aardig wat open staan, en ik mocht gelijk mn pc weer afsluiten, en heeft ze mij persoonlijk naar huis gebracht. Met de mededeling, dat ik mijn vrije avond maar moet gebruiken om te gaan stappen ofzo!

Eenmaal thuis lag Melis, (tante van Jay die dus altijd oppast) nog op de bank stom verbaasd te kijken dat ik binnenkwam. Heb haar uitgelegd wat er is gebeurd en dat zag ze als mooie gelegenheid om mij mee te vragen op dus te gaan stappen. Ik heb Jay's papa opgebeld met de vraag of hij dan niet een paar uurtjes bij mij zou willen zitten zodat ik weg kon! Dat wist hij nog niet, en na 8uur liet hij weten dat ik van 12 tot 4 weg kon. 4uurtjes maar, maar goed, ik was wel weg! Ik kreeg ook geld van hem om te gaan (Je zou denken lief maar ik had HEM die week nog 50 euro geleend, dus het was eigenlijk gewoon mijn eigen geld!)
Goed ik had er dus helemaal zin in en heb het ook echt heel leuk gehad. Ik dacht, hij komt Jay morgen ochtend toch halen, dus ik ga even helemaal van mijn pad af, dan kan ik de volgende dag lekker uitgaren. Dus toen ik om 4 uur binnen kwam gestrompeld, en hij gelijk vertrok vroeg ik hem hoe laat hij kwam morgen. ''Hoezo?'' HOEZO?! MEEN JE DAT SERIEUS?! HOEZO?!
Ik probeer rustig te blijven en ''herinneren'' voor Jayden. ''Wat is er met Jayden''. Ik dacht serieus dat ik gek werd. Ik zeg tegen hem dat het zijn eerste weekens met Jayden is, dat hadden we toch afgesproken?!
''Oh.. nou dan denk ik dat ik er rond 1uur ben''.. Lekker is dat, eerst lekker uitslapen, en dan als het uitkomt Jayden komen halen. Als ik dat wist had ik het niet zo laat gemaakt!

Krijg ik 's morgens een sms:'' 1uur ga ik niet redden. Het word denk ik een uur of 4'' Zat ik daar, met een kater en 4 uur slaap achter mijn kiezen. Ik belde hem op, prma 4 uur, maar kan je me dan wel helpen boodschappen doen? Want Jayden heeft helemaal geen eten meer. En hij zei ja.
Hij is nooit gekomen.........

Ik heb Jayden uit wanhoop de laatste flesvoeding die ik had om half 6 gegeven en ben naar de winkel gelopen. (Gelukkig had ik geld bewaard van de avond ervoor. Ik wou het eigenlijk gebruiken om wat te gaan drinken met Marisia die avond maar goed dat ik dat gedaan had!) het is ruim 20 minuten lopen. Eenmaal bij de AH kan ik met kinderwagen en winkelkar, je kan wel indenken hoe dat eruit ziet, naar binnenlopen Jayden in de winkelkar zetten(godzijdank kan hij zitten) kinderwagen achter de balie, boodschappen doen voor de week. Als ik weekboodschappen doe, moet ik dus opletten op mijn geld, moet ik nadenken hoe ik dat in mijn kleine vakje onder de wagen allemaal mee naar huis krijg, en moet ik er bij stil staan dat ik maar een heel klein vriesvakje heb voor een brood(2halfjes) en een pakje vlees. Als ik dat allemaal uitgepuzzelt heb mag ik alles zo ergonomisch mogelijk in de wagen proppen, en het hele pokkenend weer teruglopen. Eenmaal voor de deur rij ik de wagen in de berging, til ik Jay naar 3 hoog, die natuurlijk begint te krijsen omdat hij moe is. Mag ik naar beneden rennen om mijn boodschappen te pakken. Eenmaal beneden bedenk ik me dat ik de boodschappentas in mijn haast vergeten ben, dus pak ik wat ik zo snel pakken kan en ren weer naar 3 hoog omhoog. Ik moet mijn huilende baby laten liggen op de grond om weer naar beneden te rennen zo veel mogelijk mee te tillen naar boven, weer voor de laatste spulletjes naar beneden, en dan weer naar boven geklauterd.
Ik heb dan eten voor jayden heel de week, pampers, doekjes, diksap, potjes, fruit, rijstebloem, brood, smeerkaas en natuurlijk danoontjes, en nog een aantal dingetjes zodat ik zelf nog wat eten heb voor 2 dagen.
Tegen de tijd dat ik dat allemaal voor elkaar heb ben ik RUIM 2 uur verder.
Toen ik hem helemaal hysterisch belde dat hij zijn kind liet zitten al bij hun eerste weekend en dat hij maar een klootzak is omdat hij wist dat Jayden helemaal geen eten meer had. Is zijn antwoord: Je had 's middags ook wel even zelf kunnen gaan, had je maar niet al het geld op moeten zuipen luie hoer. Ik kan er niks aan doen dat jij te lui bent om naar de winkel te lopen. En op de vraag of wat hij moet doen echt belangrijker is dan zijn eigen kind antwoord hij doodleuk, dit even wel ja......

Ik kon het niet meer aanhoren. Heb opgehangen. Ik kijk naar Jayden en snap niet wat hem kan tegen houden om Jayden te zien., Ik had een moord gepleegd als het had gemoeten om mijn zoon te kunnen zien.
Om te voorkomen dat ik heel mijn huis aan gort sla heb ik mijn spullen gepakt en heb Jayden meegenomen in een uur in de bus te zitten naar Marisia. Jay in bed gelegd en het toch nog erg leuk gehad (kus voor jou!)

Ik belde hem zondag avond op, en meneer zat in de kroeg. Hij heeft Jayden niet gezien of opgehaald, niet eens naar hem gevraagd. Hij heeft doodleuk onze box uitgeleend. Ik bel hem al weken omdat Jay's bedje naar beneden moet, wat hij niet komt doen, en we hebben nog steeds geen camping bedje. Jaydens kleertjes worden te klein, en ik heb geen geld om een hele nieuwe set te kopen. Ik leef op een houtje, en hij heeft elke keer dat ik em 's avonds bel zijn avond doorgebracht in de kroeg. En volgens de laatste geruchten heeft hij ook nog eens een nieuwe vriendin, die 10 weken zwanger is (niet eens van hem zover ik weet). Waar hij natuurlijk over liegt, terwijl ik weet dat hij die donderdag met haar en nog 2 vrienden van hem is gaan wokken en hij alles van iedereen heeft betaald. (zijn gedeelte van mijn huur is tot de dag van vandaag ook nog niet binnen)

Toen kwam zijn moeder een paar dagen naar mij. Om Jayden te zien. Hij had het grappige idee dat ik dan maar mijn eigen huis uit moest omdat hij mij niet hoefde te zien. HARTSTIKKE GEK. Zijn moeder is dinsdag middag gekomen en donderdag middag weer vertrokken. Hij is woensdag avond een kwartier(!!!) langsgekomen. En wat doet meneer, die natuurlijk pas komt aanzetten als Jayden al lang in bed ligt, hij loopt naar Jayden's kamer EN TREKT HEM ZO UIT BED. Ik snap heel goed dat hij Jay heeft gemist. Maar dat doet hij zelf. Dan haal je dat kind toch niet uit bed. En nog raar opkijken dat Jay het op een janken zet!
Ik heb me in de keuken verstopt door te gaan afwassemn net zolang tot hij weer weg was. Ik hoefde hem ook niet te zien.

Binnen 2 weken hoor ik of ik urgentie krijg. Als ik het krijg ben ik los van hem. Dan ben ik niet meer afhankelijk. Want ik trek dit niet meer.

Goed hij wou Jayden da dit weekend mee nemen, en ik heb em gezegd dat hij zich aan zijn afspraken moet houden. Omdat we het anders echt niet meer op deze manier gaan doen. Want ik ga niet WEER door zo'n weekend.

Ben erg benieuwd!
(sorry voor de lange blog, maar dit moest er even uit... )

Liefs